Raunchy Alpha // larry

sixty-eight

Merhaba~

Resmen iki bölüm kaldı😭

Ama üzülmek yok, bu sizin için bir son değilᕙ⁠(⁠⇀⁠‸⁠↼⁠‶⁠)⁠ᕗ

Yazım hataları olursa kusura kalmayınn,

İyi okumalar,

×××

Harry ailesinin evinden çıkıp yola koyulduğunda birkaç sene öncesine gitmiş gibi hissediyordu. O zamanlar heyecandan kalbi fırlayacakmış gibi hazırlanır ve Omegasını almaya giderdi.

Şimdi içi yine fokur fokur fokurduyordu. Ama bunun nedeni adrenalin olsa gerekti.

Çünkü Louis'yi alınca onunla ne yapması gerektiğine karar veremiyordu.

Emindi, sıkı bir kavga etmeden kurtulamayacaklardı, geçen bir hafta ikisini de saatli bombaya çevirmişti ve artık son saniyelerindelerdi. Ancak sonucunda geriye bir enkaz mı bırakırlardı bilmiyordu.

Okula yaklaştıkça ona sinirli hissetmek hiç onluk değil ve son derece de yabancı bir duyguydu. Zaten geçtiği bu bir hafta mental olarak o kadar yorucuydu ki kafasını dağıtmak için resmen gidip çalışmıştı saatlerce. Uzun süre kamera flaşına maruz kalmaktan gözleri renkleri karıştırır olmuştu.

Homurdanarak aracı kenara mı çekse, kapıda Louis'yi mi beklese karar vermeye çalışırken buna gerek kalmamış ve onu dışarı çıkmış, tanımadığı bir kurtla sarılırken bulmuştu. Yabancı dişiyi tanımaya çalışırken kıskançlığın onu ele geçirdiğini aracı kenara çekerken hissetmiş ve yeni farkettiği, yanlarındaki Arthur'un onları ayırıp Omegaya sarıldığını gördüğünde daha fazla bekleyememişti.

Meydanı çok boş bırakmıştı anlaşılan.

Aracından inip kapıyı kapatırken gözlerini Louis için kavga ettikleri belli olan ikiliden çekmedi. Yaklaştıkça Arthur'un kollarından kurtulan Omegasının, "Kesin artık şunu." dediğini duyabilmişti.

"Louis."

Omegası sesini duyduğu gibi kafasını çevirip, öğrencilerin ve velilerin seyreldiği bahçenin önünde öylece durdu. Ardından o yanına gelemeden kendisi hareketlenip yaklaşmış ve Harry'nin beklediğinin aksine koluna dolamıştı ellerini.

"Hoşgeldin Alfam."

Soğuk yapmasını beklediği Omega okulun önünde yapmayacağı kadar yılışık davranınca tek kaşı havalanmıştı.

Kim bilir o güzel aklından neler geçiriyorsun yine..?

Ona yan yan bakmakla yetinirken yabancı kız Arthur'un arkasından beri eğilip ikisine iri gözlerle bakmaya başladığında bakışlarını ona çevirdi.

Bir saniye... Bu yüzü görmüş müydü?

"Aman Tanrım! Cidden Harry Styles'la birliktesin... Bir de çocukların var? ONLARI GÖRMEK ZORUNDAYIM!"

"Bir çeneni kapatır mısın?" Diyen Arthur'u kolundan tutup diğer tarafa savurdu ve önünü açtı.

"Öncelikle merhaba, büyük hayranınızım!" Coşkuyla bağırmasının ardından duraksadı. "Oh... Ve ben Hazel. Sıralamayı yanlış yaptım değil mi?"

Ellerini yanaklarına koyarak parlayan gözleriyle gülümsedi. "Benim aptallığım!"

Harry Louis'ye bir bakış attığında onun yavaşça omuz silktiğini görmüştü. "Pekâlâ... Kim olduğunu öğrenirsem ona göre memnun olacağım."

Harry normalin aksine kabalaştığında Louis bunu ondan çıkarılacak olan sinire verdi.

"Ah, üzgünüm." Kollarını bağlamış ona kötü kötü bakan Arthur'u gösterdi. "Bunun ikiziyim."