Aswang Hunters Series: Spartan

Chapter 3: Klasmeyt

Nakunsensya si Delilah sa naging masamang asal. Naisip niya na kahit sino naman ay magagalit nga kung muntikang masagasaan. Mukha naman mabait ang lalaki lalo na at kaagad na nagpakumbaba ito kahit na nasa katwiran pa. Feeling guilty siya kaya pinaandar niya ang sasakyan at sinundan ito. Napansin din niya na tila ba malungkot ang binata at namumugto pa ang mga mata kaya napagtanto niya na baka may mabigat na pinagdadaanan nito. Kanina pa nga rin siya nagtataka kung bakit naka-boxer shorts lang ito at gumagala pa kahit malakas na ang hangin at ulan.

"Uy!"pagpapansin niya habang mabagal na nagmamaneho pero umiwas pa rin ito at mas lalo pang lumayo. "Peace na tayo, huwag ka nang magtampo. Ihatid na kaya kita sa tirahan mo?"

Medyo nayamot na siya nang nanatili itong tahimik at hindi lumilingon. Ganoon pa man, sa hindi maipaliwanag na dahilan, hindi naman niya ito matiis. Ibinaba na niya nang tuluyan ang bintana ng sasakyan at sumigaw upang masigurong maririnig kahit na malakas pa ang buhos ng ulan.

"Psst! Sexy!" pagtawag na niya kaya napalingon na sa wakas si Spartan. Naglaho na parang bula ang malalim nitong iniisip at napatawa na dahil sa tinuran nito sa kanya.

"Yes?" kaagad na tugon naman niya. "Are you looking for me?"

"Tsk! 'Yun lang pala ang makapagpapalingon sa iyo! Sakay na!" pag-aya ni Delilah sa kanya.

Natigilan siya nang makilala na ang magandang dilag na nakaalitan kanina lamang. Hindi niya inaasahan na sa pagkakataong pa ito pala makikita muli ang classmate noong mas bata pa.

"D-Delilah? Xena Delilah Catacutan? I-Ikaw ba 'yan?" nanlalaki ang mga matang napabulalas niya sa dating kaklase. Naging magka-section sila mula Grade 1 hanggang 3, pero noong tumuntong ng ika-apat na baitang, wala ng balita pa simula nang lumipat ang pamilya ng mga Catacutan sa siyudad ng Tuk-O.

Patakbo pa siyang lumapit sa driver's side at excited na kinilala lalo ang babae. Kumurap-kurap pa siya dahil akala niya, namamalikmata lamang. Nagtatalon pa siya sa tuwa nang masigurong siya nga si Delilah.

"OMG! Ikaw nga! Hindi mo na ba ako naaalala?"

"H-Ha?"

"Ako si Spartan, 'yun classmate at seatmate mo nun Grade 1!"

"A...e...wala yata akong maalalang classmate na 'Spartan' ang pangalan..." litong-lito na sinambit nito.

"Nakalimutan mo na ako, tampo na ako niyan! Ako kaya 'yun inutusan ni Ms. Bagsic na mag-igib ng tubig sa banyo para malinisan ka kasi napatae ka sa salawal mo!"

"A-Ano? Paanong-" nauutal na napabulalas na lang niya nang lumantad ang sikretong pinakatatago niya.

Unti-unti ay bumalik sa kanyang alaala kung paano siya tinulungan ng isang butihing kaklase at pinagtanggol pa sa mga salbaheng kaklase na binu-bully siya dahil doon. Masakit kasi talaga ang sikmura niya noong araw na iyon dahil kinulam pala siya ng salbahe at pabayang yaya. Hinaluan nito ng pampasakit ng tiyan ang inumin dahil naiinis siya sa mga magulang ni Delilah na pinaaalis na siya sa katapusan ng buwan.

Sa kalagitnaan ng klase, akala niya ay kabag lamang iyon. Kahit anong pigil niya ay hindi niya maiwasang mautot. Subalit, ang inaakaang utot ay mauuwi pala sa magkakasunod na paglabas ng sama ng loob.

Hindi makapaniwala si Delilah na siya nga ang dating kaklase na si Spartan. Malayo kasi ito sa itsura ng lalaking kaharap ngayon. Noon ay mas matangkad pa niya rito pero ngayon, sa tantya niya ay halos sa may dibdib na lang siya. Sa pagkakaalala niya, ordinaryo lamang ang itsura nito, malayo sa makisig na lalaking kausap. Tinignan pa niya ito nang makailang ulit hanggang sa magtama ang mga paningin nila. Doon ay napagtanto na niya na siya nga talaga ang naging kaklase noon.