မျှော်လင့်ချက်လေးမပျက်ချင်ပါ / ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးမပ်က္ခ်င္ပါ [Completed]

Part 15(Zawgyi&Unicode)

[Zawgyi]

မင္းျမတ္နဲ႔ ေသြးခန္႔တို႔ ယုဇနၿမိဳင္ကေန ဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီး ျပန္ထြက္လာၾကေတာ့ ဘယ္မွ ထပ္မသြားေတာ့ပဲ မင္းျမတ္အိမ္ကိုပဲ ျပန္ၾကေတာ့သည္။ မင္းျမတ္က လမ္းၫႊန္ေပးတာေၾကာင့္ အိမ္ကို ေရာက္ဖို႔ အလြယ္တကူပင္ ... မင္းျမတ္အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ...

'ကိုခန္႔ ခဏေနာ္ ငါ ၿခံတံခါးဆင္းဖြင့္ေပးမယ္ ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ မင္းကားရပ္လို႔ရတယ္'

မင္းျမတ္က ေျပာေျပာၿပီးခ်င္း ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ၿခံတံခါးကို ဆင္းဖြင့္သည္။ မင္းျမတ္ၿခံတံခါး သြားဖြင့္ေနတုန္း ေသြးခန္႔က ကားေပၚကေန မင္းျမတ္တို႔ အိမ္ေလးကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ အိမ္ေလးက တစ္ထပ္အိမ္အမိုးျမင့္ေလးျဖစ္ၿပီး ၾကက္ဥအကာေရာင္ေလး သုတ္ထားသည္။ အိမ္ေရွ႕ဆင္ဝင္ေလးကလဲ အိမ္နဲ႔ အညီေဆာင္ထားေသးတာမလို႔ ကားထားဖို႔ ေနရာက လံုလံုေလာက္ေလာက္ ... အိမ္ေရွ႕က ေျမကအရမ္းမက်ယ္ေပမယ့္ ေျမကြက္လပ္ေလးေပၚမွာ ပန္းအိုးေလးေတြက အစီအရီ ... သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးနွင့္ အိမ္ေလးက ေနခ်င္စဖြယ္ ... ပတ္ဝန္းက်င္အေနအထားကလဲ ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္ ျဖစ္မည့္ပံုပင္ ... နားေအးပါးေအးနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆးေနခ်င္သူေတြ အတြက္က ေနရာေကာင္းေလး တစ္ခု ... ေသြးခန္႔ ကားေပၚကေန အိမ္ထဲကို လွမ္းၾကည့္ေနတုန္း မင္းျမတ္ကလဲ ၿခံတံခါးဖြင့္ၿပီး သြားၿပီမလို႔ ၿခံထဲကို ကားေမာင္လိုက္သည္။ ကားကိုေတာ့ မင္းျမတ္ ေျပာသလို ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ ထိုးၿပီး ေသြးခန္႔ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္ေတာ့ ...

'လာ ကိုခန္႔ ငါ့ ေဖႀကီးကေတာ့ အိမ္မွာ မရွိဘူး ထင္တယ္ ဆိုင္ကယ္မေတြ႕လို႔ ငါ့ ေမႀကီးေတာ့ ရွိတယ္ ေန႔လည္လဲ ေရာကိၿပီဆိုေတာ့ ေန႔လည္စာပါ စားေနာ္ ငါ့ ေမႀကီးက ဟင္းခ်က္အရမ္းေကာင္းတာ'

'ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ကိုျမတ္ အိမ္ထိ ေရာက္ေနၿပီေလဗ်ာ စားမွာေပါ့'

နွစ္ယာက္သား ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ အိမ္ေရွ႕မွာ ဖိနပ္ခြၽတ္ၿပီး ဝင္မလို႔ ရွိေသး အိမ္ထဲက ထြက္လာတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ... ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ...

'ဟာ ေႏြဦး နင္ျပန္လာၿပီလား ငါေတာင္ ခုျပန္ေတာ့မလို႔ အန္တီက နင္ မႏၲေလးသြားတယ္ဆိုလို႔'