Dearest Angel

Chapter 14

Chapter 14

Cassandra's POV

Tapos na ang huling klase naming kaya naman uwian na. Papalabas na kami ng room nang may biglang lumapit sa amin - or more like kay Yvette dahil sa kanya lang naman siya nakatingin.

Sino naman to?

"Hi." Sabi niya. At dahil nasobrahan sa pagkabait ang bestfriend ko, syempre papansinin niya.

"Hello."

Napatingin ako kay Castiel at Asher para tignan yung reaksyon nilang dalawa.

Hala siya!

Halos magkamukha na sila dahil pareho pa silang nakakunot yung noo. Hindi ko alam kung matatawa ako o ano eh.

"Oh. I haven't introduced myself to you yet. I'm Mark. From Section 2." Sabay lahad niya ng kamay niya.

"Ikaw yung partner ko sa PE? Hi Mark. I'm Yvette." Iaabot na sana niya yung kamay niya pero nauna na si Levi. Siraulo tong pinsan ko.

"Hey Mark! Nice meeting you and I really don't want to be rude but we need to go." Sabi niya at hinila na si Yvette. Gusto kong matawa kasi pakiramdam ko mas natakot pa si Levi sa tingin nila Asher at Castiel kay Mark kesa sa kanya.

Maglalakad na sana kami pababa nang biglang tumigil si Castiel kaya napatigil din kaming lahat. Akala ko kung anong trip niya pero bigla siyang tumingin kay Asher.

"Asher can I talk to you?" Seryosong tanong ni Castiel kay Asher.

Seryosong nakatingin lang sila sa isa't-isa pero parang naguusap yung mga mata nila kasi maya-maya lang ay nauna ng naglakad si Asher at sumunod naman si Castiel. Hindi man lang nakuhang magpaalam nung dalawa at dire-diretso na silang naglakad palayo.

Asher's POV

"Speak." Seryosong sabi ko pagkadating naming sa rooftop.

"I know Yvette's too young but I'm serious with her. This may be crazy; Maybe I'm crazy but I'm serious with her. I want to make her happy. I know you're just afraid that she might get hurt but I promise not to hurt her intentionally. I like and I want to protect her just like you do." Love? That early? Is that even possible?

I honestly don't know what to feel but my face remained blank. This is the first time I heard him talk like this.

Alam ko naman na medyo OA din ako kanina. Pero hindi ko na napigilan yung sarili ko. Bakit kasi si Yvette pa?

"What do you want? Why are you telling me those things?"

"Give me a chance. A chance to be with Yvette. A chance to take care of her. A chance to love her freely. And a chance to court her."

Oo, galit ako kay Yvette. Galit na galit. Pero kaibigan ko si Castiel. Dapat masaya ako para sa kanya. Pero hindi ko alam kung dapat ko bang hayaan yung kapatid ko sa kanya. Isa pa, nakakainis aminin pero sa loob-loob ko, ayoko ring masaktan si Yvette.

Nababaliw na talaga ako. Tsk.

"As I've already said, walang pwedeng manligaw sa kanya hangga't wala pa siya sa tamang edad." Sabi ko na lang at tumalikod na. Naglakad na ako papalabas pero tumigil muna ako. Alam kong pagsisisihan ko to pero hindi ko na napigilan yung sarili ko na sabihin kung ano talaga yung gusto kong sabihin. "But if you're serious with her then go. Just remember not to hurt her because if you do, I'll be willing to throw away our years of friendship. And one more thing. Make her happy." At tuluyan na akong lumabas pagkatapos non.

Who am I to stop him? Sa nakikita ko naman, mukhang seryoso siya kay Yvette. Kinausap niya pa talaga ako para magpaalam. Ayokong dumating sa point na pati buhay niya masisira ni Yvette pero hindi ko rin naman kaya na pigilan yung nararamdaman niya. Hindi ko hawak yung buhay nila.