အိမ္ေ႐ွ႕စံထြက္သြားသည့္တိုင္ လီ႐ွန္းမွာဒူးေထာက္ရက္ႏွင့္႐ွိေနဆဲပင္...
"ေျခေထာက္ေတြနာကုန္ေတာ့မယ္..."
ဖုန္းရႊမ္ထိုသို႔ေျပာရင္း ကူတြဲကာထေစလိုက္ေပမယ့္ လီ႐ွန္းကမ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္လာပဲ ေခါင္းကိုသာဦးက်ိဳးမတတ္ငုံထားေလေတာ့ ရင္ထဲတင္းခနဲျဖစ္သြားရသည္။
အေစာေလးကတည္းက မ်က္ရည္ေတြက်ေနတာ့ျမင္ထားၿပီးၿပီပဲကို အဲလိုမ်ိဳးေခါင္းငုံထား႐ုံနဲ႔ေရာ ဒီလူကမသိေတာ့ဘူးတဲ့လား။
ထိုငုံထားတဲ့ေခါင္းကိုပဲ အသာေမာ့ေစရင္းနဲ့ မ်က္ရည္စတို႔လက္နဲ႔ဖိသုတ္ေပးမိေတာ့ ထိုကေလးကပိုလို႔ေတာင္အငိုသည္းလားေသးသည္တဲ့။
"ဘာလို႔မ်ားအျမဲတမ္းငိုေနရတာလဲ မင္းအဲလိုငိုေနရင္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္အသုံးမက်သလိုခံစားရလြန္းလို႔
ငါက မင္းကိုေတာင္ေပ်ာ္ေအာင္မထားနိုင္ဘူးလား"
ထိုစကားေၾကာင့္ ဖုန္းရႊမ္လက္ေတြကိုျငင္းဆန္ျပီး ေခါင္းကိုတြင္တြင္ရမ္းကာျဖင့္ မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲကျပဳံးလာပါတဲ့သူ...
"အခု..က်ေနာ္ေပ်ာ္ေနတာပါ
အရမ္းေပ်ာ္လြန္းလို႔ အရမ္းကို...ေပ်ာ္လြန္းလို႔
နာက်င္ေနရတာပါ"
ေျပာရင္း ပိုလို႔ေတာင္အငိုသည္းလာကာ မ်က္ရည္သြင္သြင္စီးက်ေနတဲ့ထိုကေလးကို ဖုန္းရႊန္ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မ်ားေခ်ာ့ရမွာတဲ့လဲ။
အေကာင္းဆိုသည့္အရာေတြကို ထိုကေလးကိုေပးႏိုင္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ လက္တေလာမွာ မ်က္ရည္ေတြပဲက်ေနေစမိတဲ့ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေသြးပြက္ပြက္ေအာင္အန္သြားေအာင္ကို ထု႐ိုက္ျပစ္ခ်င္စိတ္ဝင္ေနမိသည္။
မ်က္ရည္သုတ္ေပးမယ့္လက္ေတြကိုေ႐ွာင္႐ွားေနတာမို႔ ထိုကေလးကိုရင္ခြင္ထဲသိမ္းဖတ္ထားမိရင္းနဲ႔ပဲ ႏွစ္သိမ့္ေပးေနလိုက္ေတာ့ ထိုကေလးကရင္ခြင္ထဲကေန ငိုသံတို႔ေရာစြတ္ေနသည့္စကားအားဆိုလာသည္၊
"အဆုံးသတ္မွာကိုေတာင္ေၾကာက္မိတယ္
အကုန္လုံး ထိခိုက္ႏိုင္တဲ့အဆုံးသတ္မ်ိဳးျဖစ္လာမွာကို က်ေနာ္ေၾကာက္တယ္"
YOU ARE READING
The frozen heart of the fire king (S-2) Completed
Fantasyပုံျပင္ေလးၿပီးသြားၿပီးေနာက္.......။ ပုံပြင်လေးပြီးသွားပြီးနောက်.......။
