Raunchy Alpha // larry

twenty-six

Merhabalar,

Yazım hataları olursa kusura bakmayın ⁄(⁄ ⁄•⁄-⁄•⁄ ⁄)⁄

İyi okumalar~

×××

"Durum böyle olsa bile babamı ben halledeceğim Louis. Yani bu konuda endişelenmeni istemiyorum."

"Hayır, kimse kimseyi halletmiyor. Gerekirse kararımızı tekrar dile getireceğiz. Bir itirazı varsa bizi kızdırmaktansa yüzümüze düzgünce söyleyebilir."

Harry çıplak bedeniyle uzanırken kırdığı dirseğini yastığa, yanağını da eline yaslamıştı. "Senin bu kendinden emin tavırların var ya... Öyle seksisin, öyle hoşuma gidiyor ki..."

Sırtı yatak başlığına yaslı bir şekilde, baksırıyla oturan Louis onu omzundan ittirerek devirmişti. "Aptal."

"Ehehehe~."

"Ayrıca haklıydın, ama babanı kızdırdın."

"Off..." Dedi söylediği şey tekrar aklına gelince Alfa. "..öyle söylemek istememiştim çok sinirlenince ağzımdan kaçtı. Beni sinirlendirdiği için ona saldırdım ve en zayıf noktasından vurdum..."

"Bir sonraki konuşmanızda özür dileyip gönlünü alırsın. Onun tek ve uğraşmayı çok sevdiği oğlusun. Sana kıyamaz."

"Bunu bir iltifat olarak almaya çalışacağım..."

Omega gülerek oturduğu yerde kaydı ve Harry'ye dönerek yan yattı. Gözleri yeşilleri bulup kilitlenirken yavaşça konuştu. "Uyumadan önce aşağı inmek ister misin?"

"Sanmıyorum, şuan yüzleşmek için fazla sinirli olmalı."

"Pekala, o zaman sabah o gitmeden yakalasak iyi olur."

"Omegam... Bu senlik bir durum değil, babamın hedefi benim. Ne olur yalnız halletsem?"

Yüzünü inceleyerek elini kaldırdı ve Alfanın kıvırcık saçlarına götürüp, bir tutamı yakalayıp parmakları arasına aldı. "Buna alışsan iyi edersin. Artık bir aile olacağımıza göre ne hiçbir şeyi yalnız halledeceksin, ne de beni dışarda bırakacaksın."

Lülesini parmaklarında çevirip aldığı yere geri bıraktı. "Seni ilgilendiren her şeyi beni de ilgilendirir. Tıpkı sende olacağı gibi."

Harry onun elini kendisine çekmesine izin vermeden yakalayıp dudaklarına götürdü. Önce parmaklarını sevip avucunu öpmüş, sonra da parmaklarını parmaklarından geçirip elinin üstünü yastığa yasladığı yanağına yaslamıştı.

"Yani gerçekten hayatına girmeme izin veriyor musun?" Dedi Harry, gerçekliğine hala inanamıyormuş gibi.

"Hayatlarımızı birleştireceğiz."

Harry dudaklarını birbirine bastırıp atılmış ve Omegasını kendisine çekerek sarılmadan önce dudaklarını birleştirmişti. Yavaş ve yoğun öpücükleri ilerlemeden durmuştu. O burnunu Louis'nin omzuna bastırırken Omega başını Harry'nin boynuna yaslamış, burnunu ise dudaklarıyla birlikte geniş omuza gömmüştü. "Beni pişman etme lütfen..." Derken iç çekmesi Alfanın ona daha sıkı sarılmasını sağlamıştı.

"Asla."

Louis'nin dağılan aile kaygısına girmesine izin vermeyecekti. Ona her zaman destek olacağını bir şekilde anlatması gerekiyordu. Onun söylediği gibi tüm sorunlarında veya mutlu anlarında hep yanında olacağını bilmeliydi.

Omegasını sıkıca sarıp kokusuyla uykuya daldığında Louis gözlerini odada sakince gezdirirken sıkıca Harry'nin bedenine tutunuyordu. Kendisini istemsizce Harry'den öncesini düşünürken bulmuştu.