Ang B.B. ko (Ang Badboy ng Buhay Ko) [COMPLETED]

Chapter Thirty Two

Officially Yours

Warning: Grammar Errors and Typos Ahead

(Chrysanthe Marie Landicho's POV)

*YAWNNNN*

"Good morning, Philippines and good morning, world!!!!" isang masayang bati ko ngayon. Masaya ako kahit napaprincipal ako kahapon at napatawag sina Mama at Papa. HAHAHA.

*FLASHBACK*

"Miss Landicho at Mister Buenavista, because of what you've done, we already called your parents and their coming right away now. This should not be tolerated. This can be a threat for the school's reputation. Imagine you, Miss Landicho? Everybody think that you'll be going to a suicide and even if that's not your reason, still it's dangerous. All the movements of the students inside or outside the school were watched. This is my first warning for you, Miss Landicho and this is the last for you, Mister Buenavista" mahabang sermon ng Principal namin. Wala naman akong pinagsisisihan eh. Hehehe. Minsan kailangan rin nating idisobey ang mga rules kasi doon pa lang natin mararanasan ang tunay na kasiyahan. HAHAHA.

"Hello po, Sir!" pero inaamin kong kinakabahan ako lalo na't kasama ni Mama ngayon si Papa.

"Hello, madam and sir. You can sit down" pagbati naman ni Sir sa kanila.

"Oh, Craige?! Nandito ka rin pala!" nakangiting bati ni Mama. Ngumiti naman pabalik si Craige at nagmano sa kanilang dalawa.

"What happened, Sir?! My dearest son!!" napatingin kaming lahat sa pintuan at nakita namin ang mommy ni Craige na kasama ang daddy nito. Full force silang pamilya kasi sina Big Sis at Big Bro ay kasama din.

"Calm down, madam. You can sit down first" pagpapakalma ng Principal namin kay Ma'am Aquilyn.

"Pinatawag ko po kayo dito ngayon dahil ang mga anak niyo po ay may ginawang kalokohan" panimula ni Sir na ikinagulat nina Mama at Papa at nagtatakang napatingin sa akin. Napangiti na lang ako sa kanila.

"Well, wala na namang nakakapagtaka rito sa anak namin. Magkano ba ang kailangan para mapilit namin kayo na payagang pumasok pa rin rito ang anak namin?" nagulat ako sa sinabi ng daddy ni Craige. Napatingin ako kay Craige at halatang galit na galit siya. Hinawakan ko ang kamay niya ng mahigpit dahilan para mapatingin siya sa akin at mapait na nagbigay ng ngiti. Nginitian ko din siya.

"Dad! It's not right to talk like that to your son!" saway ni Ate—ayyt. Ate pala ni Craige.

Napabuntong hininga ang principal.

"Mister Buenavista, wala naman kaming sinabi na hindi na namin tatanggapin rito ang anak ninyo. Naririto po tayong lahat para paalalahanan kayo. Ito po kasing si Miss Landicho ay umakyat ng rooftop at kamuntikan nang mahulog" nanlaki naman ang mata nina Mama at Papa.

"ANO HO?!!" sabay pa nilang tanong. Nginitian ko lang sila at napailing-iling naman silang dal'wa.

"Anak, ano bang iniisip mo? Ikaw na bata ka talaga ha?! Alam mo naman na hindi pa masyadong naghihilom ang sugat mo diyan sa tagiliran mo tapos tumaas ka na agad sa rooftop para magpahulog?! Ikaw na bata ka talaga" nag-aalalang sermon sa akin ni Mama. Napatawa-tawa na lang ako at napakamot ng batok.

"Mudrabells—" hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko nang samaan na agad ako ni Mama ng tingin. Ayaw niya kasing tinatawag ko siyang mudrabells eh. Para raw ang tunog ay "Mamang may Belbel" ganern.