Raunchy Alpha // larry

Special Chapter 2/2 "Harry or Louis"

Merhaba~

Bölüm ithafı ilk doğru tahmini sayesinde dalgaadalga 'ya gidiyor＼⁠(⁠^⁠o⁠^⁠)⁠／

Yazım hataları olursa sorry >~< çok uzun bir bölümdü yine,

İyi okumalar,

×××

O günün akşamı Louis çok çabalamış, anca bir türlü öpücüğünü alan Alfayla yalnız kalamamıştı.

Kendisinden sonra Jay davetsiz misafirlerini de çağırıp tavrı yüzünden özrünü dilemiş, ardından kendisinden habersiz böyle bir şey yaptıkları için hatalı olduklarını söylemişti. Harry evdeki gerginlikten kaçıp başka bir gerginliğe maruz kalacağını düşündüğü için sıkıntı yapacakken Jay'in tavrı olanları öğrenince değişmiş ve hatta Harry ile ilgilenmişti bile.

Eğer onu gizli gizli izleyen ve ağızlarından su akıtan kızları saymazsa ortam fena değildi.

Ancak onun üstesinden de Omega geldiği için kolayca görmezden gelebilmişti.

Şimdi ise Louis annesiyle adeta savaşıyordu...

"Düş önüme Louis."

"Anne artık büyüdüğümü kabullenir misin? Otuz yaşına gelmişim seninle mi uyuyacağım? Al işte ikizleri yanına!"

"Öyle mi beyefendi? Yaşınız şimdi mi aklınıza geldi? Sana odama geç dedim, madem eve misafir getiriyorsun biraz fedakarlık yapmayı bileceksin."

"O yatağa ikimiz de sığardık ya!"

"Louis Tomlinson. Beni tekrar ettirme!"

Oflayarak yürüse de omzunun üstünden odasının kapısında olanları izleyen Alfaya bakmayı ihmal etmedi.

Göz kırptı ve, "Kokumla kendinden geçmemeye çalış Alfacık." dedi.

Ancak annesinden kalçasına bir tokat almaktan kaçamadı.

"AH!"

"Yürü! Sonra bana niye güvenmiyorsun der durursun!"

Onlar odaya geçene kadar Harry arkalarından bakıp başını iki yana sallarken kızların da sırayla önünden geçip on iyi geceler demelerine karşılık vermişti. Yoğun ve hayranlık akan bakışlarından kaçabildiğinde ise bu kez de iki küçük kurdun dikkatli bakışlarına maruz kalmıştı.

"Sen abimin arkadaşı mısın?"

"Neden burada kalıyorsun?"

"Alfa mısın?"

"Abimin Alfası mısın?"

"Onunla evlenecek misiniz?"

"Evimizin Alfası mı olacaksın?"

Harry yalnızca gözlerini kırpıştırıp boğazını temizleyebildiğinde yavaşça Omeganın yatağına oturdu ve onlara sakin bakışlar attı.

"Sadece bana yardım ediyor, arkadaşız."

"Neden burada kalıyorsun?"

"Seni evden mi attılar?"

"Sen de mi anneni kızdırıyorsun?"

"Annem sürekli abimi evden atıyor."

"Ama sonra geri alıyor."

"Sonra abim kendisi kaçıyor."

Harry onların sonu gelmez sorularından kurtulamayacağını hissedince ışığı kapatmak için tekrar kalktı. Ama bunu yaparken iflah olmaz Omegaya başını sallamayı da ihmal etmemişti.