Wattys 2022 Paranormal/Fantastik Kazananı 🏆
•Vampirler, cadılar ve avcılar •
Herkesin söylediğinin aksine kalbinde hiç sevgi taşıyor musun, Teo?
Donuk bakışların ve sert tavırların etrafındaki herkesi uzaklaştırırken bundan öyle memnun görünüyorsun...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
23-Panzehir
"Ruhumu bedenimin içinden çıkarıp gösterebilseydim ne kadar çaresizce titrediğini fark ederdin. Çünkü ıslak ve soğuk bu zeminde yüzyıllardır sırtüstü uzanıyor ve gökyüzünü avuçlarımda tutma hayali kuruyorum. Ben ellerimi uzattıkça gökyüzü geri çekiliyor.
Elimi uzatıp tenine dokunmak için tereddütle yaklaştım. Yüzünden hiçbir ifade okunmuyordu, sadece bana baktığını hissedebiliyordum. Parmak uçlarım morarmış kısma dediğinde sert kas hatlarının gerildiğini hissettim. Dışarıda dakikalardır beklemiş olmalıydı, teni hem hafifçe nemli hem de soğuktu.
Kolunu geri çektiğinde elim çok kısa bir an için havada kaldı. Gözlerinin altında oluşmuş o kırmızı çizgi yorgun bir şekilde bana bakıyordu. "Bunu yapmak her zaman güvenli değil, inan bana." dedi. "Bana dokunmak ateşe dokunmaktan farksızdır."
Öyle, Teo haklısın. Ama benim adım Arin, ateşten gelen...
Hayretle ona bakıyordum. "Her gün insanlarla okula geliyorsun, onlarla aynı sınıftlarda saatlerce kalıyorsun. O kadar ilaç bütün bunca zaman için yeterli oluyor mu?" diye sordum.
Ona yaklaştığımın farkına varınca eski yerime geçip oturdum, bakışları üzerimdeydi. "Her zaman iğneye gerek kalmıyor, yeterince beslenirsem uzun süre kontrollü kalabiliyorum." duraklayıp mırıldandı. "Zaten kimseye yaklaşmıyorum."
Karanlık bir hali vardı ama hikâyesini dinledikçe o karanlığın beni içine çektiğini ve korkutsa bile bir yandan da güven verdiğini hissettim. Tereddütle, "nasıl besleniyorsun?" diye sordum. Bakışları yanan odunlara yöneldiğinde yüzünde donuk bir ifade vardı. "Yemek yediğini görmüştüm."
"İnsanlardan pek bir eksiğim yok. Sizin gibi," diye bastırdı. "Yemek yiyor ve uyuyorum. Sadece sizden farklı yanlarım var, kana arzu beslemek gibi."
Sessiz kalıp devam etmesini bekledim. Beni en çok geren konunun tam ortasındaydık, camın ardından belli olan ay bize eşlik ettikçe yanan odunların çatırtıları bile beni ürkütmeye yetiyordu.
"Nasıl oluyor peki," diye sordum tedirgin bir şekilde. "bazı hikayelerde vampirlerin hayvanlardan da beslenebildiğini okumuştum."
"Vampir hikayeleri saçmalıktan başka bir şey değildir!" dedi soğuk bir sesle. "Bütün gerçek dışı, insancıl, romantik hikâyeler sadece aptallar içindir."
