ARIZALI

14 ~ Can Acısından Muzdarip

ARIZALI

ŞEHNAZ // GÜLŞEN

Not: Bölüm geldi nihayetinde. Keyifli okumalar canlar. :)  

Niye öfkelenince ağzından çıkana dikkat edemiyor insan? Hadi etmiyor, niye kendine geldiğinde pişmanlık yakasına dolanıp gözeneklerinden ta iliklerine kadar işliyor!

Doğu kalbini kırdığı kızın peşinden gitmek istedi. Kabul etmese de onu kırdığı için üzülmüştü.

İnanç Gürmeni kırma seviyesi dörde katlandı. Doğu katladığı seviyelerden nefret etti. Gönlünü alacağı kızın peşinden gitmek için döndüğünde Kerkenez kolundan yakaladı.

Kendini bir an Super Marıo gibi hissetti. Prensesini kilitli kaldığı kuleden kurtarmak için levelleri atlaması gerekti. Lakin kırdıkça levelleri aşamayacağı kadar büyüyordu.

"Bizi aramaz sormaz oldun."

Doğu balkon kapısından gözlerini güçlükle çekti. Günce'nin küskün gözlerine bakarken tehlikeli gülüşü yer etti.

"Şimdi yanınıza geliyordum." Perçemlerini parmaklarıyla dağıttı.

Günce omuz silkti. "Sen yakışıklı bir yalancısın!" göğsüne dokunmaya yanan elleri yumruğunu hafif çaktı. "Çıkma dışarı bizimkiler geliyor." Genç adamın yakınından çıkmadan arkasına döndü.

"Arda gel içeri!" bağıran naif sesini Arda duymayabilirdi. Ancak kulakları kapıda kalmış gibi daha adı zikredildiğinde koşar adımlarıyla gelmişti.

"Dışarı çıkacağız!" Evden uzaklaşmak isteyen adam bu kapalı alanda nefes alamıyordu.

Hınzır bir gülüş yüzüne tünedi. "Aa misafirlerine bir hoş geldin diyeceğiz!"

Doğu kendisini bırakıp içeriye kıvrılarak giren kıza baktı. Bir sıkıntı daha gözeneklerini hedefine aldı. Yine İnanç ile uğraşacaklardı. Arda gibi bütün arkadaşlarının vicdana gelmesini beklemiyordu. Hele Günce'yi hiç!

"Günce.. sakın..."

Omzunun üzerinden adama baktı. "Kerkenez sustu!"

Doğu -Kerkenez sustu- deyişinden bile anlıyordu ki rahat durmayacaktı. Arda'nın içeri girmesiyle kapıyı gördüğü adamla sertçe kapatmıştı. Fal bakıyordu şişko!

"Siz geçin, geliyorum."

Merdivenleri çıkan adamı açlıkla izledi. Doğu'nun kendisine yakın arkadaştan öte sevgili olmasını istiyordu. Kerkenez yerine onun yüreğinde aşkla anacağı bir hitabı istiyordu.

Sevgilim! gibi!

Saçlarını şefkatle öpüşünü, kollarını sararken üzerine titreyişini, dudağını arzuyla öpüşünü, uyurken kollarından bir an olsun çıkarmayışını hayal etmekten tükenmemiş Doğu yanaşmadıkça tükenmişti. Tek isteği bu adamın olmaktı. Başkası olmadan, sadece kendisi olsun!

O günler gelemeyecek kadar uzak görünüyordu. Günce sadece hayallerinde erişebiliyordu.

Bahçeye doğru yan yana geçen ikili, uzaktan kafa kafaya vermiş kahkahalarıyla bahçeyi dolduran üç kızı izledi.

Arda, Muzo'yu hayranlıkla izlerken, Günce kıstığı gözleriyle ve içinde yaşadığı şaşkınlığın bin bir adıyla yeni misafiri izlemişti.

Arda'nın Muzo diye anlatmasından Günce'nin anladığı erkekti. Fakat şimdi karşısında erkek güzeli bir kız buluyordu. Soran gözleri yanındaki adama döndü.