The Hidden Daughter Of Luchavez

CHAPTER 45

Erlyn pov

"A-ate!! P-patawarin mo k-ko kung nasasaktan pala kita ng h-hindi ko alam!!",pag kausap ko rito, lumaylay ang balikat ni ate

"P-pero n-nagpapasalamat pa rin a-ako sa diyos erlyn, d-dahil binigay ka nya sakin kahit s-sobrang sakit, kahit sobrang hirap sa bawat oras na kasama kita naalala ko ang n-nakaraan ko p-pero sa bawat oras n-na kasama kita n-nagiging masaya ako, hindi k-ko man alam kung s-sinadya nyang magkita t-tayo nung gabing muntikan kang abusuhin ng kalalakihan sa may tunnel!?? N-naalala mo pa ba??",aniya, tumango ako bilang sagot kahit na hindi nya makita at marinig ang sagot ko,
"N-ng gabing yon, sobrang galit ang n-naramdaman ko, a-akala ko dahil sa gagawin nilang katarantaduhan sayo n-ng gabing yon....hahaha",peke syang natawa habang tumutulo ang luha
"Y-yun pala....k-kapatid ko ang gagawan nila n-ng m-masama, a-aaminin kong m-magaan ang l-loob ko sayo n-ng gabing magkita tayo, g-gusto kitang yakapin ng gabing u-umiiyak ka, pero p-pinigilan k-ko ang sarili ko, e-erlyn  kahit m-masakit b-basta masaya ka! A-ayos sakin, at.....at yung p-pangako ko...",lumunok sya, habang ako ay lumalanit na ang mata sa kakaiyak at kapupunas ko sa luha ko,
"P-pasensya n-na kung h-hindi ko matutu- ahh!",nanlamig ako ng dumaing ito sa tama nya dahilan para mapahawak sya sa puno ng kahoy sa tabi nya para balansehin ang sarili, ngayon ko lang napansin ang pamumutla ni ate,

"N-no!! N-no! A-ate!!",pag hagulgol lumapit ako sa TV,

"E-erlyn, p-patawarin mo s-si ate ha!? K-kung h-hindi ko m-matutupad ang p-pangako ko sayo??",saad nya, bago lumunok umiling iling ako saka humawak sa TV habang umiiyak

"H-hindi!! T-tuparin m-mo y-yon!! Tuparin mo yon!! A-ate!! Pano ako?? P-pano ako?? T-tuparin mo yon p-pakiusap!! A-ate",pag mamakaawa ko, gusto kong magkaron ng himala na marinig nya yon, pero napaka imposible nong mang yare,

"G-general marcial l-luchavez", napatingin ako kay ate sa pagbanggit nya ng buong pangalan ni dad
"A-alam kong n-nakikilala m-mo ko! A-ako ito!...a-ang batang i-inabandona nyo eighteen years ago?? R-remember me??",saad nya alam kong nahihirapan sya ngayon, at hindi ko na kailangang sabihin yon,
"Kung h-hindi naman m-magpapakilala ako!....a-ako ito ang anak ninyo! A-ang TUNAY n-na anak ninyo ni ayesa gomez luchavez?? S-si daisy foreign luchavez!....masyado akong n-nasasaktan sa pag banggit ng p-pangalan mo kaya dederetsahin n-na kita!",lumunok sya bago, huminga ng malalim at animoy nanghihina
"P-pakiusap lang!....w-wag n-nyong ng sasaktan si erlyn, h-hindi ka naging mabuting ama sakin, kaya sana k-kahit sa kapatid ko na l-lang! Ma-maging mabuti kang ama kay e-erlyn...m-mas piliin m-mo sya kesa kay shannel na h-hindi mo naman kadugo! At impostor ko na kinikilalang daisy!? Tsk! K-kalokohan! P-patunayan mong karapat d-dapat kang k-kilalaning m-mabuting ama general! A-at alam kong alam mo yon s-sa sarili mo!....h-huling hiling ko yon p-protektahan mo ang k-kapatid ko at m-maging mabuti kang ama sa kanya!",tumigil sa pag sasalita si ate bago, ngumiti
"Y-yun lan- ahh!, I-itigil mo na! M-makakaalis ka na! S-salamat sa t-tulong m-mo",pagkausap nito sa isang reporter, ngumiti pa ito bago nawala ang live at bumalik sa balita, napahagulgol ako ng iyak sa panghihina at muntikan ng matumba, kusa akong naupo sa sahig at don ay pinakawalan ang sariling emosyon, nanginginig akk at sobrang sakit at kirot ang nasa dibdib ko at hirap na hirap akong huminga,

"A-ate!! N-nangako k-ka!! P-pano ako?? A-ate",paghagulgol ko saka ko sinampal ang sarili na agad akong pinigilan ni arnold at hinahawakan ang magkabila kong kamay para pigilan sa pananakit sa sarili,

Austrias pov

"Pwede ka ng umalis!",saad ko sa reporter na pinakuha ko kala syn, wala na kami sa sasakyan dahil nabangga yon, tumakbo ito ng mabilis napatingin ako kay syn, at sa tauhan nya,
"Kayo! Umalis na rin kayo",saad ko lumapit si syn sakin

"Sumama ka na!",aniya

"H-hindi maaari, s-sige na! Tu-",

"Q-queen! Delikado ang gagawin ninyo! Lalo na at may tama kayo! Sumama ka n-",