മൊട്ടക്കുന്നിൽ ആറു മണി വരെ കറങ്ങി നടന്നിട്ട് നാലു പേരും തിരിച്ചു കാറിൽ കയറി.
"ഇവിടെ റെസ്റ്റോറന്റിൽ നല്ല തിരക്ക് ആവും...നമുക്ക് പാഴ്സൽ വാങ്ങിച്ചു കൊണ്ട് പോയാലോ??" ദേവി എല്ലാവരോടും ആയി ചോദിച്ചു.
"അത് മതി. എങ്കിൽ പിന്നെ സമാധാനത്തോടെ കഴിക്കാല്ലോ...." സേറ സീറ്റിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്നു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
"ടൗണിൽ തന്നെ രണ്ടു നല്ല റെസ്റ്റോറന്റ് ഉണ്ട്. രണ്ടും ഓപ്പോസിറ് സൈഡിൽ ആയിട്ടാണ് ഇരിക്കുന്നെ... ചെന്നിട്ടു അധികം തിരക്കില്ലാത്തിടത്തു നിന്നും വാങ്ങാം... വേറെ ഒന്നിലെയും ഫുഡ് അത്ര നല്ലതല്ല..."
"Ok" അഭി മൂളി കൊണ്ടു ഡ്രൈവ് ചെയിതു
കാർ പാർക്ക് ചെയ്യാൻ പോലും രണ്ടിടത്തും പറ്റാത്ത തിരക്ക് ആയിരുന്നു...
"നമുക്ക് ഇവിടുന്നു മേടിക്കാം..." ദേവി ഇടതു വശത്തെ റെസ്റ്റോറന്റ് ചൂണ്ടി കാണിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
"ഇവിടുത്തെ ആണോ കുറെ കൂടെ നല്ലതു? " സിദ്ധു തിരിഞ്ഞു ഇരുന്ന് കൊണ്ടു ദേവിയോട് ചോദിച്ചു.
"രണ്ടിടത്തെയും ഫുഡ് നല്ലതാണ്. പക്ഷെ ഇവിടെ ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്. ഈ റെസ്റ്റോറന്റിൽ ക്യാഷ് കൗണ്ടറിൽ മിക്കപ്പോഴും ഇരിക്കുന്നത് രണ്ടു കുഞ്ഞിപെൺകുട്ടികൾ ആണ്. കൂടി പോയാൽ മൂത്ത കുട്ടിക്ക് 12 വയസു കാണും... ഇളയ കുട്ടിക്ക് ഒരു ആറോ ഏഴോ വയസും... എന്നിട്ടും അവര് രണ്ടു പേരും ഒരു പരിചയവും ഇല്ലാത്ത അവരുടെ മുൻപിൽ നിൽക്കുന്ന ആൾക്കാരുടെ അടുത്തു നിന്നും ക്യാഷ് വാങ്ങുകയും ബാലൻസ് കൊടുക്കുകയും ഒക്കെ ചെയ്യുമ്പോൾ എനിക്ക് അത്ഭുതം തോന്നും. രണ്ടു പേരും എന്തൊരു ബോൾഡ് ആണ് എന്ന് അറിയുവോ?? ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി പോലും രണ്ടു പേരുടെയും മുഖത്തു കണ്ടിട്ടില്ല ഞാൻ. എപ്പോഴും ഗൗരവത്തോടെ നിൽക്കുന്ന ആ കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഞാൻ നോക്കി നില്ക്കും. ഞാൻ മാത്രം അല്ല . അവിടെ വരുന്ന എല്ലാവരും നോക്കി നിൽക്കും. പക്ഷെ അതൊന്നും ശ്രെദ്ധിക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ അവര് അവരുടെ ജോലി ചെയ്യും. ഇടക്ക് അമ്മേ എന്നു വിളിച്ചു കൊണ്ടു ഓടി ഒരു പുള്ളിക്കാരിയുടെ അടുത്തു പോകും... എനിക്ക് എന്നും അദ്ഭുതമാണ് അവര്... അവരെ ഒന്നു കാണാനും കൂടെയാണ് ഇവിടുന്നു മേടിക്കാമെന്നു പറഞ്ഞതു... " ദേവി പറയുന്നത് കേട്ടു അഭി കാർ നിർത്തി ഇറങ്ങി.
YOU ARE READING
OUR COMPLICATED LOVE STORY(Malayalam)
Romanceഅഭി വന്നിട്ട് രണ്ടു ആഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞു, എന്നിട്ടും എന്നോട് ഒരു അടുപ്പവും ഇല്ലാ. കണ്ടിട്ട് രണ്ടു മണിക്കൂർ പോലും ആയിട്ടില്ല എന്നിട്ടു ഗംഗേച്ചിയോടു മിണ്ടുന്നേ കണ്ടോ? അഹങ്കാരി... അല്ലേൽ തന്നെ എനിക്ക് എന്താ ഇയാള് മിണ്ടിയില്ലേൽ.... ഗൗരി...