Passionate Night And Day

Chapter 43

Chapter 43

NANG MAGISING si Sarine ay bigla siyang nilukob ng kakaibang kaba nang mapagtanto niya na nasa isang estrangherong siyang silid. Pero para bang pamilyar sa kanya ang silid na kinalalagyan niya ngayon.

Pakiramdam niya ay nakita na niya itong silid na ito. Dahil sa kinakain siya ng curiosity, umalis siya sa kama at lumabas ng silid. Nang makalabas may pinto na katapat lang ng kwartong pinanggalingan niya.

Nilapitan niya ang pinto at binuksan iyon, banyo iyon na walang shower. Tanging lababo, salamin at inidoro lang ang nasa loob. Sinara niya ang pinto at bumaba sa mababang hagdan. Bonggalo style.

Pinalibot niya ang tingin sa kabuoan ng sala. Pamilyar sa kanya ang sala na kinatatayuan niya ngayon. Bumaba ang tingin niya sa nag-iisang mahabang sofa sa sala. Its familiar.

Dahil sa nais niyang maalala kung saan niya nakita ang kinatatayuan niyang ito, ipinikit niya ang mga mata at pilit na inisip kung saan niya ito nakita.

Then, something pop up behind her close eyelid. Its her, seating at the sofa while a man kissing her. Its the memory she saa when she's at Clint's house.

"Are you alright?" Mabilis niyang naidilat ang mga mata at lumingon sa kanyang likuran. Its Nash. He's leaning at the kitchen's door, he's holding a ladle while looking at her intently. "I'm asking you, are you alright?"

"Yeah." Aniya at humaral rito saka nagtanong. "Nasaan tayo?"

"Does this toom seems familiar to you?" Tanong nito at binaliwala ang tanong niya. "Do you remember something?"

"No." Pagsisinungaling niya at lumapit rito. "I don't remember anything and i don't want to remember." Lie. "Nasaan tayo?"

"Night-Day Island." He answered with a shrugged like he doesn't mind that she was not comfortable being with him. "Come on, lets eat."

"No. I want to go home." Aniya at paunti-unti ay nakakaramdam siya ng kaba. "Anong oras na ba?"

"Hmn," tinignan nito ang suot na pambisig, "its 7pm."

"7pm?!" Gulat niyang tanong at bigla siyang nag-aalala para kay Clint. "I need to go home. Baka nag-aalala na si Clint sakin. Iuwi mo na–"

"Sarine, gabi na at ilang oras ang byahe pabalik sa manila. Hindi ba pwedeng manatili na lang muna tayo dito kahit dalawang araw lang?" Wika nito at mababakas sa tono nito na ang lungkot na hindi niya alam kung ano ang pinagmumulan. "Ganon na ba ang pagkawala ng tiwala mo sakin? I brought you here to help you remember but you wouldn't let me. I just want you to remember me. The memories we shared here. The happy moments we made and your promise that you'll never forget our moments, our memories we build together. I want you to remember me because i miss you so bad. I want to touch you, hug you, kiss you but I can't 'cause i know you don't trust me, you don't know me. Just let me help you to remember. Its not that hard, right? I want you to give me your trust."

Wala siyang ibang masabi rito at nanatili lang siyang nakatitig sa mukha nitong bakas sa lungkot at sakit. Hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang sabihin.

Ni isang salita ay walang lumalabas sa bibig niya. Cat got her tongue.

"You should eat." Malamig na wika nito nang walang lumabas ni isang salita sa bibig niya at nanatili siyang nakatitig lang rito. "I already something. Kumain ka na lang."

Pumasok ito sa kusina at naiwan siya sa labas at nakatitig lang sa kawalan. Muli itong lumabas at malamig na tumingin sa kanya.

"Kumain ka na. Aalis lang ako."

Pagkasabi non nito ay naglakad ito palabas ng cabin. Nakatitig lang siya sa nilabasan nitong pinto. Napabuntong hininga na lang siya at pumasok sa loob ng kusina. Hanggang sa matapos siyang kumain ay hindi na muling bumalik ang binata.