Chapter (34)

5.1K 532 43
                                    

## Unicode##

Never......[[ ဘယ်သောအခါမှ ]]
****************************

" ချန်းအာ က ဘာလို့သတိမရသေးတာလဲ?"

"အာ..မကြာခင်သတိရတော့မှာပါ  Preesue ကျနေတဲ့အပြင် ကိုယ်ဝန်ပါ လွယ်ထားရတာလေ Sir ရဲ့ ဒါ့ကြောင့် လူကနည်းနည်း နုံးနေတာ.."

ရှောင်းမုချီ မျက်နှာကပြုံးရောင် သမ်းသွားပြီး ဆေးရုံဝတ်စုံအောက်က ရိချန်း ရဲ့ ဗိုက်သားပြေပြေလေးကို အကြည့်တစ်ချက်ဝေ့သည်..။ကိုယ်ဝန်ရှိနေတာ တကယ်ကြီးပဲလား? သိပ်ကို မဂ်လာရှိတဲ့ကိစ္စပဲ..။

ယဲ့ဖေး မှာ Sir ဖြစ်သူခြေထောက်တွေကိုကြည့်ရင်း ​အပျော်လွန်နေပုံရကာ..

"Sir က လမ်းပြန်လျှောက် နိုင်သွားပြီနော် ကျွန်တော်က နောက်လလောက်မှ ခုလိုကောင်းကောင်းမွန်မွန် လျှောက်နိုင်မယ်ထင်တာ ၊ ရိချန်းရဲ့ကိုယ်ဝန်က အစွမ်းထက်ဆေး ဖြစ်မယ်မှန်းမသိခဲ့ဘူး.."

ပေါက်ပေါက် ဖောက်နေတဲ့ ယဲ့ဖေးပုံစံက Sir တပည့်စကားပြောနေတာနဲ့ မတူပဲ မကြာခင် လည်ပင်းဖက်တော့မယ့် အလားအလာရှိနေသည်မို့ ရှောင်းမုချီမှာ ချောင်းတစ်ချက်ဟမ့်ရင်း..

"အင်း ဒါနဲ့ ရိပေါ်လေး အခြေအနေကရော.."

"ခြေထောက်ကတော့ အကြောသေသလိုဖြစ်သွားပေမဲ့ ကျိန်းသေ ပြန်ကောင်းနိုင်တယ် မယုံရင် Sirသွား စမ်းကြည့်ပါလား?ခုတာ့ ေရှာင်းကျန့်နဲ့ လမ်းလျှောက်ကျင့်နေမယ် ထင်တယ်.."

"နောက်မှသွား​ေတာ့မယ်..ခုတော့ ချန်းအာ ကိုခဏစောင့်ကြည့်လိုက်ဦးမယ်.."

ခေါင်းညိမ့် အသိအမှတ်ပြုရင်း ယဲ့ဖေးမှာအခန်းထဲက ထွက်လာလိုက်သည်..။ ရှောင်းကျန့်က ဘယ်လိုအစီအရင်တွေ လုပ်လိုက်လို့များ ဝိညာဥ်က ချက်ချင်းကြီး ရိပေါ့် ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ပြန်ဝင်လာရတာလဲ?အဲ့လောက်အစွမ်းထက်ရင် Crush ကို အစီအရင်သုံးပြီး အရယူဦးမှပါ..။

****


ဒီနေ့ဆို ရိပေါ် သတိပြန်ရတာ သုံးရက်ခန့်ရှိပြီ..။ သို့ပေမဲ့ မမရော သူပါဆေးရုံက မဆင်းဖြစ်ကြသေး..၊ ကျန်းမာရေး ချူချာလာတဲ့ မမနဲ့ ကျွန်တော့် ခြေထောက်တွေကြောင့် ဆေးရုံမှာပိုနေဖို့ အကြောင်းဖန်လာခဲ့တယ်..။

"N⃠E⃠V⃠E⃠R⃠ "[[ COMPLETED ]]✔Where stories live. Discover now