Raunchy Alpha // larry

twenty-seven

Merhaba,

Umarım Louis sayesinde güzel, pardon, muazzam bir gün geçirmişsinizdir :')

İyi olumalar,

×××

"Şunlara bakın..."

"Resimlerini çektiniz mi?"

"Kızlar? Sakın Harry camdan girmiş falan olmasın?"

"Tam bir aşık Tarzan olurdu!"

"Saçmalamayın neden böyle bir şey yapsın, kapıdan sokmuştur abim."

"Off, çok tatlılar!"

"Abla? Artık onları uyandırabilir miyiz?"

Gözüne gelen günışığının yanısıra mırıldanma, konuşma sesleri gözlerini açmadan kaşlarının çatılmasına neden olmuştu. Yerinde kıpırdanıp dönmek istediğinde başarısız olması ise kaşlarını daha çok çatmasını sağlamıştı. Homurdanarak nasıl yattığını anlamaya çalışırken kollarının kendisinin ve yastığının altında kaldığını, yüzüstü yattığını ve üzerinde ise bir ağırlık olduğunu hissetti.

Ancak asıl onu uyutan, daha doğrusu kalkmasını engelleyen şey; ensesine yaslı duran burun, dudaklar ve onlardan sızan sıcak nefesti.

Anlaşılan Harry yanına yatmakla yetinmemiş ve onu kafeslemişti.

Gözleri aralandığında ise konuşmaların sahipleriyle karşılaşmıştı.

"Olamaz, uyandı!"

"Abim bize uçmadan biz uçalım hadi!"

"Kaçın!"

Louis daha onları tam net göremeden odayı boşaltmalarıyla sırtına yüklenen Harry'yi uyandırmaya çalıştı. İtişlerine tepki vermeyince iç çekti.

"Harry... Harry."

Horul horul uyumaya devam edince ona bakmaya çalışsa da başarısız oldu. "Alfa."

Önce kollarını kurtarıp, sonra onu görebileceği şekilde dönmeye çalıştı. Gözlerini ensesinden omzuna kayan, Harry'nin yanağını yasladığı için yamulmuş suratına bakarken derin bir nefes verdi.

"Alfam..."

"Imm..."

"Gerçekten mi? Buna mı tepki veriyorsun sadece..."

"Hmm?"

"Uyan hadi, her yerim uyuşmuş senin yüzünden."

"Omegam..."

"Hm?"

"Çok güzel kokuyorsun... Biraz daha uyuyayım..."

"Ne bağlantısız cümleler kuruyorsun sen?"

Sonunda onu yana atabildiğinde dönüp Alfanın yüzüne baktı. "Daha ne kadar uyuyacaksın?" Devam etmeden önce komidinden telefonunu aldı. "Geç kalıyorum! Tanrım, düşününce kızlar hazırlanmıştı bile... Hep ilk ben hazır olurdum!"

Söylene söylene kalkarken Harry ısı kaynağının uzaklaşmasıyla homurdanarak gözlerini açtı. "Nereye gidiyorsun...?"

"Bir an önce ayıl ve ben de bu saçma sorularını duymak zorunda kalmayayım Harry. Hayır, anlamıyorum. Alarmım niye çalmadı!?"

"Bir şeyler duydum... Sonra elimi uzattım... Sonra sustu..."

Louis yastığa doğru konuşan, uyku moduna dönen Harry ile duraksadı. "Sen mi kapattın?"

"...Neyi?"

Hızla ona yönelip tişörtünden yakaladığı gibi kendisine çekti. "Harry... Alarmımı kapatıp geri mi yattın..?"