မျှော်လင့်ချက်လေးမပျက်ချင်ပါ / ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးမပ်က္ခ်င္ပါ [Completed]

Part 39(Zawgyi&Unicode)

[Zawgyi]

ဧည့္ခန္းေလး တစ္ခုတြင္းမွာ လူေလးေယာက္ ဝိုင္းထိုင္ေနေပမယ့္ ေလထုက ထင္သေလာက္မေႏြးေထြး ... ေအးစက္စက္နဲ႔ တစ္ခါမွ မရွိခဲ့ဖူးတဲ့ ေလထုအမ်ိဳးအစားလိုမ်ိဳး ... မင္းျမတ္နဲ႔ ေသြးခန္႔က ေဘးခ်င္းယွဥ္ထိုင္ေနၿပီး တြဲထားရက္ လက္တစ္စံုကလဲ မျဖဳတ္ ... မ်က္နွာေျပာင္တယ္ ေျပာေျပာ ခုခ်ိန္မွာ ရင္ဆိုင္မယ္ ေတြးထားၾကၿပီးသား ... မင္းျမတ္ရဲ႕ ေဖ နဲ႔ ေမ က ေခါင္းရင္း ထိုင္ခံုမွာ ယွဥ္တြဲထိုင္ေနသည္။ အမွားလုပ္ထားတာ မဟုတ္ေပမယ့္ မင္းျမတ္ရဲ႕ မိဘေတြေရွ႕မွာေတာ့ အမွားလုပ္ထားၾကသလိုမ်ိဳး ... မ်က္နွာစံုညီနဲ႔ ထိုင္ေနသည့္တိုင္ စကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာျဖစ္ၾကေသး ... ေအးစက္စက္ေလထု အေျခအေနကလဲ ေႏြးေထြးမလာ ...

ေသြးခန္႔ ဒီအေျခအေနေတြကို ႀကိဳေတြးထားေပမယ့္ ေတြးထားတာက ဒါမ်ိဳးမဟုတ္ ... သူနဲ႔ ေႏြဦးငယ္ရဲ႕အေျခအေနကိုသာ ေႏြဦးငယ္ေလးရဲ႕ မိဘေတြ သိသြားတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ ေပါက္ကြဲခံရမယ္ ေတြးထားခဲ့ျခင္း ... ဘယ္ေလာက္ပဲ ေပါက္ကြဲပါေစ ေသြးခန္႔က ေႏြဦးငယ္ရဲ႕ မိဘေတြ လက္မခံမခ်င္း အဆံုးစြန္ထိ ေတာင္းပန္မယ္ ႀကိဳးစားမယ္ဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးသား ... ေတြးထားတာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္စြာ အခု လက္ခံရရွိေနတဲ့ အေျခအေနက ေအးစက္စက္ေလထုမ်ိဳး ... ေကာင္းတဲ့ အေငြ႕အသက္မ်ိဳးမဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့ ေသြးခန္႔ ခံစားရသည္။ မုန္တိုင္းမလာခင္ ေလေျပလာေနသလိုမ်ိဳး ...

'မင္းတို႔ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကလဲ'

အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ထိုင္ေနၾကၿပီးမွ မင္းျမတ္ရဲ႕ အေမထံကေန ထြက္လာတဲ့ ပထမဆံုးစကား ... သာမန္ေလသံမ်ိဳးလဲ မဟုတ္သလို ေဒါသတို႔လဲ စြက္မေန ... သို႔ေပမယ့္ ေအးစက္လြန္းတာထက္ ပိုေနတာေၾကာင့္ နားေထာင္ရသူျဖစ္တဲ့ ေသြးခန္႔နဲ႔ မင္းျမတ္ကေတာ့ ေက်ာေတြ မတ္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။

'ငါေမးေနတယ္ေလ အဲ့ ပါးစပ္နွစ္ေပါက္က အခု အ ေနၿပီလား မင္းျမတ္ ေျပာစမ္း ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကလဲ'

'သားတို႔ စာေမးပြဲ ၿပီးၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ကတည္းကပါ ေမႀကီး'

နွစ္ေယာက္လံုး ေရငံု နႈတ္ပိတ္ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ စိတ္မရွည္တဲ့အသံထြက္လာမွ မင္းျမတ္ ေျဖမိသည္။