Raunchy Alpha // larry

three

Merhabalar,

Taze çiftimizi okumaya hoşgeldiniz,

İyi okumalar efenim.

×××

Louis dönüştükten sonra oyalanmadan üzerini giyinse de başı son derece sersemdi. Öyle ki, Harry'nin hemen arkasında dönüşüp giyinmesine sesini çıkarmamıştı.

Alfa duvara tutunarak ayakta duran Omeganın yanına geçti. "Louis? İyi misin?"

"B-biraz başım dönüyor..."

Harry hemen arkasından beri elini tuttu ve sırtını gövdesine yaslamasını sağladı. Louis baygın gözleriyle kafasını Harry'nin omzuna bastırdı geriye atarak. Alfa ona tepeden bakarken sürekli geriye taradığı saçlarının dağılmış olduğunu gördü. Omeganın görüntüsüyle kendisinden geçmemek için çenesini onun alnına yaslayarak gözlerini kapattı.

"Çok yorulmuş olmalısın, seni evine bırakalım hadi."

Harry onu yürütecek olduğunda dizleri titreyerek ayakları yalpaladı. Alfa onu belinden yakaladıktan sonra doğrultup kısaca inceledi. Başka çare olmamasına sevinmemeye çalışsa da bir elini Louis'nin dizleri altına götürürken sırıtan dudaklarını gizlemeyi denedi.

Louis kucağına alınmasıyla kafasını önce havalandığı yere sonra da Harry'ye çevirdi. Ancak ağzını açacak takâti olmadığı gibi kafasını da yine Harry'nin gövdesine yasladı.

Harry derin nefeslerle hareket eden Omegaya bakarken kulübenin dışına ilerledi. Kucağındaki beden yüzünden kapıyı açarken zorlanması bile umurunda değildi.

Şuanda kucağında bir güzelliği taşıyordu.

Gözlerini Louis'nin suratından ayırmadan iç güdüsü ve geriye kalan tüm duyularıyla yürümeye başladı arabasına giden yolu. Bir saniyesini bile ziyan edemezdi bu fırsat eline geçmişken. Hatta onun evine kadar yürüyerek gitmeyi bile düşünmüştü, bunu arabada sürdüremeyeceğini bildiği için.

Onu yolcu koltuğuna bırakıp kemerini bağlarkenki olan yakınlığı kokusunu derince içine çekmesine ve bunu yaparken istemsizce gözlerini kapatmasına neden oldu. Tekrar açtığında çakıştığı maviler, yeşillerin titremesine neden olmuştu.

Sadece yarısını görüyordu mavilerin, o kadarına bile bakarken yoğunluğu görebiliyor ancak okuyamıyordu. Ona sessizce bakmaya devam ederken kılını kıpırdatamadı. Louis koltuğa yasladığı başını omzuna doğru eğince gözlerini kırpıştırmak zorunda kaldı ve yutkundu.

"Daha iyi misin?"

Omega kısa hareketlerle kafasını sallayınca Harry alnına dudaklarını yaslamamak için zor tuttu kendini.

"Gidelim bakalım..."

Omeganın evine normalden yavaş bir şekilde sürüp vardıktan sonra inerken de elinden geldiğince oyalandı.

Omeganın kokusunu ne kadar alırsa o kadar kârdaydı.

Evine götürürken de kucaklamak istese de Louis'nin ailesinin karşısına o şekilde çıkmak isteyeceğini sanmıyordu. Tam arabadan inecekken yine duraksadı ve bakışlarını baygınca etrafa bakan Louis'de gezdirdi.

Kendine gelene kadar onunla sadece kendisi ilgilenmek istiyordu.

Etrafında sadece kendisi gezebilsin istiyordu.

Onu istiyordu.

Sadece onu.

Bu kulağa ne kadar ilkel gelse de umursayamıyordu. İnsanî duygularına güveniyordu Omeganın aksine, sadece bunu yanlış yöntemlerle göstermişti. Hayvanî duyguları ise bu gece kanıtlanmıştı.