Raunchy Alpha // larry

fifty-six

Merhaba~

Bölümü yazarken aklıma sizin için yapabileceğim iki özel bölüm fikri geldi~

Beni bilen bilir gerçekçilikten uzak şeyleri yazmayı sevdiğim gibi konu dışına çıkmayı da severim.

Biri; Harry otuz yaşındaki Omega Louis ile değil de üniversiteli Omega Louis ile tanışsaydı neler olurdu?

Diğerini bölüm sonu söyleyeceğim jdndjsmkd

İyi okumalar,

×××

O günün ardından Louis ve Harry mümkünmüş gibi daha da yakınlaşmışlardı.

Önce Louis'nin yaptıklarının bedelini ödemesini beklemişlerdi. İlk kez bu denli sarhoş olduktan sonra gidip Alfasını becerince Omega cezasını çekmiş ve bunun sorumlusu Louis olmuştu. Normalde toplam kırk günde atlatacağı lohusalığının uzadığı yetmiyor gibi bir de kısa bir tedaviden geçmesi gerekmişti.

Tabii ki ne doktora ne de ailelerine bunun nedenini, nasıl bu hale geldiğini açıklayamamışlardı.

Harry bu süreç boyunca büyük bir vicdan azabıyla Louis'nin etrafında dört dönse de Louis bundan zevk almak yerine suçu onun omuzlarına yıkmamak için Omegasını durdurabildiği kadar durdurmuştu.

Onun Omegası ne kadar sürtükse Harry'nin Alfası da o kadar küstahtı.

"ABİ!"

"KAPIYI AÇ YA!"

Louis göz devirerek dış kapının yanındaki uzun camlardan eliyle kız kardeşlerini kışkışladı.

"Ne-"

"Ya neden!?"

"Ne demek ya bizi eve almamak!?"

"Yeğenlerimizi görmemize engel olamazsın!"

Louis holden çıkıp salona geçti ve camı açarak baktı onlara. "Geldiğiniz gibi gidin!"

"Ya Mark bıraktı bizi!"

"Onu geri mi çağıralım, ikizleri almaya gitti alfa, saçmalama!"

"Çağırın, üvey babanız değil mi?"

"Ya-"

"ABİ!?"

Gitmeyecekleri gibi susmayacaklarını da anlayınca elini kaldırdı ve bakmamaya çalışsalar da kulakları onlarda olan korumaları gösterdi. "Kendinizi rezil ediyorsunuz kurtlara."

Kızlar yeni farketmiş gibi onlara bakarken ikizlerin yanakları kızarmıştı. "S-senin yüzünden!"

Louis omuz silkip camı kapatmak için geri çekilecekken bahçe kapıları açılmış ve Harry'nin yeni kırmızı aracı, Ferrari içeriye girmişti. O kollarını bağlayıp beklemeye devam ederken kızlar umutla bakmışlardı inen Alfaya.

"Harry!"

"Kurtarıcımız!"

"Neler oluyor burada?"

"Abim bizi eve almıyor!"

"Habersiz gelmeden önce düşünecektiniz onu."

Kızlar sızlanmaya devam ederek Harry'nin arkasına geçerlerken Alfa camdaki eşine yaklaştı. "Yoksa beni de mi eve almayacaksın?"

"Hmm," Ona küstah bir bakış attı. "..bir düşünmem lazım. Girmeni sağlayacak bir gerekçen var mı?"

Harry onun muzip ses tonuna sırıtırken kızların ağzı açılmıştı kocaman. "Ay yok artık!"