gülüşüne yakılan bütün şiirler adına • yarı texting

3.1

Arayı uzun tutmamaya çalışıyorum ama elimden bu kadarı geliyor. Yorumları eksik etmeyin lütfen, keyifli okumalar.

***

"Ciddi ciddi dans mı edeceğiz yani?"

"Evet." dedi tek nefeste.

Elleriyle beni salonun ortasına doğru çekiyordu.

"Anonim, gözlerim bağlı. Böyle beceremezsem, ya ayağına basarsam?"

Kulağıma doğru eğilip,

"Böyle olmayacağını biliyorsun." diye fısıldadı.

bugün sen çok gençsin yavrum,
hayat ümit neşe dolu,
mutlu günler vaadediyor, sana yıllar ömür boyu...

Şarkı başladıktan sonra elimi hiç bırakmadan beni kendinden uzaklaştırdı, başlıyorduk.

Ne yalnızlık ne de yalan, üzmesin seni.

Doğarken ağladı insan, bu son olsun, bu son.

Gözlerim bağlıydı ama adımlarımı emin bir şekilde atıyordum. O da hissettiğim kadarıyla hiç hata yapmıyordu, bir kere bile ayağına basmamam, benden çok onun becerisini gösteriyordu. Şarkının ritimleriyle öyle bir ahenk kurmuştuk ki, anonim beni şaşırtıyordu. Adımlarını ne zaman nereye atacağını göremediğim için o benim adımlarıma ayak uyduruyordu. Kendimi bu eksik yapbozda son parça gibi hissediyordum şimdi, aylardır kayıp olan o parça...
Parmak uçlarımda yavaşça yükseldiğimde elleriyle kendi etrafımda dönmeme yardım etti. Şarkının sözleri bittiği kısımda beni yavaşça geriye itti, sol elimi tutup yine kendi etrafımda dönmemi sağladı. Sonra bir anda belimden tutup kendine doğru hızla çekti ve nefesi tenime değince aramızda iki üç santim kaldığını hissettim. Kendimi geri çektiğimde yan tarafına doğru sırtüstü eğildim ve tam da o sırada şarkının sözleri girdi aramıza.

...mutlu günler vaadediyor, sana yıllar ömür boyu,
ne yalnızlık ne de yalan üzmesin seni, doğarken ağladı insan, bu son olsun, bu son.

Suskunluğu, şarkının sözlerini duymam içinmiş gibiydi sanki. Bana söylemek istedikleri o nakaratta gizliymiş gibi özellikle bekledi. Üzmesin diyordu sanki o da, ne yalnızlık ne de yalan.

Anonim bir anda tuttuğu elimi bıraktı, ben ne yapacağını beklerken dudağımın solundaki yara izine dokunduğunu hissettim. Parmağının ucu yaranın üzerinde bekledi, bu son olsun diyordu şarkı, sanki o da diyordu, yarayı usulca okşarken ona yalvarıyordu sanki, bu son olsun, bu son...

Yara izini hafifçe okşadıktan sonra beni doğrulttu ve öylece kaldık. Şarkı hâlâ bitmemişti ama anonimin de sesi gelmiyordu hiç. Sonra birden iki el kollarımı tutup kendisine çevirdi, saçlarımla kulağımın arasına doğru bir şey uzattı ve elime bir kağıt parçası sıkıştırdı, sonra yine ses kesildi.

"Anonim?" diye seslendim ama karşılık gelmedi.

Sonra şarkı bitti. Ben yine seslendim anonime, fakat sonuç değişmedi. Elimi kafamın arkasına götürüp kumaşı çözdüm ve etrafta tahmin ettiğim gibi kimse yoktu. Kulağımın arkasındakini aldım, bu küçük bir papatyaydı. Sonra elimdeki katlanmış notu açtım.

"Bu ilk dansımızdı ama asla son değil. Dudağının kenarındaki yabancı orada geçici, ben kalbindeki sızıyla ilgileniyorum. Ne olursa olsun, ne yaşanırsa yaşansın kendini o odaya hapsetmek yok, senin dünyan burası güzel Alesya. Belki benim yanım bile değil, ama burası senin dünyan. Ve bu dünyanın çalınmasına izin verme."

Salondaki derin sessizliğin içimde yarım kalan bir yerleri doldurduğunu hissettim. İlk defa hiçliğin ortasında yalnız hissetmiyordum, ilk defa bunca sessizliğin içinde kalbimin neşesi dolduruyordu etrafımı, ilk defa düştükten sonra gerçekten gülümsediğimi hissediyordum, bana uzanmış bu ele ilk defa diğer ellerden daha çok tutunuyordum.

Anonim, benim elimi tutmuştu. Ruhumu ayağa kaldırmıştı. Yüreğimdeki o hiç dinmeyen sızıyı okşamış, beni inandırmıştı. Beni bu dünyanın solmaması gerektiğine inandırmıştı. O saklandığı yerden çıkamayan küçük Alesya'ya, çocukluğunu geri vermişti. Sanki şarkı söylesem sesim kısılmayacak, dans etsem bacaklarım sızlamayacaktı artık. Beni iyileştiren bunca şey gözüme o kadar mümkün geliyordu ki, sanki bir daha hiç dudağım sızlamayacaktı artık.

Evet, bunu yalnızca on dakika içinde yapmıştı. Tüm bu on dakika, Alesya'nın kararan bahçelerini yeşertmeye yetmişti. Alesya göğsünde taşıdığı bu bahçeye ilk defa bakmaya karar vermişti. Sırf bunun için bile minnetle hatırlayacaktı anonimi.

_________
İyi geceler güzellikler. Fikirlerinizi benimle paylaşmayı unutmayın. İyi bakın kendinize.🌹