The Mistress

Kabanata 42

Happy Valentine's Day! ❤️
—

Indeed, TJ brought healthy foods. A part of me was happy because I had dismayed Mike. But the other part of me was...apologetic. I did the right thing, right? I can't let my guard down, at isa pa, he's a married person. Ayoko nang ma involve pa sa buhay niya.

"Lana!" napaigtad ako sa gulat nang tawagin ako ni TJ kahit nasa harapan ko lang siya, habang kumakain kami ng tanghalian.

Mike already left, but he brought my mind with him.

"H-Huh?" nakatanga kong tanong sa kanya.

Nakangiti lang siya sa akin. May kinuha siyang bigla sa gilid ng bibig ko at dahil sa gulat ko ay hindi na ako nakailag pa. Ipinakita niya sa akin ang isang butil ng kanin. Pero hindi iyon ikinagulat ko ng husto. Mas nagulat ako nang kainin niya ang butil ng kanin.

He smiled and something felt weird the way he smile at me.

"Saan ba lumilipad ang isip mo?" aniya sa akin at wala sa sarili akong napainom ng tubig dahil sa kakaibang nararamdaman.

"N-Nothing...Marami lang akong iniisip...sa trabaho," giit ko.

Tumango siya. "Hmm... At ginugulo ka pa ng ex mo," komento niya.

Mukhang hindi naman ako ginugulo ni Mike. Talagang gusto niya lang yatang manalo para sa business niya. Of course we're a big time company at makakabuti nga iyon sa kanila kung magkataong mapili ko man.

"Hindi na niya ako guguluhin. Tungkol sa negosyo lang ang ipinunta niya dito, TJ."

Bigla kong naalala ang sinabi sa akin ni Mike na lumayo raw ako kay TJ. Wala naman akong nakikitang mali sa kanya at kahit pa man hindi ko pa siya sinasagot ay hindi niya naman ako pini-pressure tungkol doon. He's more of a friend than a suitor to me.

"Sagutin mo na kasi ako para ako na lang ang isipin mo," pabiro niyang sinabi kaya napatawa ako.

Pagkatapos naming kumain ay nagpaalam na si TJ. Sumama ako sa kanya hanggang sa lobby dahil natatakam akong uminom ng kape. Nang maka-order na ako ng kape ay naglakad na rin ako papuntang elevator nang may masalubong akong mga empleyado.

"Ang sarap ng manok 'no? Bigay 'yon ni Iza kasi marami raw," sabi noong isa.

"Hindi kaya marunong magluto 'yon! E, kanino 'yon galing?" anas naman ng isa pang babae.

Pa simple naman akong napatigil at tiningnan ang sapatos ko para marinig ko pa ang pag-uusap nila.

"Galing daw sa bisita ni Miss Lana."

I knew it! Nagpatuloy na ako sa paglalakad at pakiramdam ko ay uminit ang teynga ko sa narinig. Bakit niya naman ibinigay kay Iza ang manok? Puwede namang dalhin niya ito pabalik!

Nag-aalburuto ang sistema ko sa hindi malamang dahilan kung bakit ako biglang nainis. Sobrang swerte pa na nakita ko si Iza sa table niya na kumakain ng hita ng manok habang abala sa cellphone niya. Mukhang sarap na sarap pa!
Padabog kong inilagapak ang kamay ko sa table niya kaya muntik nang maitapon ang dala niyang manok.

Namimilog ang mga mata niya nang makita ako at dali-dali siyang nagpunas ng kamay at bibig.

"Miss? May kailangan kayo?"

I looked at the remaining chicken. Kumukulo talaga ang dugo ko at hindi ko maintindihan kung bakit. Siguro dahil, nasarapan naman talaga ako pero nagsinungaling akong hindi masarap? E, tama lang naman ;yong ginawa ko 'di ba para panghinaan siya ng loob dahil wala naman talagang pag-asang piliin ko siya. Kaya bakit ganito ang nararamdaman ko sa bwiset na manok na 'yan?!

Umiling ako and calmed myself bago pa naglakad papasok sa loob ng opisina ko. Tulala akong nakaupo sa swivel hair at parang nababagabag dahil sa ginawa. Dapat masaya ako sa nagawa, pero bakit kabaliktaran ang nararamdaman ko? Ibig ba sabihin nito...