ညီငယ္ (ညီငယ် ) Zawgyi and Unicode

အပိုင္း ၁၆

အခန္း ၁၆
zawgyi

ေခါင္ထက္ ဟာ သူ ့ရဲ ့ကတိအတိုင္း ဟိန္းစစ္ကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေရွာင္ပါသည္။ရုံးကိစၥက လြဲရင္ က်န္တဲ့အခ်ိန္ မ်က္ႏွာလႊဲသည္။ခိုးမၾကည့္ဘူးလားဆိုေတာ့ ၾကည့္တာေပါ့ေလ။သူ ့ရဲ ့ ရုံးခန္းထဲကေန တစ္ဆင့္ ဟိန္းစစ္ရဲ ့ အျပင္က လွဳပ္ရွားမွဳေလးေတြကို ခိုးၾကည့္ရတဲ့ အၾကိမ္အေရအတြက္ေပါင္းလည္း မနည္းပါဘူး။ညီငယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ အလုပ္လုပ္ေနတာ ျမင္ေတာ့ ေခါင္ထက္ ေပ်ာ္သည္။သူေပ်ာ္ရႊင္ဖို ့အတြက္ ေခါင္ထက္ ႏွလုံးသား ရင္းႏွီးထားရတာေတာ့ ရင္ထဲမေကာင္းေပ။

အခုဆို ညီငယ္နဲ ့ နီးရက္နဲ ့ေဝးေနရတာ တစ္လနီးပါးရွိပါျပီ။တစ္ရုံးထဲ အလုပ္လုပ္ေနျပီး ျမင္သာျမင္ မၾကင္ရတဲ့ ဘဝပါ။
ျဖိဳးေမာင္သင္းကလည္း သူ ့ဆိုင္ကိစၥလုံးပန္းေနတာနဲ ့ ေခါင္ထက္ကိုေတာင္ အကူအညီေပးေဖာ္မရ။
ျဖိဳးေမာင္သင္းအိမ္မွာ ညီငယ့္ကို ဟင္းခ်က္သင္ေပးမယ့္ ကိစၥကလည္းပ်က္သြားျပီ။ အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ေခါင္ထက္ေၾကာင့္ပဲေပါ့။

ဒီေန့လစာထုတ္ရက္ျဖစ္သည္။နီးရက္နဲ ့ေဝးေနရတဲ့စိတ္နဲ့ သတိရစိတ္က ၾကီးစိုးေနတာမို ့  ေတြ ့ဆုံခြင့္ရဖို့ ၾကံဖန္ရေတာ့သည္။လစာထုတ္ရက္ အမွတ္တရ အေနနဲ ့ အတြင္းေရးမွဴးက တစ္ဆင့္ ေျပာခိုင္းလိုက္သည္။တစ္ရုံးလုံးတစ္ေယာက္မက်န္ မလာမေနရလို ့လည္း အမိန့္ထုတ္လိုက္သည္။နီးကပ္မွစီစဥ္ရတဲ့ ကိစၥျဖစ္လို့ စားေသာက္ဆိုင္ ဘိုကင္လုပ္ရတာ အနည္းငယ္ ခက္ခဲတာမို့ ျဖိဳးေမာင္သင္းကိုသာ အပူကပ္ရပါေတာ့သည္။

"ေဟ့ေကာင္ ေခါင္ထက္ မင္းရူးေနလား။

"မင္းပဲ အဲ့ကေလး ကို မေႏွာက္ယွက္ဘူးလို ့ကတိေပးထားတယ္ မဟုတ္လား။အခု ဘာေတြအၾကံထုတ္ေနျပန္တာလဲ။

"ဘာမွမလုပ္ပါဘူးကြာ။အနီးကပ္ေငးၾကည့္ခ်င္ယုံေလးပါ
ငါ့ေၾကာင့္ စိတ္ပင္ပန္းခဲ့ရတဲ့ ညီငယ့္ကိုလည္း အစားအေသာက္ေကာင္းေလးေတြ စားေစခ်င္လို့ပါကြာ။လုပ္ပါကြာ။ကူညီပါ သူငယ္ခ်င္းရာ။အပူကပ္စရာ ဆိုလို ့ မင္းပဲရွိလို့ပါ။"

"ငါ့ဆိုင္က ဖြင့္ရေသးတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ခ်က္ျပဳတ္ဖို ့ အသားငါး၊ အသီးအရြက္ အစုံအလင္ ဘယ္လိုလုပ္ရွိပါ့မလဲ"