Raunchy Alpha // larry

sixty-four

Merhaba,

Uzun zaman oldu yine...

İyi olumalar,

×××

"Anne..."

Tableti dizime yaslamış sıradaki seçeneği incelerken biri bacağımı sarsıyor, biri tişörtümü çekiştiriyordu.

"Lütfen!"

"Lütfen lütfen!"

Ne kadar uğraşsam da odaklanmama izin vermemeye yemin etmiş olan çocuklarıma baktım.

"Hayır."

"Ama baba!"

Daha etkili olacağını zanneden Adrius küçük bedenini kucağıma, tablet bilgisayarla arama attı sırt üstü. "N'olur!"

"Babanız henüz gelmedi..." Tableti koltuğun uzak bir kenarına bırakıp betayı tuttum ve alfayla omegaya baktım. "..ve benim de işim var. Yani hayır, dönüşemezsiniz. Sizinle ilgilenemem şuanda."

"AMA BABA!" Diye çığlık atan, yanıma çıkmış kolumu tutan Valeria'ya tek kaşımı kaldırıp baktım.

"Val."

Yüzünü buruştup sızlandı ağlayacak gibi ve kendini koluma yasladı. İsteği gerçekleşene kadar ağlama huyunu elimden geldiğince azaltmıştım. Ama bu inatçılığını azaltmaya yetmemişti.

Derin bir nefes verip küçük bedeniyle beni ittirmeye çalışan, tepkisini bu şekilde gösteren, kızımı görmezden geldim. O yandan beri bana yaslanıp, Adrius kucağıma kendini yerleştirirken Axel de koltuğa çıkmış diğer taraftan boynuma sarılmıştı.

"Hah... Çocuklar," Gözlerimi hepsinde gezdirdim. "..siz benim verdiğim ödevi yaptınız mı?"

Axel hızla boynumu bırakıp kollarını kaldırdı. "Yaptım!"

"Vali yaptı!"

"Evet anne!"

"Bitirdiyseniz getirin de kontrol edeyim, hadi."

Onlar paldır küldür koltuktan inerlerken, "Birbirinizden kopya çekmediniz değil mi?" dedim.

"HAYIR!"

Hep bir ağızdan verdikleri cevaba memnuniyetle gülümseyip tableti aldım ve açık sekmedeki sayfayı son kez üstünkörü gezdim. Bu şekilde bakmak ve bilgi edinmek yeterli değildi. Bu kreşlerin hepsi tek tek gezilmeli ve siteleriyle bizi kandırıp kandırmadıkları, vaatlerinin gerçekçiliği ve en uygunu hangisi görerek öğrenilmeliydi.

Bunun için de Alfamı bir ikna sürecinden geçirmem gerekiyordu...

Ona göre üçüzler hâlâ üç yaşındalardı.

Elindeki kağıtlarla koşarak ana salondan mutfağa girmelerini izledim. Oysa onlar yaptığım başlangıçla öğrenmeye ne kadar hazır olduklarını çoktan göstermişlerdi.

"İşte babacık!"

Sadece dört harfi ve dört rengi içeren kağıtlarını önümdeki orta sehpaya koydular. "En güzel ben boyadım!"

Kağıtları tek tek incelediğimde, Valeria'nın da dediği gibi, en güzel boyayan ve hiç çizgileri taşırmayanın o, ancak boyaması biraz daha dağınık olsa da hatasız yapanın Axel olduğunu farkettim.

"Güzel." Derken kağıtları önlerine bıraktım. "Adrius ve Valeria, ikinizde de sadece bir tane yanlış var. Ama Axel hepsini doğru yapmış. Şimdi kardeşinizin yanına geçin ve nereyi nasıl yanlış yapmışsınız bakın."