AGAIN [ 2Moe Season 2 ]

Chapter 20

Zawgyi

""ခိုင္မြန္ ! ဝီလ်ံထြက္သြားျပန္ၿပီသိလား""

အျပင္ဘက္မွ အတြင္းထိလ်ွံက်လာေသာ
စကားသံတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ေနွာင္း သန္႔စင္ခန္း
ထဲက ထြက္မည့္အစီအစဥ္ကို ခဏေဘးဖယ္
လိုက္ၿပီး အျပင္ကစကားေတြကို ဆက္နား
ေထာင္ေနလိုက္သည္။

ဘာရယ္မဟုတ္..ေမာင့္နာမည္ပါေနေသာ
ေၾကာင့္သာ။

""ေအးေလ သြားပါေစေပါ့""

လက္ေဆးေနၾကပံုရသည္။
ေရပိတ္ၿပီး ခပ္ေအးေအးျပန္ေျဖေသာ
ခိုင္မြန္႔အသံကို ၾကားရသည္။

""သူတို႔က ဘယ္ေတာ့မွ ခ်ျပမွာလဲမသိဘူး။
အီးယား ငါသူတို႔ကိုအသည္းယားလိုက္တာ။
​ေအးစက္စက္နဲ႔ ကိုမိုးထက္ပိုင္ကို ဝီလ်ံတစ္
ေယာက္ ဘယ္လိုခ်ဳပ္လိုက္လဲမသိဘူးေနာ္""

""ငါအစကေတာင္ သံသယျဖစ္မိေသးတယ္။
သူတို႔ တကယ္ေရာ ဟုတ္ပမလား။
ငါတို႔ပဲ အမွတ္မွားေနတာမ်ားလားလို႔။
ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ေတြတုန္းက ႏွစ္ေယာက္သား
ခပ္ခြာခြာျဖစ္ေနတာ ရန္ျဖစ္ထားၾကတာပဲ
ေနမယ္။ အခုလိုေလး ျပန္အဆင္ေျပေနတာ
ျမင္ရေတာ့ ေက်နပ္သလိုလိုေတာ့ ရိွတယ္""

ေနွာင္း နားေထာင္ေနရင္း နားမလည္ျဖစ္လာသည္။ကိုမိုးထက္ပိုင္နဲ႔ ေမာင့္အေပၚ သူတို႔ရဲ့
အသံုးအႏႈန္းေတြက ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္
ပိုင္စိုးပိုင္နင္း ႏိုင္ေနရသလဲေလ။

ေနွာင္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး

""အဲ့တာ.. ဘာကို ေျပာတာလဲ ဟင္""

""အစ္မေမခ! ဘယ္တုန္းကတည္းကေရာက္ေနတာလဲ?""

ေက်ာ့ေကသီမွာ လက္ေဆးေဘစင္ကို
မွီေနရာမွ အလန္႔တၾကားႏွင့္ ကိုယ္ကိုပင္
တန္႔လိုက္မိသည္။

""toilet ဝင္ေနရင္း မရည္ရြယ္ပဲၾကားလိုက္တာ။
ကိုမိုးထက္ပိုင္နဲ႔ ဝီလ်ံနဲ႔က ဘာကို..""

""အစ္မေမခက မသိဘူးလား။ ဝီလ်ံနဲ႔
ခင္ၾကတယ္လို႔ ေျပာဖူးတယ္မလား။
ဪ ဟုတ္တာေပါ့။ဒီကိစၥကို သူက
ဖံုးဖံုးဖိဖိပဲ လုပ္မွာေပါ့""

ခိုင္မြန္သိပါသည္။ ဝီလ်ံ့လ်ိႈ႔ဝွက္ခ်က္သာဆိုလ်ွင္ သူမတို႔ ထိန္းသိမ္းရမည္။ ေမးလာသူမွာ
တစ္ျခားသူျဖစ္ခဲ့လ်ွင္ပင္ သူမ စကားလႊဲဖို႔ကိုသာ
ၪီးတည္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေမးလာသူမွာ
ေနွာင္းေမချဖစ္ေန၍ သူမေကသီ့ကိုပဲ
လႊတ္ထားလိုက္သည္။