The Mistress

Kabanata 36

The sad thing is...sometimes, as a good woman, you are left with only two choices: Save the relationship and lose yourself or save yourself and lose the relationship.

Alam ko ang dapat kong piliin. Ang iwan lahat at kalimutan kahit gaano pa ito kasakit. But the rage I'm feeling was too much. I know what's the right thing to do but I wanted to get my revenge so much.

Iniisip ko kung ano ba ang nagawa ko para maranasan ko lahat ng ito. I admit, I am not a religious person. Pero pinagdarasal ko ngayon na sana kunin lahat ng Diyos ang sakit sa dibdib ko.

At ipinagdarasal ko rin, na sa gagawin ko ay magawa pa akong patawarin ng Diyos.

They think it's that easy? Gano'n na lang iyon? Hindi ako makakapayag.

I drank the last tequilla down my throat. Heat spread to my throat like it's burning. Galing pa akong airport at hindi pa umuuwi. I was the first customer in this club. I even paid the owner para lang payagan akong makapasok nang maaga kahit hindi pa oras ng pagbubukas nila.

I looked wasted now, I know. I hadn't eat anything since I arrived. Pero ultimo gutom wala na akong maramdaman. Tanging masakit na pagpintig ng puso ko lang ang tanging nararamdaman ko.

Nasasaktan ako para sa sarili ko at naaawa. Pero mas nasasaktan ako para sa mga magulang ko. They trusted Mike enough and he ruined it. My mom, it'll hurt her if she would know everything about this. She's pregnant, I can't risk it. I can't let them know about this.

I rummaged my bag and looked for my phone, only to see Mike calling me. I gritted my teeth before declining his call. Hinanap ko ang numero ni Tito Marky, sa tingin ko, siya ang kailangan ko ngayon. I can't disturb V because I know there's something going on with her and to that guy now.

"T-Tito..." I called as the tears keep falling.

Sobrang hapdi na ng mata ko sa kaiiyak at ngayon naiinis ako dahil hindi pa maubos ubos ang luha ko.

"Nasaan ka?" aniya sa isang kuryusong boses.

Alam ko, doble pa kaysa sa bibig ni V ang matatanggap ko kay Tito Marky. Pero mas mabuti na iyong gano'n, walang pag-aalinlangan, sinasabi lahat. Hindi gaya ng ibang tao, masyadong magaling magtago at mapagpanggap.

I told him where I was getting wasted and my head slowly fell down to the soft couch. Sinabi ko sa may-ari bago pa man na gusto kong magpabantay sa mga bouncers and I'll pay more for it. Ayokong magpalapit sa kahit na sino dahil wala rin naman akong panahong makipag-usap sa kanila. Heck, baka nga ayaw pa nila akong lapitan dahil sa itsura ko ngayon.

Minutes passed, a warm hand touched my shoulder and I didn't bother to open my eyes. Kasing bigat na ng nararamdaman ko ang mga mata ko na hindi ko na kayang buksan ito.

"Lana..." said the familar voice. "Ano'ng ginagawa mo?" dugtong pa niya.

He's maybe horrified seeing me this wasted for the first time. He always sees me as the sweet curious little girl.   Batang masyadong matanong noon at palaging nakukuha lahat ang ibig sabihin sa mga galaw ng mga tao.

Pero bakit kay Mike ganito? O baka alam ko naman talaga at nakukuha ko ang ibig sabihin pero takot lang akong aminin sa sarili ko na may nangyayari nga sa paligid ko.

Hindi ko alam kung paano kami nakarating sa unit ko. Nadatnan ko na lang ang sarili ko sa kama nakahiga. Lumamig ang tiyan ko nang maalala ang ginagawa ni Mike noong nandito siya.

He'd always kissed my forehead and put me my blanket carefully every night. Baka kasi raw lamigin ako, hinihinaan niya pa aircon ko dahil masyado raw malamig iyon at baka magkasakit ako.