Passionate Night And Day

Chapter 33

Chapter 33

THREE DAYS. Tatlong araw ng hindi nakikita ni Nash si Sarine at pakiramdam niya ay paunti-unting nagiging miserable ang buhay niya. He's not use to this kind of set up.

Oo nga at nakakapag-usap sila sa telepono pero hindi iyon sapat sa kanya. He badly want to touch and kiss her but how? How if Sarine is not around?

Hanggang kailan ba kasi iyang 'ilang araw' na yan?

Naiiritang kinuha niya ang cellphone sa ibabaw ng lamesa niya nang marinig na nag-iingay yon. Nasa opisina siya ngayon at pilit na itinutuon ang atensyon sa trabaho pero hindi niya nagawa.

Malapad na ngiti ang sumilay sa kanya nang makitang si Sarine ang tumatawa. He hurriedly answer her girlfriend's call.

"Hey, baby." Sagot niya sa tawag nito. Rinig niya sa kabilang linya ang ingay. Kumunot na naman ang nuo niya tulad ng mga nagdaang araw na nag-uusap sila sa telepono. "You're still there?"

"Yes." Sagot nito. Rinig niya ang medyo papahinang ingay sa kabilang linya kaya hinuha niya ay lumayo ang dalaga sa mga gumagawa ng mansyon. "How was your day?"

"My day is still ruined especially knowing that you're still there." Sagot niya na lukot na lukot ang mukha. "Kailan ka ba uuwi dito? I miss you so much."

"I miss you too, but we need to finish the mansion's design." Wika ng dalaga na nakapagbagsak ng balikat niya. "Malapit na rin matapos e. Siguro two or three days uuwi na ako riyan."

Doon umaliwalas ang mukha niya. "Really?"

"Yes, really." Anito at mahinang natawa. "Kaya huwag ka ng magmaktol riyan. Hindi kaya bagay sa isang Nash Valozar ang nagmamaktol."

"Baby, you can't blame me." He said. Tumayo siya at naglakad palapit sa glass wall niya. "I've miss you so its normal to feel this way. Lalo na tatlong araw na kitang hindi nakikita. Baka mamaya may umaaligid na sayo riyan at dalhin ka kung saan."

"Nash, alam mo ba ni isang lalaki rito ay walang nagtakang lumapit sakin kasi nagsusungit ako." Wika nito at para bang may nabunot na malaking tinik sa lalamunan niya. "Trust me, Nash, when i say you're the only one that i want to be with."

"Sorry. I just can't help thinking too much." Hingi niya ng paumanhin rito at tinungo ang sofa saka naupo. "By the way, kumain ka na ba?"

"Hindi pa nga e." Sagot nito na halata ang pagod sa boses. "Gusto ko na kasing matapos ang pagdi-disenyo para makauwi na agad ako riyan kaya nakakalimutan ko ng kumain."

"Halata sa boses mo ang pagod." Kunot nuong wika niya. "Hindi ka ba natutulog ng maayos?"

"Well, wala akong maayos na tulog kasi nga tinatapos ko 'tong designs. I think, three to four hours lang ang tulog ko." Sagot nito na mas lalong ikinakunot ng kunot niyang nuo. "I'll eat later."

"No. You need to eat and take some rest." Aniya na hindi pa rin naaalis ang kunot sa nuo. "Masama iyan sa katawan mo. You should take some sleep, okay?"

Rinig niya ang pagbuntong hininga nito sa kabilang linya. "But, Nash, I–"

"No buts. You'll listen to me." Putol niya sa iba pa nitong sasabihin. "Baka mamaya magbreak down ka at wala ako sa tabi ko para tulungan ka."

"Fine. I'll rest later–"

"Now, Sarine." Putol na naman niya rito sa ma-awtoridad na boses. "Please. You need to rest."

"Okay." Pilit na sagot nito at napabuntong hininga. "I'll rest then. I'll eat then I'll rest. Okay na?"

"Better." Nakangiting wika niya. "Go now. I love you.