မျှော်လင့်ချက်လေးမပျက်ချင်ပါ / ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးမပ်က္ခ်င္ပါ [Completed]

Part 31(Zawgyi&Unicode)

[Zawgyi]

အၿမဲတေစ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ရျခင္းက အခ်ိန္နာရီတို႔ကို ေမ့ေစသည္။ အခုလည္း တစ္ဖြဲ႕လံုး ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ေနၾကမွန္းလဲ မသိ ... ေသြးခန္႔ ေမေမ ခ်က္ေကြၽးတာေတြ တၿဖဲနၿဖဲ စားလိုက္ေသာက္လိုက္နဲ႔ ... စားၿပီး ေသာက္ၿပီး ၾကေတာ့လဲ အိမ္ေအာက္ထပ္တစ္ထပ္လံုး အပိုင္စီးထားသလား ေအာက္ေမ့ရသည္။ လူေလး ေျခာက္ေယာက္ထဲနဲ႔ကို ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ေနမွန္း မသိရေအာင္ ရႈပ္ရွက္ခပ္ေနသည္။ ဒါနဲ႔တင္ ညေနငါးနာရီခြဲ အခ်ိန္ကိုပင္ ေရာက္လာၿပီျဖစ္သည္။ ေႏြရာသီ ျဖစ္ေနေသာ္လဲ ေမၿမိဳ႕ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း မနက္ခင္းအေစာပိုင္းနဲ႔ ညေနခင္းပိုင္းကေတာ့ ေလေအးႏုႏုတို႔က ညႇင္းသြဲ႕သြဲ႕ တိုက္ခတ္တတ္ဆဲ ... သို႔ေသာ္ ယေန႔ရဲ႕ ညေနပိုင္းကေတာ့ ပံုမွန္ထက္ပိုကာ ေလထန္ေနသည္။ ေလအရမ္းတိုက္ေနေတာေၾကာင့္ မင္းျမတ္တို႔ ငါးေယာက္က ေသြးခန္႔အိမ္ကေန ကိုယ္စီအိမ္ကို ျပန္ဖို႔ အခက္အခဲက ရွိေနသည္။ လမ္းရွင္းေနမယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္ တိုက္ခတ္ေနတဲ့ ေလနႈန္းနဲ႔ ေကာင္းကင္ယံက မိုးသားတလိပ္လိပ္တက္လာတဲ့ အေနအထားနဲ႔ပါဆိုရင္ မၾကာခင္ မိုး႐ြာေတာ့မည္။ ေလတိုက္နႈန္း ၿငိမ္နိုး ၿငိမ္နိုးနဲ႔ ေစာင့္ေနရင္းပင္ မိုးက သည္းထန္စြာ ႐ြာခ်လာသည္။ ေမၿမိဳ႕မိုးရဲ႕ ထံုးစံ မိုး႐ြာၿပီဆိုလွ်င္ အရွိန္ပါတတ္ၿပီး ဝန္းက်င္ တစ္ခြင္ပါ နဂိုရွိရင္းထက္ ေမွာက္မိုက္လို႔သြားသည္။

'ဟဲ့ ငါတို႔ ဘယ္လို ျပန္ၾကမလဲ မိုး႐ြာမယ္ဆိုတာလဲ မသိေတာ့ မိုးကာလဲ မပါဘူးဟ မိုးက တိတ္ေရာ တိတ္ပါ့မလား'

'ခဏေစာင့္ၾကည့္ၾကမယ္ေလ အရမ္း႐ြာေနတယ္ဆိုလဲ မတိတ္ေတာ့ရင္ ငါကားနဲ႔ အကုန္လံုးကို ျပန္လိုက္ပို႔မယ္ ဆိုင္ကယ္ေတြကေတာ့ ေနာက္မွျပန္လာယူလို႔ ရတာပဲကို'

'မိုးက အရမ္းသည္းေနတာ ကားနဲ႔ ဆိုရင္ေတာင္ အႏၲရာယ္မ်ားေလာက္တယ္ ခန္႔ရ'

မိုးသည္းထန္ၿပီး ေမွာင္ေနၿပီ မလို႔ ေသြးခန္႔ လိုက္ပို႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေသြးခန္႔ အတြက္ အျပန္လမ္းက အႏၲရာယ္မ်ားတာေၾကာင့္ မင္းျမတ္ စိတ္ပူသည္။ လမ္းမႀကီးေတြထက္ လမ္းသြယ္ေတြ ေပါတဲ့ ေမၿမိဳ႕က မိုး႐ြာေနၿပီး အံု႔မွိုင္းေနတဲ့ အခ်ိန္က သြားရလာရ အႏၲရာယ္ အမ်ားဆံုးပင္ ...