Dearest Angel

Chapter 4

Chapter 4

Asher's POV

"Yveeette! You should try our favorite pizza sa cafeteria. Tara dali! Libre ko!" Biglang sabi ni Raven sabay hila kaagad kay Yvette palabas ng room. Ni hindi man lang kami hinintay. Tsk.

Our morning classes are over so it is already lunch time. Lumabas na rin kami ng room at sumunod doon sa dalawa.

Mukhang nagustuhan talaga ni Raven si Yvette dahil hindi naman talaga ganon yon sa ibang tao. She's mean. Kita naman yon sa itsura pa lang niya. Matangkad siya compared sa normal girls sa edad niya pero mas matangkad pa rin ako. Medyo may kalakihan yung mga mata niya tapos hindi pa yan palangiti except kapag kami yung kasama kaya minsan nakakaintimidate siya tignan. Para bang mamatahin ka niya ano mang oras. Hindi siya mahilig magmake up pero maganda na naman talaga siya. Same lang sila ni Cass pero medyo mas maliit si Cass at medyo singkit rin siya. Kung titignan mo lang siya, mukha talaga siyang mabait pero sa totoo lang, halos magkaugali sila ni Raven. Parehong hindi nagpapatalo at parehong palaban.

Hindi sila mahilig makipagkaibigan kaya kaming tatlong lalaki lang palagi yung kasama nila. Masyado kasi silang mapili. I don't know pero parang palaging malakas yung tinatawag nilang "girl's instinct" kaya kahit kakalapit pa lang sa amin ng isang tao, alam na nila kung okay siya o hindi. Pero kahit ganyan sila, kapag nagustuhan ka nila, ipapakita nila yung other side nila sayo.

Lalo na si Raven. Kung titignan, mukhang mataray. Pero kapag nagustuhan ka niyan, hindi siya magdadalawang isip magpakatotoo sa harap mo at ipakita sayo yung kakulitan at cute side niya. Mind you, only 2 girls had passed her taste – Yvette and Cassandra.

Wait did I say that she's cute? No. Cut that. She's irritating.

Hindi talaga siya natatakot sa akin kahit galit ako. Siya lang yung nakakagawa non. Well, bukod kay Yvette.

Ah kaya siguro sila nagkasundo. Pareho silang nakakairita. Pero iba yung kay Raven. I don't hate her. Si Yvette lang.

"You're spacing out again, Asher. Are you sure you're okay?" Raven asked with concern in her voice. Oh bakit bumalik to?

"I'm fine. I'm just hungry. Don't mind me. Continue talking with that girl." Sabi ko na lang pero hindi mawala sa tono ng boses ko yung inis. Napatigil naman siya sa paglalakad kaya napatigil na rin ako.

"You really don't like Yvette, don't you?"

"Yes, I don't like her. Sinabi ko na 'yon kanina sa inyo." Straightforward na sagot ko. Bakit pa ako magsisinungaling? Kilalang-kilala ako ni Raven. Alam niya kung kailan ako nagsasabi ng totoo at kailan hindi.

"Why? Akala ko ba anak siya ng isa sa mga employee niyo? You seemed close earlier. It's like you knew each othe-" Bago pa niya ituloy ay sumingit na ako.

"Stop it, Raven. Stop asking me nonsense questions. Ayoko sa kanya dahil ayoko. Kung gusto niyo siya maging kaibigan, then go. Hindi ko kayo pipigilan pero sana naman wag niyo kong pilitin na tanggapin siya at maging mabait sa kanya kasi hindi ko gagawin yon."

"Okay! I just hope you'll be able to see the reason why we like her. Come on, let's follow them." Then she went inside the cafeteria. Sinundan ko na lamang siya papunta sa table namin at umupo sa vacant chair sa tabi ni Castiel.

"Saan kayo galing?" Tanong ni Cass sa amin.

"Ah... naiwan ko kasi yung wallet ko kaya bumalik ako ng room tapos nagpasama ako kay Asher. Sorry hindi na kami nakapagpaalam sa inyo." Sabi na lang ni Raven at naniwala naman yung iba.

"It's okay. Now that you're here, can we please order now? I'm starving!" Levi said and we all agreed.

