YASAK DÖVME(+18)

Yanlış Dokunuş

Birkaç gün geçmişti aradan. Normalde Yağız daha sık evimize gelirdi ama birden gelmeyi kesti. Acaba son olanlardan sonra benden mi korktu... Sonuçta onun en yakın arkadaşının annesiyim...

Rutin işlerimi bitirdikten sonra uzandım. İçim geçmiş. Uyandığım zaman oğlum gelmişti.

"Anne... Ne oldu bitmişsin bugün resmen kalk da yerine yat." dedi. Spordan geliyordu yine. Antrenman zorlu geçmiş olmalıydı. Bayağı terlemişti.

"Evet... Bugün evi temizledim baştan aşağı... Yağız nerede? Kaç gündür gelmiyor."

"O mu... Evet... Ya işleri var. Meşgul bu aralar."

Ne ile meşgul olabilirdi ki. Kesin çocuk benden çekiniyor... Üzüldüm o anda. Gerçekten de belki de bana karşı hiçbir kötü niyeti yoktu. Sonuçta bir kadınım... Etkilenmesi son derece normal. Ancak onların etrafında sürekli olan genç kızları da bildiğim için... Benim gibi bir kadına bakacağını bile düşünmüyorum. Belki de sadece anlık bir etkilenme... Hem ne düşünüyorum ki... Çok saçma bir fikir zaten.

"Tamam... Yemek yiyecek misin? Sen gelmeyince ben de kaldırdım dolaba ama istersen ısıtabilirim."

"Yok anne duş alıp uyuyacağım..." dedi ve yukarı çıktı.

Telefonumu elime aldım. Arkadaşlarım ile kurduğumuz WhatsApp grubundan mesaj gelmişti bir sürü. Ancak bakmak istemiyorum şimdi. Kafam çok dolu. İnsanlar neler yapmış diye bakmak için Instagram a girdim. Komik bir kedi videosu gördüm. Kedi, bir anda dolaba zıplamak istiyor ancak başarısız oluyordu. Kediler... Çok tatlılar...

Aşağı inmeye başladım. Selfie çekenler, yemek çekenler... Bir sürü... Ve arada arkadaş önerileri çıktı. Sanki bu telefon benim beynimi okuyor.

Yağız'ın profilini gördüm. Instagram kullandığını bile bilmiyordum daha öncesinde. Profile dokundum. Gizli. 1795 takipçi, 164 takip edilen... Bayağı popüler anlaşılan... Bio bölümü boş ama... Ve sadece yüzü görünen bir fotoğraf koymuş. Sosyal medyada gördüğüm çoğu erkek ortalama altı bile olsa vücutlarını göstermek istiyor ama Yağız bunu yapmamış. Hem de ortalamanın çok daha üzerinde bir vücudu olmasına rağmen...

Parmağım istemsizce istek gönder butonuna dokundu.

Eyvah...

İstek yolladım.

Eğer bu olanlardan sonra gelmediyse buraya şu anda çok kötü bir açık vermiş olabilirim. 143 takipçim var. 185 takip ettiğim. Eşim hesabımı bilir ama umursamaz çünkü benimki de gizli ve herkesi kabul etmem. Hem Yağız zaten ortak çevremizden biri. Aile dostumuzun oğlu sonuçta... Ama... Ya niyeti başka ise... Ya bana hiç o gözle bakmadı ve olanlardan dolayı bana kızdıysa... Ferhat'a abuk subuk konuşursa ne olacak... Hem arkadaşlıkları bozulacak hem de... Oğlum ve eşim... Hayatım alt üst olabilir.

Bu düşüncelere almış bir haldeyken bildirim geldi.

İsteği kabul etti.

Aman Allah'ım... İsteği geri çekmeyi düşünürken bir anda görmesi... Belki de o da şu anda odasında uzanıyor ve telefona bakıyor. Bir anda gördü ve kabul etti. Benim profil fotoğrafım bile bir çiçek. Kendim gözüküyorum. Belki de benim kim olduğumu bilmeden kabul etti... Ama bu imkansız... Çünkü bio kısmı var ve orada yazıyor... Farkında. Ve o gün olanlar için bana kesinlikle kızgın falan da değil. O gün her ne olduysa o da bir şekilde bunun bir parçası. Bunu şu anda daha iyi bir şekilde anlayabiliyorum.

O anda bir bildirim daha geldi.

İstek yolladı...

