Chapter Twenty-nine

73 8 0
                                    

DAYS passed by quickly. Ilang araw nang abala sa pag-aadjust sa trabaho si Taehyung sa tulong ni mr. Kang. He was still emotional dahil sa pangyayari but he has no choice kundi ang magpatuloy. He stays at his own penthouse kaya wala syang alam sa kuya at ina nya. Even kay Jennie, he has no idea or any news about her.

They never saw each other right after at the hospital, he wanted to talk to her at least but his schedule was not allowing him to. Hindi nya maitatago na nag-aalala sya sa kanya and for some reason, pakiramdam nya if ever he saw her, he might feel safe and comforted just by her presence. But again, he couldn't have the chance to.

"Since verbal ang ginawang paraan ng dad mo na pagpapasa sayo ng position, I had to make a written record and ito po yon," his dad's lawyer said at inabot sa kanya ang isang brown envelope na naglalaman ng mga papeles. "I advice you to read through that para prepared kayo for the board meeting sa isang araw."

Taehyung just nodded and thanked him. Not long after, umalis na ang lawyer ng dad nya at naiwan na naman sya kaharap ang mga papeles nya. It was pure pressure for him, I mean paanong hindi? In a span of a week he had to adjust and he'll get the position na iniwan ng dad nya. He was sick worried and pressured at the same time.

The days once again passed by quickly, ito na yung araw na sobrang pinag-aalala nya. He was already dressing himself up. Hindi na nya naisipang kumain dahil sa sobrang kaba.

He grabbed his belongings at akmang magdadrive na paalis but suddenly a notif popped up mula sa phone nya. Binaba nya ang tingin nya sa phone nya at chineck kung kanino galing yung text and when he saw who it came from, his lips lightly parted.

Jennie
Heard it from Jimin at Jungkook,
goodluck sa meeting. Alam kong
kaya mo yan. Take a deep breath
and believe yourself kase I
believe in you.

You got this,
future CEO Kim Taehyung. :)

Without knowing it, a smile crawled into his lips. He felt reassured. He felt home. His heart was suddenly calmed.

Yung puso at utak nyang kanina ay puno ng pangamba at takot, ngayon ay kumalma at tila napuno ng tiwala sa sarili. Naisip nya na nagawang magtiwala ni Jennie sa kanya kaya walang rason para hindi sya maniwala sa sarili nya. Her words were enough to reassure him.

Once he reached the company, everybody passing by him was stepping aside and bowing. Hindi sya sanay don pero agad nya itong sinusuklian ng ngiti at bahagyang pag-bow din.

"Everybody's ready at the conference room, sir," Sabi ni mr. Kang kaya naman tumango sya at agad na naglakad papunta ron.

Once he was in front of the door, he stopped. Ipinikit nya ang kanyang mga mata bago huminga nang malalim.

Kaya mo to, Taehyung. Naniwala si dad sayo. Naniwala si Jennie sayo. Wag mong sirain tiwala nila. He thought in his head.

Nang maimulat na nya ang kanyang mga mata, sa kabila ng matinding kaba at panginginig, hinawakan na nya ang doorknob at agad na pinihit ito.

Everybody's attention were suddenly on him. Heads all turned to him. He suddenly got nervous but he kept his calm at naglakad na tila walang bahid ng kaba.

Nang maka-upo sya sa upuan nya ay agad na napalibot ang tingin nya, napansin nya ang hindi magandang tingin ni Jongin at walang emosyon na muka ng kanyang step-mom.

"Good morning to our dear board members, since everybody's here, we'll immediately start," the spokesperson of his dad said. "We've all gathered here to discuss the changing of positions due to the passing of late mr. Kim. Here's lawyer Kang to discuss the details."

To My Last Life || TaennieWhere stories live. Discover now