Midnight Breeze (Chasing Dreams Series #3) | C O M P L E T E D

Chapter 44

Still suffering from hangover, Menandro and I drove back to Manila at 4 a.m. Panay ang higop ko sa pabaong soup ni Mommy para maibsan ang pagkalam ng sikmura ko. I couldn't eat a solid food 'coz I might puke again.

Saglit akong nilingon ni Menandro. "Mag-absent ka na lang kasi. You only slept for two hours and it wasn't enough. Umuwi ka muna sa bahay natin..."

Kanina pa siya nag-aalala. Ang sabi ko naman, kaya kong pumasok sa Grand Rêve. Umaga hanggang bago magtanghalian ang training kaya mahaba-haba ang oras ko para magpahinga.

"Magiging okay din ako. Remember? Pumapasok nga 'ko sa school ng may hangover, eh."

His jaw tightened as he nodded his head. He looked at the road intently, choosing to stay silent for he knew that I'd get what I wanted.

Kinalas ko ang seatbelts at dumukwang para mahalikan ang mga labi niya. Napangisi ako dahil balak pa niyang iwasan iyon dahil sa kanyang pagtatampo.

I slightly pouted. "Don't be like this! Sa weekends pa ulit tayo magkikita kaya pansinin mo na 'ko. Okay?"

He sighed and embraced me tightly. I flashed a smile when he planted a kiss on my cheek.

Marupok ang kuya niyo!

"I love you! Matulog ka muna pag-uwi mo sa condo, ah? Update kita 'agad pagkatapos ng training," bulong ko at mas hinigpitan ang pagkakayakap ko sa kanya.

"I love you, too. Pumasok ka na at baka ma-late ka pa. Mahigpit pa naman sila sa oras," aniya pero ayaw pa rin akong bitawan.

I chuckled as I pulled myself away from him. Kumunot ang noo niya at napabuntong hininga na lang. Ni hindi niya ako matingnan sa mga mata ko.

I caressed his cheek as I smiled sadly. "I'm really going now. Ingat ka."

I was holding onto the handle, ready to open the door, but he grabbed my hand so I had to look back at him. He reached for my face and tilted his head to kiss me slowly.

My mouth rose up as I closed my eyes and wrapped my arms around his neck. Kumawala ang mahinang ungol sa bibig ko bago sinuklian ang nagbabaga niyang mga halik.

Late na kung late! Ngunit 'tulad ng Grand Rêve ay pinapahalagahan ko rin ang oras ko—oras na dapat sulitin sapagkat mabilis lang lumipas tuwing kasama ko ang asawa ko.

I was biting my lower lip as I listened to Miss Raven, our new Head Coach. She was 10x better than Hera indeed. Tunay ngang nababagay ang isang professional na 'gaya niya dito sa Grand Rêve.

Pa-simple kong binulungan ang roommate at kaibigan kong si Harmony. "Nagugutom na 'ko! Pa'no tayo pupuslit sa suite nina Seija para humingi ng pagkain? Na-miss ko ang mga luto niya!"

Naaalala ko pa na nagkaroon sila ng misunderstandings last week. Mabuti na rin iyon at nagkalinawan sila sa tunay nilang nararamdaman para sa isa't-isa. Iyon nga lang ay kinailangang gumawa ng hakbang ng COO at ate ni Harmony na si Symphony Travilla para humupa ang mga tsismis tungkol sa kanilang dalawa ni Seija.

Dhebie and Harmony are my roommates now. I was more comfortable around them than I was with the twins. They were so happy when they read the memo that I was moving out. Ayos lang naman sa akin dahil wala naman akong pakialam sa kanila.

Harmony grinned at me before she looked around to check if someone was looking at us. Saka siya bumulong nang masigurong tutok na tutok ang atensyon ng iba kay Coach Raven.

Namamangha lang talaga ako dahil sobrang ganda ng isang 'to...

"I don't know... Pero kung magkikita tayo ng patago, mapapahamak tayo. Ate Symphony warned us already. Ayoko nang lumala ang tsismis tungkol sa aming dalawa, no? Maybe, we can meet him in the garden or in the Dining Hall if he really prepared some food for us."