Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
İthaf tuaana_ bunca zaman benim ve kardeşimin en büyük destekçilerinden oldun. Seni seviyoruz❤️
Keyifli okumalar birtanelerim. Müziği açmayı unutmayın. 🪐
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
58-Soğuk Yel
"Tüm ipleri kes ve düşmeme izin ver."
Kolları bana sarılı bir şekildeyken bedenim onun güçlü bedenine değiyordu. Kendimi öyle şaşkın hissediyordum ki bir anda ağlamam durdu. Ne düşünmem gerektiğini unuttum. Nefes almalı mıydım yoksa tutmaya devam etsem daha mı iyiydi?
Akışına bırakmaya karar verdim.
Nefes aldım ve başımı yapılı göğsüne yasladım. Kollarımı ona dolayıp gözlerimi kapattım. Birikmiş yaşlarım kayıp yanağımdan düştü. Teoman'ın iyileştirici bir yanı vardı. Herkes onu bir katil ve canavar olarak görürken o ruhuma iyi geliyordu. Onun bıraktığı hisler ruhuma dek sızıyor ve birer yara bandı gibi kapatıyordu üstlerini. Bir süre daha kanamayacaklardı en azından.
"Onu bulacağız." dedi sakinleştirici bir sesle. Karanlık bir yanı vardı ama kendinden öyle emindi ki! "Rüyalarınla, onlara ne kadar güçlü olduğunu göstereceksin."
Belki de gücümün farkında olan tek kişi oydu. Diğerleri görmezden gelirken o destekliyor ve güçlendiriyordu.
"Ya yapamazsak?" diye sordum. Kokusu ciğerlerime dolmaya devam ederken bedeni benimle ısınmaya başlamıştı.
"Sen sözlerini tutmuyor olabilirsin Divon, ama ben sözlerim için yaşarım." dedi. Eli sırtımda gezinirken nefesi saçlarıma karıştı. İnce geceliğimin altından hafifçe titredim. Teoman devam etti, "Ve söz veriyorum, onu bulacağız."
Divon, bana verdiği isim hep bu olarak kalacaktı belki de. Divon, hayatı birkaç büyü otlarından, rüyalardan, kelebeklerden ve konuştuğu çiçeklerden akıp giden öylesine bir kız. Ve Teo kalbinde o kıza bir yer açmıştı. Bana değer verdiğini hissediyordum, çok büyük bir değer. Ama bunu gösterecek kadar yaşamamıştı duyguyu, bilmiyordu ne olduğunu. Bilmediği şey onu öfkelendiriyordu ama yine de buradaydı işte, yanımda.
Gece uzayıp gitti, yağmur başladı, gittikçe şiddetlendi. Ay bulutların ardına saklandı. Teoman'ın dediğine göre Barlas o yağmurun altında saatlerce yürüdü, yürüdü, yürüdü... Bunun sebebini düşünmek için zihnim fazla meşguldü. Başıma yastığa koyduktan sonra bile parmaklarımdaki sihri düşündüm. Derin'i o sihirle kurtarabilirdim.
Tıpkı Evren'in tenime dokunduğunda bıraktığı etki gibi bir uyuşma, karıncalanma geçiyordu parmak uçlarımdan. Tıpkı Peri'nin Tarot kartlarına dokunduğunda hafifçe titreyen parmakları gibi titriyordu içim. Sırf kuzenimi kurtarmak için içimdeki cadıyı tamamen dışarı çıkacaktım.
