ARIZALI

62 - Yanlış Yol

62.BÖLÜM

RUH AZAPLARI

NOT: Vote vermeyi ve bol bol yorum bırakmayı unutmayın lütfen.:)

Keyifli okumalar dilerim sizi seviyorummm.:):)

İnstagram: sehnaz.gulsenn

Mazide kalması gereken isimlerin, anıların veya yaşantıların kendini yeniden hatırlatması insanı oldu olası tedirgin eder. Bazen bir telefon daha önce hiç tatmadığınız korkuları hatta kaygıları yaşatabilir fakat siz bunu hissedemeyecek kadar şaşkın ya da nötr kalabilirsiniz.

İnanç Gürmen telefonun ardındaki ismin varlığını hatırlatmasından ziyade sesini duyduğu anda kalp ritimlerinin hızlanmasına öfkeleniyordu. Duygularını kontrol edemediği bu anda Deniz neredeyse yok olmuş, bu yok oluş saniyeler sürmüştü.

Hayır, onun aramasına öfkelenmişti ve öfkenin nahoş tadını yeni yeni seziyordu.

Sesini duymakla bu duruma gelen kadın aniden ortaya çıkmasının sebebini bilmeden yarın yüz yüze gelirlerse ne yapacaktı. Tespit ettiği tatsız durumun canını çok sıkmamasını umut etti.

Telefonu Doğu'ya vermeye gönlü yoktu keza içinde savaşmak isteyen kadının sesine kulak veriyordu, nihayetinde yenildi ve telefonu sevgilisine vermek yerine yapmak istediğini yaptı. "Ne için aramıştınız?" diye sordu nazikçe. Tabii nazik olmak için verdiği savaşı sadece kendisi biliyordu. 

Gözlerini sevgilisinden ayırmıyor, ayaklanmış vaziyette anlamsız bakışlarıyla izleyen surat ifadesini titizlikle okuyordu. Deniz adını duyduğundan bu yana gözleri tedirginlikle dolmuştu ve nüfuz eden şaşkınlığın gazabına uğruyordu. 

"İnanç."

Kadının ağzından adını duyunca anlık süren şaşkınlığı yüzünden bocaladı akabinde tek kaşını imayla kaldırdı. Bilmesine şaşırmamalıydı, numarasını bulmuşsa Doğu'nun sevgilisinin olduğunu da pekâlâ öğrenebilirdi.

"Doğu ile konuşmam gerek."

Öyle mi? Ne yüzle?

"Beni bildiğine göre sevgilimi araman doğru mu?"

"Tepkini anlıyorum, önemli olmasa aramam. Lütfen onunla konuşabilir miyim? Çok uzatmayacağım."

İnanç uzatmak lüksüne sahip olmadığını belirtmek istese de vazgeçti. Telefonu kulağından çekip dehşet içinde izleyen Doğu'ya uzattı bu sırada göz hapsine nefesini tutarak izleyen Arda'yı aldı. Anlaşılan o da Deniz'in beklenmedik aramasına oldukça şaşırmıştı.

"Çok uzatmayacakmış!" dedi, manalı sesi derin ve kinayeliydi.

Doğu ve Arda bir adım geri çekilerek sesinden adeta kaçtılar. İnanç üzerlerinde nasıl bir etki bıraktığını irdelemedi, telefonu tutan elinin titremesini saklamakla meşguldü. Telaşa kapılması gereken kendisi miydi yoksa Doğu mu bilinmez ama aramanın onlara zarar vermemesini umut ediyordu.

Ne kadar umutsuzca bir durum bu!

İnanç telefonu almadığını fark ettiğinde bakışlarıyla almasını işaret etti, Doğu bu hamleyi bekliyormuş gibi bekletmeden telefonu elinden aldı. Şaşkın bakışlarına bir an önce öğrenmek isteyen meraklı ifadesi yerleşince İnanç acelesine şaşırmadı.

Haksız değildi...

Telefonu hoparlöre vererek arama sebebini İnanç'a kanıtlama çabası kadını rahatsız etti. Kolunu parmaklarıyla sararak hafifçe sıktı. "Sen konuş, bize yetişirsin." Dediğinde hafifçe tebessüm etti ve sevgilisinin yanından Arda'yı alarak sakin adımlarla uzaklaştı.