Ne yapmalıyım... Aslında profilimde çok fotoğraf da yok. Genelde ailem ile çektiğim fotoğraflar var... Yalnız başına koyduğum sadece birkaç tane var... Yine de... Offf... Bilmiyorum. Kafam allak bullak. Kabul etmezsem de bir daha hiç gelmez. Belki de Ferhat'la bile arası bozulur. Bilmiyorum... Bilmiyorum... Hiçbir şey bilmiyorum... Off...

Yapacak tek bir şey var...

Kabul ettim isteği. Ne olacaksa olsun. Zaten buradan istek kabul etmekle de bir şey olmaz ya... Benimki de laf işte.

O anda bir tane kalp sembolü çıktı alt tarafta. Hemen dokundum bildirimlere.

Bir tane fotoğrafımı beğendi. Hem de yalnız olduğum bir tane. Biraz da aşağılarda kalıyordu. Bu kadar kısa zamanda nasıl profilimi taradı ve bunu beğendi ki bu çocuk... Fotoğrafta hafifçe arkam dönük olduğu için kalçalarım biraz belli oluyor. Üzerimde sarı bir yaz elbisesi var. Bu elbiseyi birkaç kere üzerimde de görmüştü. Acaba oradan mı hatırladı yoksa vücudumu mu beğendi...

Ben de onun profiline tıkladım. Bir sürü fotoğraf eklemişti. Hep yalnız çekiyordu kendini. Ancak bir tanesi vardı ki... Antrenman yaparken koştuğu sırada çekilmiş bir fotoğraf. Üzerinde hiçbir şey yok. Altında ise siyah sarı bir şort var ve kaslı bacakları görünüyor. Yüzünde öyle bir ifade var ki. Daha önce onu çok başka şekilde gördüğüm için cinsellikle ne gibi bir bağı var hiç düşünmedim. Ancak o bakış... Oldukça vahşi bir yönü olduğunu tahmin etmek zor değil. Antrenman sırasında da bu zaman zaman ortaya çıkıyor zaten.

Vücuduna yaklaştırmak isterken bir anda ekranda kocaman bir kalp sembolü belirdi.

Allah...

Ben beğendim bu sefer de...

Hızlıca begeniyi geri aldım. Umarım bildirim gitmemiştir.

Bir anda dik konuma geldim ve derin bir iç çektim... Allah'ım neler oluyor böyle... Neden bu kadar heyecanlandım ben şimdi. Kalbim deli gibi atıyor gerçekten. Gerçekten ne düşünüyorum ki... Bu işin bir sonu da yok... Yine de... Aklımdan çıkmayan bir ton soru var. O gün olanlar, kendi anlattıkları... Benim bu kadar heyecan durmam hem çok yanlış hem de... Çok doğru geliyor. Uzun zamandır ilk defa bu kadar genç hissediyorum kendimi. Ev işleri yaparken bile ritim duygum değişti. Bugün olanlar aklıma geldiği anda yine kalbim deli gibi çarpmaya başladı mutfakta etrafı temizlerken...

Müzikler de öyle... Şimdi daha farklı müzikler bulmaya başladım. Daha neşeli... Yaptığım hemen her şey daha neşeli bir hal aldı. Bu halimi seviyorum aslında. Eskiden daha çok bu şekilde hissederdim. Neler oldu da birden tek düze bir insan haline geldim ki. Galiba Yağız ile olan bu küçük diyaloglar bana eski günlerimi hatırlattı. Lise günleri... O zamanlar da bir çocuktan hoşlandığım zaman duyduğum heyecan... Değişik bir lise hayatım vardı gerçi. Evlendikten sonra her şey daha düzenli ve güzel bir hale gelmişti ama bu tek düzelik acaba beni sıktı mı... O yüzden mi Yağız bu kadar ilgimi çekti? Ya da onun bana ilgi duyma fikri mi...

Bu düşüncelere dalmış bir haldeyken bir anda bildirim sesiyle kendime geldim.

Bir mesaj...

Yağız göndermiş...

- yanlış oldu herhalde emine teyze 😀

Anlamıştı...

Eminim şu anda kıs kıs gülüyordur bana. Fark etti hemen... Ne kadar da zeki bir çocuk...

Konuyu değiştirmek zorundayım.

- Ferhat söyledi

- işin varmış falan dedi ama

- sen gelmeyince ben merak ettim

- burada öneri olarak çıktı

Gözüm ekranda...

O anda görüldü işareti geldi. Onun da gözü ekranda...

- Ben iyiyim Emine teyze merak etme

- dediği dogru

- işlerim var aslında biraz karışık konular ama anlatırım sana Ferhat a söyleme ama

- aramızda 😉

Aramızda...

Aramızda kalacak ne olabilirdi ki...