Passionate Night And Day

Chapter 7

Chapter 7

KATATAPOS LANG maligo ni Nash at kalalabas lang niya ng banyo. Tinutuyo niya ang sariling buhok habang papalabas ng banyo pero agad siyang napatigil nang napatingin siya sa gawi ng dalagang mahimbing na natutulog.

Nilapitan niya at pinakatitigan ang mukha nito. He can't deny it. She's beautiful. Angelic face. Straight pointed nose. Thin pink natural lips. She has a long wavy hair that suits her very well. Syempre hindi makakawala sa mapanuri niyang mga mata ang taglay nitong magandang katawan. He admit it, kanina niya pa tinitignan ang maganda nitong pangangatawan.

He's guessing what's her genuinely smile is.

Marahas niyang ipinilig ang ulo at maglakad patungo sa wardrobe at kumuha don ng damit saka nagbihis. Pagkatapos magbihis nagtungo siya sa kabilang side ng kama at nahiga. Tumagilid siya ng higa paharap sa dalaga.

May harang ang pagitan nila na gamit ang mga unan. And it feels uncomfortable for him. Oo nga at malawak ang kama pero hindi siya sanay na may harang.

But he need to understand. Babae ito kaya dapat lang na protektahan nito ang sarili niya sa isang 'di kilalang lalaki tulad niya.

Bumuntong hininga na lang siya at natulog na.

NANG MAGISING si Sarine ay tulog pa rin si Nash. Mahimbing itong natutulog kaya naman malaya siyang matitigan ang gwapo nitong mukha.

Ngayon lang siya nakakita ng napakagwapong lalaki tulad nito. And this kind of handsomeness should be a crime. Pero kung krimen man iyon, e 'di dapat matagal na itong nakakulong at sayang naman kung ganoon nga ang mangyayari.

Napailing-iling na lang siya saka bumangon at pumasok sa loob ng banyo para maghilamos at magmumog. Pagkatapos niyang maghilamos at magmumog, agad siyang lumabas ng kwarto at dumeretso sa komedor para magluto ng umagahan.

Tinignan niya ang laman ng refrigerator at nakitang walang kalaman-laman ang loob non. Mahina siyang napabuga ng mahina saka lumabas ng kusina at pumasok sa kwarto para kunin ang wallet niya. Tulog pa rin ang binata nang pumasok siya sa kwarto kaya naman tahimik niyang kinuha ang wallet saka lumabas ng kwarto at lumabas ng cabin.

Pasikat pa lang ang araw nang lumabas siya ng cabin nila pero bukas na ang mga bilihan pati restaurant. Nagpunta siya sa cafe para bumili ng pang-umagahan.

Pumasok siya sa Night-Day Cafe saka nagtungo sa counter.

"Good morning, ma'am." Nakangiting bati sa kanya ng lalaki sa counter. "What is your order, ma'am?"

"Can I have two coffe latte and two slice of yema cake." Wika niya rito at ngumiti. Inilabas niya ang perang dala at inabutan ito ng limang daan. "Also, one slice of chocolate cake. By the way, its a take out."

"Order will be serve in a minute." Nakangiting wika nito.

Umupo muna siya sa bakanteng table at nagbasa ng magazine na nandon. She was busy looking at the magazine when someone talk.

"Good morning." Napatingin siya taong nagsalita at napangiti nang makita si Kien na nakangiti rin sa kanya. "How's your sleep? Did my friend snore?"

"I slept very well. And no, your friend didn't snore. And that's good." Sagot niya ng nakangiti rito. "By the way, anong ginagawa mo rito?"

"Well, bumili ako ng pang-umagahan namin ni Honey. Then I saw you so I approach you." Sagot nito. Umayos ito ng pagkakaupo. "How about you? What are you doing here?"

"Same as yout answer. I'm here to buy breakfast for me and to your friend." She smiled then rest her back at her seat. "Kumusta kayo ni Honey?"

Saying that woman's name is a little bit awkward to her. Its sounds like endearment.

"Well, we're good. After what happened yesterday, we just have a little talk." Sagot nito. Malamlam siya nitong tinitigan. "Sorry about that. Honey is just so persistent. If you don't mind, lets switch cabin right now."

"No. Baka magalit si Honey. Ayoko ng may kaaway. And besides, komportable naman akong kasama kaibigan mo. Actually, akala ko noong una magiging uncomfortable ako makasama ang kaibigan mo because he's a boy, of course. Pero hindi naman pala. He bring no harm."

"Yeah, Nash is a nice man. He don't really don't bring any harm to others." May pagmamalaki sa tono ng boses nito. And she is so sure na pinagmamalaki nito ang kaibigan. "Sana magkasundo kayong dalawa."

"Yeah, I hope too." Wika. She's about to talk when her order arrived.

"Two slice of yema cake and coffee latte. And one slice of chocolate cake." Ani ng lalaking nag-asikaso sa order niya. "Here's your order and your change ma'am."

"Thank you," she paused then look at the man shirt to see his name, "Paolo."

"Ah. You're welcome, ma'am." Nakangiting wika nito at umalis.

Tumingin siya kay Kien at ngumiti. "Well, I have to go. Its nice talking to you, Kien. Good morning."

Nginitian lang siya nito bago siya tuluyang lumabas ng cafe. Bumalik siya sa cabin nila at nang makapasok siya ay kasabay naman ng paglabas ng binata sa kwarto. He look at her and theu stared at each other for seconds before she look away.

'He's so darn hot.'

"Breakfast?" Tanong niya rito. Inilapag niya ang dalang umagahan sa center table at naupo sa mahabang sofa. "Here."

"You bought this?" Tanong nito at umupo sa kabilanh side ng sofa. Tumango lang siya bilang sagot sa tanong nito. "Did you sleep well last night?"

"Yeah." Sagot niya at kinuha ang chocolate cake. "Kaliligo mo lang ba?"

"Yes. And the water is a little bit cold." Wika nito at napakamot sa batok. "Bakit ang aga mong nagising?"

"I get used to it because of my work." Sagot niya rito saka ngumiti ng malamig. She don't talk too much to others. At alam niya rin na ganito ang binata. She can feel his coldness towards the others. "Ilang days ka mananatili rito?"

"Maybe, a month. I don't know." He shrugged then look at her. "How about you?"

"Good for a month." Sagot niya at bumuntong hininga ng maalala ang family reunion nila. She don't want to go. Hindi na lang muna niya iyon poproblemahin ngayon. Saka na. "I'll finish my breakfast later. Maliligo lang ako."

Tumayo siya at pumasok sa loob ng kwarto. Deretso siyang naglakas patungo sa wardrobe at kumuha ng damit. She pick her denim short and white loose shirt. She's more comfortable wearing croptop and loose shirt than dresses. Well, she wear dresses but not all the time. She just wear dress when there's an occasion.

Bago siyang pumasok sa banyo kinuha muna niya ang cellphone sa shoulder bag niya at binuksan iyon. Wala nga talagang reception sa isla.

Inilapag niya sa night stand ang cellphone niya saka pumasok sa loob ng banyo at naligo.

She just wish her vacation will go well as she imagine.

DISCLAIMER!!
Night-Day Island is fiction.
It was made by the author's imagination.