Not Your Ordinary White Lady

NYOWL - 22 ☆

────── ⋆⋅☆⋅⋆ ──────

22nd Episode

────── ⋆⋅☆⋅⋆ ──────

Ami's POV

Si Kyla ang naunang bumaba ng hagdan nung umaga.

"Wow. . ." Ang ganda niyang tingnan sa outfit niya. Naalala kong secretary na pala siya ni Jason mula ngayon.

"Hehe. Okay ba?" tanong nya sakin habang umiikot. Nakapang-office attire siya at nakataas ang buhok niya. May bag din syang nakasabit sa braso.

"Hay nako, Ky. Mag-ingat ingat ka sa boss mo, baka manyakin ka nya sa sobrang ganda mo!" ^__^ sabi ko sa kanya.

"Mababali ang mukha nang gagawa nun sa kanya." 

Napalingon ako sa balikat ni Kyla nang akbayan siya ni Cue. Hay. ╰(◡‿◡✿╰) Flawless as ever!!! Bagay na bagay silang dalawa!! Nag-giggle naman si Ky at bumaba na sila ni Cue papalabas ng mansyon.

Tiningnan ko silang magtawanan at magharutan hanggang sa di ko na sila makita. Wow, posible pa pala sa mundong 'to ang magkaroon ng ganung katatag na relasyon. ^__^ Nakakabilib lang. It makes you want to hope for something that lasts.

Too bad, patay na ako.

"Tinitingnan mo?"

"Ay patay- Ay Jason! Ay ano ba yan! Ay-" *bluuuush* Pano ba naman kase!!!! Bigla na lang sumulpot yung ulo niya sa harap ko! >//////< "LUMAYO KA NGA!!" sigaw ko sabay tulak sa kanya.

"Magugusot yung suit ko!!" sabay smooth niya ng damit niya. -__- "Ang moody mo, alam mo yon?! Gusto ko lang magpaalam!!"

"Baket? Nanay mo ko? Papaalam ka pa, pwede ka namang umalis na eh!"

"Edi aalis na ko! Gusto mo eh!! Kakahiya naman sayo eh PAMAMAHAY KO 'TO!! -__-"

"Alis na!! Shoo!! CHUPI!" sigaw ko habang papalakad na siya pero somehow, nakangiti ako. At nakangiti rin siya. At ang ngiti niya. . . dahilan ng pag-apoy ng buong katawan ko mula ulo hanggang paa.

"Bye Ami!" nag-wave siya sakin at lumabas na siya.

Medyo delayed ang pagkaway ko. . . dahil busy ang kamay ko kaka-kalma ng puso kong nagha-heart attack na. >/////__////<

Hindi ko na napansin na dinaanan na pala ako ni Suho.

Hindi man lang siya tumingin sa direksyon ko o nagba-bye. Anong meron dun?! Kaya bago pa siya tuluyang makalabas ng mansyon, nilapitan ko na siya.

"Suho!!" tawag ko sa kanya. Lumingon siya sakin. "Good morning!" ╰(◡‿◡✿╰)

"Good morning." Matipid nyang sagot at in-open na ang pinto. Pero humarang ako.