"Asher, please buy me fries, hamburger, and iced tea. Thank you!"

"I'll have those too. Thank you, Asher!" God. These girls are killing me. At kami pa talaga ang nagooverpower dito sa ganitong lagay ah?

Napailing na lang ako. Parang kanina lang nung iniwan niya ako sa labas tapos ngayon... anyway, girls. Ang hirap nilang intindihin.

"Fine! Fine! I'll go. Levi at Castiel come with me." Patayo na sana ako nang bigla akong pinigilan ni Levi

"Wait. Hindi mo ba tatanungin si Yvette?"

"Bakit hindi ikaw ang magtanong sa kaibigan niyo? Come on." Sabi ko na lang at maglalakad na sana nang bigla akong pinigilan ni Cass.

"Wait, Asher. That girl you are referring to has a name and it's Yvette." Masama na ang tingin niya sa akin. Mukhang naoffend siya sa pagiging bastos ko sa harap ni Yvette pero wala akong pake. Alam niya kung bakit ako ganito. Sa barkada namin, siya dapat ang higit na nakakaintindi sakin dahil nandon siya nung panahon na sinira ni Yvette yung buhay ko.

"Whatever. Levi, come on. I thought you're hungry?" Sabi ko na lang kay Levi at hindi pinansin yung sinabi ni Cass.

Galit na napatayo si Cass at medyo hinampas niya pa yung lamesa. Nawala na yung Cass na makulit. Naiinis na talaga siya. "You're being rude, Asher."

Tumayo rin naman si Yvette at pinigilan si Cass na para bang any minute ay susugurin na ako. "No it's okay, Cass. I'm not hungry anyway. I ate a lot for breakfast."

"See? She said she's not hungry. Can we buy our food already? Tsk." Naglakad na ako palayo at ramdam ko naman na sumunod na rin sa akin si Levi at Castiel.

"What was that, Asher? Cass is right. You're being rude to Yvette." Biglang sabi sa akin ni Levi habang nakapila kami pero hindi ko na lang rin siya pinansin. Ramdam kong nakatingin din sa akin si Castiel pero mabuti na lang at hindi siya nagsasalita."What will you order?"

"Tsk. I've lost my appetite. Fries at burger na lang sa akin." I act like I didn't hear the irritation and the disappointment in his voice but damn! This is your fault, Yvette.

So this is your first plan huh? Just wait for mine.

Wait for my revenge, Yvette.

Cassandra's POV

Nakatingin lang ako kay Yvette simula nung umalis yung mga lalaki at hindi ko mapigilan makaramdam ng awa para bestfriend ko.

"You sure you're not hungry?" She looked at me then smiled.

"I'm very sure, Cass. No need to worry." She's smiling but pain is evident in her eyes. "I'll just take a walk outside okay? Raven, I'll just go for a walk. I'll see you later."

"Okay. We'll see you in the room later, Yvette. Take care." She smiled at us for the last time then go.

"Is she okay? I really want to punch Asher right in the face earlier but-"

Natutuwa ako dahil kahit saglit pa lang niyang nakilala si Yvette, mukhang nagustuhan niya na ito. Seriously, hindi sila magsisisi na tinanggap nila si Yvette sa barkada. Pero nakakainis lang talaga si Asher dahil umiiral na naman yung pagiging gago niya pagdating kay Yvette.

"But you can't right? I really want too. But I'm sure Yvette won't like it. Even the idea of punching him." I just whispered it so Raven wouldn't hear the last two line that I've said.

"What?"

"Nothing. Andyan na pala sila." Iniba ko na yung topic para mawala na sa isip niya yung sinabi ko.

Inilapag na ng mga lalaki yung order namin at umupo na rin sila sa mga upuan nila at nagsimula na kaming kumain.

"Where's Yvette?" Levi asked me. I looked at Asher before answering his question.

"She said she'll just go for a walk. Kung hindi lang naman kasi naging bastos si Asher kanina, hindi naman maiilang si Yvette at hindi siya aalis dito." I'm just looking at his eyes but I can't even see guilt in his eyes.

Wala ba talaga siyang alam sa nangyari noon?

If you only know, Asher.

If only.