81. Widziałem szalejące morze, ale woda gdzie indziej nie jest warta wspomnienia

833 146 10
                                    

Odpowiedź Yan HeQing'a sprawiła, że Xue Yan cofnął się o krok.

Widział już wcześniej jak Yan HeQing się tak zachowywał. To było wtedy, kiedy Yan HeQing miał piętnaście lat.

W tym roku, mały kraj na północnej granicy, który był w dobrych stosunkach z Południowym Królestwem Yan, złożył im hołd w postaci śnieżnej pantery. Kiedy młody Yan HeQing wraz z kilkoma innymi Książętami Południowego Królestwa Yan, zobaczyli tak piękne i dzikie zwierzę, natychmiast się w nim zakochali i błagali o nie ojca.

W tamtym czasie, Cesarz Południowego Królestwa Yan, nie chciał nikomu dać śnieżnej pantery, ale ponieważ nie mógł powiedzieć "nie" Książętom, obiecał:

- Ten, który pierwszy upoluje tygrysa, dostanie śnieżną panterę.

Najstarszy Książę miał wtedy zaledwie siedemnaście lat, więc wszyscy byli jeszcze bardzo młodzi. Nie wspominając o tygrysie, nawet głodny wilk byłby dla nich dużym wyzwaniem. Oczywiście Cesarz Południowego Królestwa Yan wypowiedział te słowa, aby uniemożliwić komukolwiek dostanie śnieżnej pantery.

I rzeczywiście, następnego dnia żaden z Książąt nie zapytał ponownie ojca o zwierzę. Jednak siedem dni później Yan HeQing nagle zniknął.

W Imperialnym Pałacu zapanował kompletny chaos, a w sypialni Yan HeQing'a znalezione zostały książki i sprzęt myśliwski. Cesarz Południowego Królestwa Yan wysłał więc żołnierzy, aby szukali go w rozległym lesie w pobliżu Imperialnego Miasta.

Yan HeQing został później znaleziony w górskim potoku. Był cały posiniaczony i prawie bez tchu, ale obok niego leżało ciało młodego tygrysa.

Xue Yan nadal pamiętał, kiedy poszedł odwiedzić Yan HeQing'a. Był on owinięty w bandaże z gazy i umazany leczniczymi maściami, i pomimo zaleceń służącej, wciąż nalegał, aby stanąć przed klatką śnieżnej pantery. Wpatrywał się w pełne wdzięku i piękne zwierzę, nie chcąc nawet na chwilę odwrócić wzroku.

Kiedy usłyszał kroki Xue Yan'a, odwrócił się i spojrzał na niego. Xue Yan był wtedy w stanie zobaczyć, że jego oczy były wypełnione nieskrywaną radością, a kiedy się odezwał, jego głos był podniesiony, jakby chciał ogłosić to całemu światu.

- Wuju, jest mój.

Yan HeQing miał wtedy tylko piętnaście lat.

Piętnastoletni Yan HeQing już ryzykował życiem, by walczyć o to, czego chciał i nikt nie był w stanie go wtedy powstrzymać. A teraz, gdy był już dorosły, jak Xue Yan mógł nawet próbować go powstrzymać?

Yan HeQing, ponownie zasalutował Xue Yan'owi, pozornie jako gest szacunku, ale w rzeczywistości było to ultimatum dla Xue Yan'a.

Xue Yan patrzył, jak Yan HeQing idzie w kierunku Xiao YuAn'a. Kiedy nagle coś sobie przypomniał, zawołał:

- Zaczekaj.

Xue Yan właśnie przypomniał sobie, że po incydencie ze śnieżną panterą wydarzyło się coś jeszcze.

Trzy miesiące po tym, jak śnieżna pantera została podarowana Południowemu Królestwu Yan, nadeszło lato. Ponieważ śnieżna pantera nie potrafiła przystosować się do ciepłego klimatu południa, niezliczoną ilość razy stawała się apatyczna, a nawet chorowała. Yan HeQing był tak niespokojny, że codziennie przebywał blisko klatki. Cesarz Południowego Królestwa Yan spojrzał na jej wygląd i posłał wysłannika, aby zapytał, jak wyleczyć śnieżną panterę.

- Jedynym sposobem, aby pantera śnieżna wróciła do zdrowia, jest wysłanie jej z powrotem na Północ. Pozostanie na południu niekoniecznie jest niemożliwe, ale nie będzie jej łatwo zdrowo się rozwijać- powiedział wysłannik.

- Czy zginie, jeśli nie odeślemy jej z powrotem na Północną granicę? - zapytał Yan HeQing po długim milczeniu.

- Nawet jeśli nie umrze, to nie będzie żyć długo- odpowiedział posłaniec.

Cesarz Południowego Królestwa Yan pomyślał, że z uwagi na to, że Yan HeQing tak bardzo kochał śnieżną panterę, nie pozwoli na odesłanie jej na Północ. Więc pośpiesznie odprawił posłańca, nie wspominając o tym ponownie. Jednak trzy dni później Yan HeQing osobiście zajął się wszystkim i poprosił wysłannika, aby opuścił Południe wraz ze śnieżną panterą.

Chociaż Yan HeQing nigdy już o tym nie wspomniał, służąca powiedziała Xue Yan'owi, że Yan HeQing często wpatrywał się w pustą klatkę.

Kiedy sobie to przypomniał, Xue Yan szybko zmienił swoje słowa, próbując przekonać go w inny sposób. Jednak kiedy zobaczył, że Yan HeQing, pomimo wołania, nie zatrzymał się, lekko podniósł głos.

- Nawet, jeśli chcesz go chronić, to i tak zniszczyłeś już jego Kraj. Co o tobie pomyśli? I czy w ogóle będzie chciał, abyś to ty go chronił?

Yan HeQing zesztywniał i prawie się zatrzymał. Jednak, ostatecznie nie był w stanie się zatrzymać.

------------------

[Do tytułu] Wers wiersza "Mencjusz: Z najwyższą starannością" napisany przez Yuan Zhen'a. Poemat ten był cytowany przez późniejsze pokolenia jako metafora wiernej miłości.

------------------

How To Survive As a Villain [TŁUMACZENIE PL]Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz