Passionate Night And Day

Chapter 4

Chapter 4

"YOU READY?" Tanong sa kanya ni Kien. Si Kien ang nagmamaneho ng sasakyan niya dahil ayaw na daw nitong magdala ng sariling sasakyan. Susunduin nila ngayon ang pinsan niyang maingay. "Are you really sure na isasama natin ang pinsan mo? I mean, she's annoying, right?"

"Yeah. But she has a problem with her family." Aniya habang busy sa pagtext sa pinsan niya. "Mas kailangan niya ng bakasyon keysa satin."

"Tsk, ayos lang sayo na kasama siya kasi hindi naman ikaw ang kukulitin." Anito na bakas sa tono ng pananalita ang pagkairita. Mahina siyang natawa sa sinabi nito. What Kiem said was true. Ayos lang talaga sa kanya na sumama ang pinsan niya dahil hindi naman siya nito kukulitin kundi si Kien. Her cousin really love Kien. Simula noong unang kita ng pinsan niya kay Kien noong birthday niya ay lagi na lang kinukulit ng pinsan niya si Kien. "Lets just go without her, man."

"No way. She need some space. Night-Day Island will help her reduce her stress." Wika niya. Huminto ang sasakyan nila sa tapat ng bahay ng pinsan niya. Its still dark, dahil madaling araw pa lang. Mahaba pa kasi ang byahe patungong palawan para makarating sila sa Night-Day Island. Bumaba siya ng sasakyan at hinintay na makalabas ang pinsan. Nang lumabas ito ay nakaayos na at may dalang maleta. Nilapitan niya ito at tinulungan sa dala nito. "So, how are you and your parents?"

"Don't talk about it." Anito saka dere-deretsong naglakad patungong kotse. "Are you with someone except from me?"

"Get in." Aniya at tinuro niya ang backseat. Agad siyang ngumisi at hinintay ang pagsigaw ng pinsan niya.

"Ahh!" Malakas nitong sigaw. "Kien! Your coming too! I'm so happy!"

"Don't you dare come near me, Honey!" Sigaw din ni Kien. Napailing-iling na lang siya at sumakay na rin sa passenger seat. "My vacation has been ruined."

"Aw. Don't worry, Kien, I'm sure mag-eenjoy ka." Natatawang wika ni Honeh dahilan para mapatawa siya ng mahina. "Thank for bringing Kien with us, Nashie."

"Tsk. Yeah, whatever." Aniya saka tumingin kay Kien na kunot ang nuo. "Lets go."

Hindi na ito nagsalita at pinaandar na lang ang sasakyan. Napangisi siya dahil alam niyang ayaw ni Kien kay Honey dahil sa sobrang pangungulit nito rito.

Pero wala silang magawa dahil likas na kay Honey ang pagiging makulit, masiyahin at madaldal. Kaya nga kinakabahan na siya kapag hindi ito nangungulit at umiiyak. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang gawin sa oras na nangyayari ang ganoong bagay kay Honey. She's not Honey if she's not annoying.

Parang kapatid na kasi ang turing niya rito. Simula maliit pa lang silang dalawa ay lagi na nilang pasan ang isa't isa. Kapag may problema siya kay Honey siya lalapit para humingi ng payo. Nagiging seryoso rin naman si Honey basta usapang problema. That's why she love Honey so much.

Napabuntong hininga na lang siya at ipinikit ang mga mata. And when he woke up, malapit na sila sa palawa. Tinignan niya ang relong pambisig upang alamin ang oras. Its 4pm.

Hapon na pala.

Umayos siya ng pagkakaupo at tinignan ang backseat para alamin ang kalagayan ni Honey. She's sleeping peacefully. Such an angel when asleep. Kapag tulog nga lang. Pero kapag gising akala mo anghel na may sapi.

"Kanina pa ba siya tulog?" Tanong niya kay Kien na busy pa rin sa pagmamaneho.

"3 hours ago." Sagot nito na para bang wala ito sa mood makipag-usap. "Buti nga natulog e."

"Why? Kinukulit ka ba?" Tanong niya rito at umayos ulit ng pagkakaupo.

"Nope. Tulog ka e, kaya hindi nangulit." Sagot nito. "Nakapagdrive tuloy ako ng maayos kasi walang makulit."