Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
Keyifli okumalar cadılarım 🪐 bölüm müziği yukarıda.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
57-Kayıp
"Ağlamana dayanamıyorum."
Kapıyı açtığımda odanın soluk renkli duvarları ile karşılaştım. Başka bir oda, başka eşyalar ama hep aynı donuk renkler. Büyük yatak, kapının hemen karşısındaydı. Pencereler, uzun ve devasa perdeler ile kapatılmıştı. Eski tarz dolaplar, çekmeceler duvara sabit bir şekilde duruyordu. Yıllardır kullanılmamış gibi görünüyorlardı.
Can gözlerini aralayıp gelen kişiye baktı, bana. Kapıyı ardımdan kapatıp ona gülümsedim. "Uyanıksın ..."
Boynunda boyunluk vardı, sırt üstü uzanmış, hiç hareket etmiyordu. Gözleriyle beni takip gülümsedi. "Anlaşılan sen de öylesin." dedi.
"Nasılsın?" Yatağının üzerine, yanına oturdum ve yorgun yüzüne baktım.
"İyiyim, kötüye bir şey olmuyor bilirsin." dedi.
Güldüm ama onun böyle bir duruma düşmüş olmasına üzülüyordum. Boynunu incitmişti, hayatını kaybedebilirdi. "Can gerçekten sana bir şey olacak diye çok korktum, bir şey olsaydı aklımı kaybederdim herhalde." dedim.
Derin bir nefes aldı, tavana baktı ve o anları düşündü. "Bir şey söyleyeceğim ama kızma, tamam mı?" diye sordu.
Merakla açık renk saçlarına ve yüzüne bakmaya devam ettim. "Söyle." dedim.
Çocuksu bakışları bana yönelince yüzümü inceledi, şakacı bir tavırla cevap verdi. "Sen bana demiştin ya, bana bir şey olursa Teo'ya onu sevdiğimi söyle diye." Ah hayır! Bunu söylediğimi bile unutmuştum!
"Sakın bana ..."
"Teo'ya onu sevdiğini söyledim." dedi beni bölerek.
Elimi alnıma vurdum, "Olamaz!" dedim endişeyle. "Bana bir şey olursa söyle demiştim, bir şey olmadı ki!"
"Ne bileyim kızım?" dedi biraz hınzır bir şekilde. "Sen bir ara bayıldın ben de hakkın rahmetine kavuşmuşsundur diye düşündüm, Teo da o kadar abarttı ki emindim öldüğüne."
"Off Can ya!" dedim kızarak. "Hem o sırada benim kafam yerinde değildi ki, ne dediğimi bile doğru düzgün hatırlamıyorum."
"Onu bunu bırak da, bence ondan saklamak yerine gidip yüzüne söyle. Yaşadıklarımız normal değil, kimi ne zaman kaybedeceğimizi bilemiyorsun."
Haklıydı, zor bir süreçten geçiyorduk. Her seferinde olacaklardan endişe ediyor ve kimi bırakmak zorunda kalacağımızı düşünüyordum. Kim olacaktı sıradaki? Evren mi, Peri mi yoksa Barlas mı? Aramızda hiçbir bağ olmasa da bu savaşta kimseyi kaybetmek istemiyordum. Ama söz konusu Teoman ve Yankı olduğu zaman her şeyi yapabilirim diye düşünüyordum. Savaşabilir ve gücümün sınırlarını zorlayabilirdim.
