မျှော်လင့်ချက်လေးမပျက်ချင်ပါ / ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးမပ်က္ခ်င္ပါ [Completed]

Part 14(Zawgyi&Unicode)

[Zawgyi]

'ကိုခန္႔ေရ မၿပီးေသးဘူးလားကြာ ေတာင္တက္တဲ့ အခါ ေနျမင့္သြားရင္ မေကာင္းဘူးဟ လူရႈပ္တယ္ ငါက ဘာမွ မျဖစ္ဘူး မင္းက ကားေမာင္းရမွာမလို႔ေျပာတာ'

'လာၿပီ ကိုျမတ္ေရ ၿပီးၿပီ'

မနက္စာ စားၿပီးၾကကတည္းက မင္းျမတ္ ေမၿမိဳ႕ကို ျပန္ဖို႔အတြက္ နွစ္ေယာက္သား ျပင္ဆင္စရာရွိတာ ျပင္ဆင္ၾကသည္။ လိုက္ပို႔မယ့္ ဆရာသမား ေသြးခန္႔က ဘာေတြ ဘယ္ေလာက္ျပင္ဆင္ေနလဲ မသိ ... မင္းျမတ္ျပင္ဆင္ၿပီးလို႔ အိမ္ေရွ႕က ကားနားေရာက္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ ... ကိုယ္ေတာ္က ခုထိ ထြက္မလာေသး ... မင္းျမတ္ စိတ္မရွည္ လက္မရွည္ ေအာ္လိုက္ကာမွ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲကာ အခန္းထဲက ထြက္လာသည္။ ေတာ္ေသးတယ္ အခန္းက ေအာက္ထပ္မလို႔ ... အေပၚထပ္သာဆို ဒီလို ဝုန္းဒိုင္းႀကဲ ပ်ာယာခတ္ေနပံုနဲ႔ ေလွကားေပၚက ျပဳတ္က်ေနမွ အေခ် King တို႔ ၾကည့္လွေနဦးမည္။ ေျပာသာ ေျပာရတာ ေသြးခန္႔က မင္းျမတ္တို႔နဲ႔ ေပါင္းလာကတည္းက ခုထိ ေခ်တယ္ဆိုတာမ်ိဳးမရွိ ... ခပ္ေအးေအးေနတတ္ၿပီး စကားနည္းတာေလာက္သာ ...

'လာၿပီဆို ကိုျမတ္ရာ နည္းနည္းျပင္ဆင္ေနလို႔ပါ ေမၿမိဳ႕ကို မေရာက္တာ ၾကာလို႔ ကိုယ္ ေရာက္တုန္းေလး ၿမိဳ႕ထဲ ဟိုနားဒီနား လည္ခ်င္လို႔'

'ေအး လည္ခ်င္တာ ငါ့အိမ္ေရာက္မွ ေအးေဆးျပန္ျပင္ရင္ ရတယ္ေလကြာ ... ေတာင္တက္လမ္းက ေနျမင့္သြားရင္ ကားရႈပ္မွာ စိုးလို႔ေျပာတာ'

'ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ တက္တက္'

ေသြးခန္႔က တက္ဆိုတာနဲ႔ မင္းျမတ္လဲ ကားေရွ႕ခန္းမွာပဲ ျမန္ျမန္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ေသြးခန္႔လဲ driver seat မွာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ စက္နွိုးၿပီ ထြက္လာၾကေတာ့သည္။ မႏၲေလးကေန ေမၿမိဳ႕ကို တက္ေတာ့ စထြက္ၾကတဲ့ အခ်ိန္က ၇ နာရီ ခြဲေလာက္မလို႔ ေတာင္တက္လမ္းဘက္ေရာက္ေတာ့ အရမ္းေနာက္မက်ေသး ...

ေႁမြလိမ္ေႁမြေကာက္ ေတာင္တက္လမ္းေတြက လမ္းေတြ ခ်ဲ့ထားေသးတာမလို႔ ေမာင္းရတာ က်ယ္က်ယ္လြင့္လြင့္ရွိသည္။ ပူျပင္းလာတဲ့ မတ္လကို ေရာက္လာေပမယ့္ ေမၿမိဳ႕ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ၂၁ မိုင္ေက်ာ္လာရင္ တိုက္ခတ္တဲ့ ေလကအစ ေအးေနတုန္း ... ေတာင္တက္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္လဲ ျမဴမႈန္မႈန္ေလးေတြက ဆိုင္းေနတုန္းနဲ႔ ေတာက္ေပၚတက္လာတဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေဘးက ေႁမြလိမ္ေႁမြေကာက္လမ္းေတြ ေတာင္ရႈခင္းေတြ ဘုရားေစတီငယ္ေလးေတြက ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္အလား ...