ညီငယ္ (ညီငယ် ) Zawgyi and Unicode

အပိုင္း ၁၁

အခန္း ၁၁

zawgyi

ဟိန္းစစ္ သူ့ကို ေရွာင္ေနတာ ၅ရက္ရွိျပီ။တစ္ရုံးထဲ အလုပ္လုပ္သူ ကိုယ့္ရဲ့ သူေဌးတစ္ေယာက္ကို ေရွာင္ရတာ လြယ္တဲ့ကိစၥေတာ့မဟုတ္ပါ။ရုံးခန္းထဲဝင္ျပီး လက္မွတ္ထိုးစရာ ရွိတာေတြကို အျခားသူကိုယ္စားခိုင္းရ ေတာ့ မုန့္ဝယ္ေက်ြးပါ့မယ္။ရုံးခန္း သန့္ရွင္းေရးလုပ္ေပး ပါ့မယ္။မက္လုံးေပးျပီး ကိုယ္စားခိုင္းရပါသည္။
သူ ရုးံဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အေၾကာင္း ျပခ်က္မ်ိဳးစုံနဲ ့ ေရွာင္ထြက္။မနက္ဆိုလည္း သူရုံး မေရာက္ေသးတဲ့ အခ်ိန္ ခပ္ေစာေစာလာျပီး သူလာခ်ိန္ဆို ပုန္းေနရတာလည္း အေမာပါပဲ။ၾကာေတာ့ မမသူတို ့ ့ေတာင္ ရိပ္မိလာျပီး

"နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ . .ဆရာ့ရုံးခန္းထဲလည္းမသြား . . ကိုယ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြကိုလည္း သူမ်ားကို ခိုင္းလိုခိုင္းနဲ ့။နင့္ပုံစံက ဆရာ့ကို ေရွာင္ေနသလိုပဲ။
နင္အမွန္အတိုင္းေျပာစမ္း။နင္နဲ ့ဆရာ ဘာျဖစ္ထားတာ လဲ။ရန္ျဖစ္ထားတာလား"

"ဟာ. . မမသူ ကလဲ. .ဆရာက က်ြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းမွ မဟုတ္တာဗ်။ရန္ျဖစ္ရဲပါ့မလား။"

"ဒါဆို ဘာျဖစ္လို ့လဲ ေျပာေလ"

မမသူ ရဲ ့ ဆရာက က်ြန္ေတာ့္ဆီက အေျဖေတာင္း တယ္ေလ။ေပးစရာ အေျဖမရွိေတာ့ ေရွာင္ေနရတာေပါ့လို ့ ေျပာျပလို့လည္းမရ။မမသူ တို ့ကိုယ္တိုင္ကေကာ ေယာက်္ားေလးနွစ္ေယာက္ရဲ  ့ ခ်စ္မွဳေရးရာကို လက္ခံေပးနိုင္ပါ့မလား။သူေဌးကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ အျပစ္ေျပာမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ခ်မ္းသာတဲ့သူေဌးကိုမွ ေယာက်္ားေလးျဖစ္ျပီး အပိုင္ခ်ိဳင္ပါတယ္လို ့ ေျပာၾကမယ့္ ့္သူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိလာပါလိမ့္မည္။အဲ့လိုဆိုရင္ေကာ ဟိန္းစစ္ဘက္က ခံန္ုင္ရည္ရွိမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။မီးဆိုတာ မေလာင္ခင္တားတာ အေကာင္းဆုံးပါ။

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး မမသ ူရာ။အခုေတာ့ က်ြန္ေတာ္ ထမင္းခန္းထဲသြားျပီး ထမင္းသြားစားဦးမယ္ေနာ္။"

"ဟဲ့. . .ဟဲ့ . . .ေမးတာမေျဖဘဲ ထြက္သြားျပန္ျပီ
ဒီေကာင္ေလး"

မမသူ အသံကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ထမင္းစားခန္းကို  ထြက္လာခဲ့သည္။မနက္က ခ်က္ျပီး ထည့္လာတဲ့ဟင္းက ပိန္းဥဟင္းနဲ ့ ငရုပ္သီးဆားေထာင္း ျဖစ္ေနသည္။ထမင္းဆိုင္မွာ ဟိန္းစစ္ဟင္းကို ယူစားရင္း ငရုပ္သီးစပ္ေနတဲ့သူ့ကို သတိရမိသည္။ညီငယ္ လို ့ ေခၚတတ္တဲ့ သူ့အသံကို သတိရသလိုလို နားထဲမွာပဲ ပဲ့တင္ထပ္ေနသလိုလို ခံစားေနရသည္။ရင္ခုန္ျခင္းေတြ သတိရျခင္းေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း နားမလည္ေတာ့ပါ။