Unexpected Royal

Chapter 11: September 5

Chapter 11: September 5

Magdamag akong nagbabantay kay Mama matapos ang pamamasyal namin kanina ni Shaine sa buong Blant Styl, kahit pagod ako ay nanatiling dilat ang mga mata ko na akala mo'y hindi napapagod.

"Marami akong tanong sayo Ma, ngunit hindi ko alam kung paano ko sisimulan. Anak niyo po ba talaga ako?" Nakasimangot kong tanong sa aking Ina na nakahiga sa kama, hinawakan ko ang kamay niya sa mga sandaling iyon. Hindi ako makatulog, hindi rin ako mapakali sa tuwing sumasagi sa aking isipan ang tungkol sa totoong pagkatao ko. Tsaka naiinis ako sa hitsura ni Nico kapag sinasabi niyang Prinsesa ako, hays Nico na naman.

Una sa lahat pinipilit ko lang ang sarili ko na maniwala sa mga sinasabi nila, pero hindi pa rin nabubura sa puso't isipan ko na si Mama Alondra ang totoo kong magulang.

Kung ako ang Prinsesa na matagal na nilang hinahanap bakit ngayon lang sila dumating sa buhay ko? Bakit kung kailan malapit na akong tumungtong sa edad na 25 saka pa nila ako nahanap? Hindi naman malayo ang Europe dito sa Gemolis City pero bakit ngangayon lang sila naghanap sa kanilang alaga.
Napapikit na lang ako ng mata sa mga tanong  ng isip ko mga sandaling iyon.

.

.

.

Kinabukasan ay sa Blant Styl na ako dumiretso maging sa magkakasunod na araw ko dito sa trabaho, at gaya ng sinabi ni Shaine noong nakaraang araw kailangan kong mag-aral, akalain niyo ba namang aralin ang tungkol sa business, kung ano pa ang pinaka-hate ko sa lahat  'yun pa talaga ang ibinigay sa akin sa magkasunod na araw, kaya minsan naisip ko pinapahirapan lang ako ng walang hiya Nico na 'yun tsaka nitong si Shaine. Hindi naman ako makatanggi dahil laging nakamonitor si Ma'am Vel sa bawat scores na nakukuha ko at the end of the day. At ito pa ang pinakaayaw ko, palaging  nakaposture ang katawan ko na akala mo naman ay rarampa sa fashion show. Aba naman, sila kaya ang gumawa at sobrang nakakangalay sa likuran, 'yung tunay sobrang sakit na ng likod ko. 

"Last but not the least, history."

"Ayaw ko na, lugaw na ang utak ko hmp!" Nakasimagot kong sagot kay Shaine na kanina pa tawa ng tawa, wala namang nakakatawa sa reaksyon ko.

Maghapon ba naman akong nag aral tungkol sa walang katapusang business matter at feasibility study about this company, sa tingin niyo hindi malulugaw ang utak niyo. Buti nga nalampasan ko ang accounting kahapon, akala ko mamamatay na ako sa sobrang hirap. Puro mga numbers, tangible asset, intangible asset, liabilities, equity  tapos mga expense. Try niyo aralin for sure sabaw ang kakalabasan. Aba kasalanan ko ba na isa akong slow learner when it comes to academic, e sa Arts lang naman ako magaling at matinong estudyante. Kaya nga designer ang kinuha kong kurso hays.

"Alam kong napapagod ka na, pero last day na ngayon about sa Academics na isa sa pinakamahalaga sa lahat."

"Noong isang araw pa yang last na day, promise."

"How are you Princess?" Nanlaki ang mata ko ng marinig ang boses na iyon, agad naman akong napatayo at yumuko pagkaharap sa kanya.

"I-I'm still breathing m-ma'am." Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Shaine kaya napakagat labi na lang ako ng mapagtanto ko kung ano ang sinabi kong iyon. Ang tanga mo talaga Dia kahit kailan, kung ano ano ang sinasabi mo kay Ma'am Vel sa tuwing bumibisita siya, paano ba naman kung saan saan nasulpot ng hindi ko alam, minsan naisip ko may kapangyarihan siya ng teleportation.

"Good to hear that."

"Let's have dinner after your lesson." Dahan dahan kong itinunghay ang ulo ko ng marinig iyon. Umalis na din siya kaya nakahinga ako ng maluwag, bumalik ako sa kinauupuan ko at ipinagpatuloy ang pagbabasa sa mga feasibility study.