Raunchy Alpha // larry

Special Chapter 2 "Axel"

Merhaba!

Bazı kuşlar birilerinin part iki istediğinden bahsetti,

Ben de dedim ki madem öyle bir de gelecekten bir adım geri gelelim ve sonra da normal seyrimizde devam edelim?

İyi okumalar,

×××

4 Yıl Önce

Servisten inip, evime giden patika yolu sakin ama yorgun adımlarla yürümeye başladım. Gün sonu her zaman yorucu, ama sonunda eve dönmenin sevinciyle dolu oluyordu. Ama benim için bunun en iyi kısmı tabii ki günün erken saatlerinden itibaren göremediğim anneme kavuşmaktı-

Duyduğum sesle duraksadım ama hızlı bir tepki verip dönmeme rağmen üzerime atlayan kurda karşı savunmak için tek omzumdan sarkan çantamı atıp dönüşmeme engel olamadım.

Anın heyecanı dinmeye ve kanım daha yavaş dolaşmaya başladığında beynimde yankılanan kahkahayı duyabilmiştim. Oflayarak önümde yuvarlana yuvarlana gülen alaca renkli kurda baktım.

"Adrius!" Hırlayarak bir sağa bir sola yöneldim. "Senin yüzünden parçalanan kaçıncı üniformam bu!? Yeter artık!"

"Sen her okul dönüşü böyle karşılanmaya alışamadıysan ben ne yapabilirim?"

Hırlayarak üzerine atladığımda hızlı boğuşmamız başlamış oldu. Ağaçların arasında ileri geri koşup, yerlerde yuvarlanarak patika yolda durduğumuz sırada bir arabanın yaklaştığını geç farkettik.

Kavga eden iki kurdun hırlamaları arasında kaybolan motor sesiyle birlikte bir korna sesi duyuldu.

"Ah... Sizi sersemler, yine mi? ÇEKİLİN ŞURADAN YOLU KAPATIYORSUNUZ!"

Kız kardeşimin sesini duymamla altımdaki betayı yere bastırıp kafamı çevirdim. Günlük olarak şoförlüğünü yapan siyah jipin tavan camından çıkmış bize bağırıyordu.

Karşılık olarak hırladığımızda 'cık'layıp içeri girdi ve ardından kapısı açıldı. Dikkatim dağıldığı için beni üzerinden atan Adrius yüzünden yuvarlandım.

"Bir gün de eve elit bir şekilde giriş yapamayacak mıyım ben?"

"Kıçımın eliti."

Adrius söylediğim şeye gülerken ben kalkmıştım. Valeria ise hâlâ eller belinde bize bakıyordu. "Eşkiya mısınız siz?"

"Abart..."

Adrius üzerine yönelince, "Hey hey!" diyerek onu ittirmişti. "Formamı kirleteceksin! Gidin başkalarının yolunu kesin ya!"

Ben o ne zaman saçmalamayı bırakacak diye beklemek için otururken Adrius onun abartısına katkı sağlamak için arabanın kaputuna yükselmiş, zavallı şoföre bakıyordu. Daha da ileri gidip arabayı sallayarak ön camı yalarken şoförün, bir işe yaramayacak olsa da, arabayı kilitlediğini duydum.

Eve vardığımız gibi istifa edecekti.

Üstelik eminim bunun asıl nedeni işinin başında olduğu her an Valeria'nın dırdırını çekmesi olacaktı.

"Addy!"

Onu kuyruğundan çekip inmesini sağlamaya çalışırken ben de onu kızdırabilmek için lise formasının ceketini ısırdım.

"AAAA! FORMAMA DOKUNMAYIN DEDİM!"

Zamanında annemin babama yaptığı gibi burnuma vurduğunda kafamı sallayarak geri çekildim. Adrius da bana katıldığında iki kurtla birden uğraşmak zorunda kalmıştı.