Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
36-Güven
"O kadar uzun süre baktım ki ona, Yüreğimin bir parçası olduğunu düşünüyorum artık."
Sylvia Plath ♡
"Bazen kendimi çok yalnız hissediyorum..." dedim istem dışı bir şekilde. Bunu neden söylediğimi anlamasam da devam ettim, "Sanki her şey tamamen değişmiş gibi."
Oda sessizdi, o da öyle.
Yorgun gözleri öylece açık bir şekilde bekliyordu. Uyumak için neye ihtiyaç duyuyordu bilmiyordum.
"Hiç değişen şeylerle birlikte kendini de değiştirmek istiyor musun?" diye sordu. Bakışları hâlâ tavanda duruyordu. Bunu neden sorduğunu anlamadım.
"Evet, çok. Aynı aptal bedenin sürekli benimle olması ve bu zavallı ruhla birlikte sıkışıp kalmış olmak beni bazen çok korkutuyor." dedim.
"Peki hiç sonsuza kadar böyle kalmaktan korktun mu?"
Soruları uykunun verdiği bir etkiyle mi dudaklarımdan çıkıyordu yoksa isteyerek mi soruyordu bilmiyordum. Başımı çevirip güzel yüzüne baktım.
"Hayır, sanırım bir yanım hep değişiyor. Yani aslında aynıyım ama tam olarak değil. Eski kendime baktığım zaman kendimi görmüyorum... Bu çok garip." Eski ben ben değilim ama hüznüm hep aynı. Hüzün ve umut hiç değişmiyor.
"Bunun için mutlu olmalısın." dedi net bir şekilde. Sesindeki ağır duygunun ne olduğunu anlayacak kadar bilge değildim.
"Peki sen?" diye sordum. "Bir vampir olmak nasıl bir şey... Yani doğuştan bir vampir olmak."
Diğer taraftaki kolunu kaldırıp elini başının altına götürdü. Göğsü yavaşça inip kalkıyordu. "Çoğu zaman keşke en azından bir Upir olsaydım diye düşünüyorum. Belki bir insan olmanın ne demek olduğunu bilirdim...." dedi.
"Bir vampir ile Upir arasındaki fark sadece sonradan dönüşme değil mi?"
Upirleri ve Vampirleri ayırt edemesem de bildiğim bir şey vardı, vampirler doğuştan böyleydi, upirler ise ısırılmış ve zehri başkasından almışlardı.
"Hayır, upirler hissedebilirler; duyguları yoğun yaşarlar. Bu yüzden onları kontrol etmek çok zordur. Ama benim gibiler..." durakladı, kendini nasıl biri olarak görüyordu çok merak ediyordum. "Benim gibiler çok nadiren kontrolden çıkarlar... hiçbir şey, karanlıktan başka hiçbir şey hissetmiyorum."
"Hiç güzel bir şey hissetmedin mi?"
Soruma karşılık yüzünü çevirip bana baktı. Hissettiği güzel bir şeyi düşünür gibi gözleri üzerimde dolaştı.
