ONA İNANMA

59. Bölüm "İLAÇLAR"

🎼
Ben sadece insanım, insanım
I'm only human, human
Belki aptalım
Maybe I'm foolish
Belki körüm
Maybe I'm blind
Bunu görebileceğimi düşünüyorum
Thinking I can see through this
Ve arkasında ne olduğunu gör
And see what's behind
Bunu kanıtlamanın yolu yok
Got no way to prove it
Belki körüm
So maybe I'm blind
Ama sonuçta sadece insanım
But I'm only human after all
🎼

SPOİLER VERMEDEN OKUYUNUZ. :)

59. Bölüm "İLAÇLAR"

🎼

Bedenim akıl almaz bir rahatlık yaşıyordu. İlk kez yeni bir güne bu kadar huzur dolu başlıyordum.

Belime sarılı, bedenimi ikiye ayırmak için uğraş veren kollar yoktu. Saç diplerime iğne gibi batan küçük sakal yığını yoktu. Tek sorunum; yüzümün etrafına yayılmaya devam eden ıslaklıktı.

Islaklık artmaya devam ederken tatlı bir karıncalanma da yayıyordu, tenime. Başımı hafifçe yan yatırıp, boyun girintime doğru yol alan ıslaklığı bertaraf etmek istedim.

Amacım başarıyla sona ererken ıslaklık bu kez çeneme doğru yol aldı. Gözlerimi aralamaya halim yoktu ama dudaklarımın arasından dökülen kıkırtılara engel olamadım.

Aybars'ın nerede olduğunu merak ediyordum. Çünkü o hala yatakta olsaydı köpeğimiz asla yatak odamıza çıkıp şu anda yüzümü yalamaya devam edemezdi.

"Yapma," diye mırıldandım, neşeli bir ses tonu eşliğinde. "Aybars şimdi basacak bizi."

Tenime yayılmaya devam eden ıslaklık aniden sona erdi. Yüzümde yer edinen gülümseme eşliğinde iç içe geçmiş kirpiklerimi usulca araladım.

Gülümsememin yerini alan şaşkınlığım hızlıca yüzümdeki yerini alırken dudaklarımın arasından firar eden çığlığım ile, bedenimi iyice yatağa bastırdım.

"Aklım çıkacaktı!"

Aybars, kollarını bedenimin iki yanından uzatmış, üzerimdeki yerine zevkle kurulmuştu. Gergin kolları nedeni ile aramızda oluşturduğu kısa mesafeden öfkeyle gözlerime bakıyordu.

"Ne demek Aybars bizi basacak?"

Donuk ses tonu öfkesini gizlemek için büyük bir çaba harcıyordu. Yüzü gerilmiş, çene kemikleri belli belirsiz seğiriyordu. Kaşları eski halini almış, alnının üzerinde keskin bir kavis oluşturmuştu.

Kısa bir tedirginlik yaşayıp, elimi ileriye doğru uzattım. Avuç içimi sert göğsüne bastırıp, nafile bir çaba ile aramızdaki mesafeyi genişletmeye çalıştım.

"Aybars," diye uysal bir ses tonuyla mırıldandım. "Üstümden kalkar mısın?"

Kararmış bakışlarına oturan öfkeyle, beni hemen şimdi burada öldürebilirdi.

"Ne demek Aybars bizi basacak?" Diye tekrar etti. Donuk bir ses tonu eşliğinde.

Avuç içimi daha sert bir şekilde göğsüne bastırdım.
"Pezevenk sandım seni."

Bakışları hızlıca gözlerimi arşınlarken emin olmak ister gibi tek kaşını havalandırdı.

"Yatak odasına çıkmasına izin vermiyorsun," huysuz bir ses tonuyla devam ettim. "Kızarsın diye korktum."