gülüşüne yakılan bütün şiirler adına • yarı texting

1.7

alesiaulu: ne demek istedin biraz önce?

alesialu: sesinin senden alınmasını istemiyorum derken.

mavininkıyısı: başkaları için bundan vazgeçme demek istiyorum sadece.

alesiaulu: başkaları için olduğunu nereden çıkardın? ben istemiyorum bi başkası değil

mavininkıyısı: hayır.

mavininkıyısı: biliyorum.

alesiaulu: ebenin artık

alesiaulu: NE BİLİYORSUN

mavininkıyısı: senden bunu istediklerini.

alesiaulu: ha bir de çoğul?

alesiaulu: kimlermiş onlar?

mavininkıyısı: tek bir kişi, haklısın.

alesiaulu: kim, kim?

alesiaulu: isim ver?

mavininkıyısı: Alesya.

mavininkıyısı: bekle.

alesiaulu: ?

10 dakika sonra.

Tatlı Anonim'im arıyor...

Of yemin ederim tam bir ruh hastasıydı! Kendini telefonuma kaydetme şekline bakın. Hem ne diye arıyordu şimdi? Bahsettiği kişiyi söylemesini bekledim ama bilmediğinden emindim.

Hızlıca açtım.

"Senin gerçekten bir tedaviye ihtiyacın var. Bunu yapmandaki amaç neydi? Tatlıymış! Senden olsa olsa psikopat anonim olur."

Sessizlik.

"Şimdi de arayıp nefes sesi mi dinletiyorsun? Psikopat ve sapık anonim? Başka ne kaldı? Başka nasıl bir anonimsin?"

Sessizlik.

"Aşık." Dedi birden. Donakalmıştım. Konuşmasını beklemiyordum ve tam kapatıyordum telefonu. Sesi boğuk geliyordu. Ama farklı bir ses tonu vardı. Etrafımda duymadığım bir ses.

"Aşık bir anonimim. Alesya, seninle ne yapacağız biz?"

Sarhoş gibi bir tınısı vardı, normal ses tonu böyle miydi?

"Anonim olan sensin gerizekalı. Ne bileyim ne yapacaksın. Derdini anlamıyorum ki. Harbiden sen deli falan mısın ya? Oyun mu oynuyorsun benimle?"

"Evet." Sanki gülümseyerek söylemişti bunu.
"Seninle bir oyun oynuyoruz. Sahne ikimizin ama henüz perde açılmadı."

Bu ne demekti şimdi?

"Harika. Bir kelime oyunu yapmadığın kalmıştı.

"Sadece düşün Alesya. Sadece hisset. Duy, gör, fark et mesela. Bunlar haricinde hepsini yapıyorsun. Sen bana zarar veriyorsun. Ben sana değer. Haksızlık bu. Sana tek bir soru soracağım. Sana yalan söylediğimi düşünüyor musun?"

"Sorularıma cevap vermediğin sürece benden de cevap alamayacaksın. Hatırlıyor musun, sana benim elimden iyi olan şeyleri kimin aldığını sormuştum."

"Evet." dedi. "Sormuştun. Ben de sana beklemeni söylemiştim."

"Bu bir cevap değildi."

"Teknik olarak evet."

"Dalga geçeceksen kapat?"

"Dalga geçtiğim yok Alesya. Çok sabırsızsın."

"Evet öyleyimdir ve artık sabrımın son noktasındayız."

Birkaç saniye karşılıklı olarak sustuk. Bahçede etrafıma göz gezdirdim. Onu aramam bile saçmaydı ama elimde değildi.

"Alesya." Dedi sonunda. Arkadan hiç ses gelmiyordu. Nerede olduğunu tahmin edemiyordum. Gözlerimi kıstım istemsizce.
"Evet." Diyerek bekledim. Bir an önce bir şeyler olması gerekiyordu. Bana bir şeyler söylemesi gerekiyordu. Bana bildiği ve söylemediği her ne ise bir an önce anlatması gerekiyordu.

"Sana tek bir kelime söyleyeceğim. Bütün bunların tek sebebini. Ama şunu bilmeni istiyorum. Asla sana karşı kullanacağım bir şey değildi. Özellikle öğrendiğim ve araştırdığım bir şey de değildi. Bu konu hakkında konuşmak istemediğini ve gözün gibi sakındığını biliyorum. Bunun için bana kızma. Bütün bunların... Bahsettiğim..."

Kalbim atmayı bırakmıştı, size yemin ederim kulaklarımın uğultusundan onun sesini duyamayacağım sandım. Nefes alışverişim birbirine girerken, bilmesine ihtimal vermediğim ama duymaktan korktuğum o kelimeyi bekledim. Gözlerimi sıkıca yumdum. İhtimali yoktu.

"Baban." Gözlerimi açamadım.

"Babanı biliyorum." Gözlerimi yavaşça araladım.

"Güzelliklerinin silinmesine neden olanın o adam olduğunu biliyorum." Gözlerimi yumdum.

"Alesya, bunun senin için ne olduğunu biliyorum." Gözlerimi açamadım.

Benim hikayem şimdi başlamıştı.