gülüşüne yakılan bütün şiirler adına • yarı texting

2.3

Bölümler artık daha yoğun ve ağır olmaya başlayacak. Alesya'yı ve hayatını daha net olarak göreceğiz. Yorum ve beğeniler arttıkça bölümler daha hızlı gelecek unutmayın, sizleri seviyorum.

__________

"Sanırım bu üçüncü kez baştan alışımız, yetmez mi?"

Yaklaşık bir buçuk saattir provada ve katlanılması güç insanlarla bir arada olarak delirmek üzereydim. On beş dakikadır da biz çalışıyorduk ama Mirza asla beğenmiyor ve sürekli şarkıyı başa aldırıyordu.

"Olabilir. En iyisini yapmaya çalışıyoruz sonuçta. Ben halimden memnunum."

Göz devirdim. Sanki tek onun provasıydı.

"Ama ben değilim. Ve bir daha bozacak olursan düşünmeden bırakıp gideceğim."

Önündeki şarkı sözü yazılı kağıtlara bakarken istifini bozmuyordu. Hatta beni dinliyor muydu ondan bile emin değildim.

"Nalan Hoca ile uğraşmak istiyorsan gidersin tabii. Kimse tutmuyor seni."

Kafamı yan tarafa, Nalan Hoca'nın olduğu yere çevirdim. Diğer gençlerle konuşuyor ve oldukça neşeli görünüyordu. Buradan geri dönemezdim, herkes ayrı ayrı uğraşıyordu, Mirza da benimle beraber tekrardan başlamıştı zaten, şimdi canım istiyor diye çekilemezdim. Ama bu çocuğun bencilliklerinden de şimdiden usanmıştım. Tüm bunlara anonim yüzünden katlanıyor olmam da canımı fazladan sıkıyordu.

Gözüm bir an Suzan'a kaydı ve onun da zaten bana bakıyor olduğunu fark ettim. O bakışlarını çekmeden ben de çekmeyecektim fakat Mirza birden görüş alanıma girdi.

"Sağır mısın? Sana sesleniyorum elli saattir."

Kibarlığından donakalmıştım...

"Bana mı seslendin? Ne zaman?"

Gözlerini devirdi.

"Hadi devam edelim, tabi fikrini değiştirdiysen."

Omuzlarımı düşürüp mikrofonu yeniden elime alırken gönülsüz olduğum her halimden belli oluyordu ama yapacak bir şey yoktu.

"Alesya." Bana seslenen kişiye döndüğümde Doğu'yu gördüm. Birkaç adımla yanıma yaklaştı.

"Sizinki ne zaman biter?"

"Iı... bilmiyorum..." diye gevelerken Mirza'ya döndüm. O yine şarkı sözü yazan kağıtlarla ilgileniyordu...

"Yani çok sürmez. Neden?"

"Belki çıkışta bir şeyler yaparız diye düşünmüştüm."

Ben dudaklarımı büzerken Mirza bu defa araya girdi.

"Hazırsan başlıyorum ben." Mikrofonu eline alırken Doğu gözlerini ona çevirdi.

"Konuşuyoruz, görmüyor musun? Bekle biraz."

Mirza'ya dönmedim ama onun da düz bir suratla Doğu'ya baktığını göz ucuyla görüyordum. Yine tepki vermeyecek sanarken son derece sakin bir tonla cevap verdi.