Δύο Πρόσωπα

ΑΦΙΞΕΙΣ - part 1

<<Κάτσε Θεοδοσία>> είπε με αμηχανία η Ελένη και η γυναίκα έκατσε. Την μιμήθηκαν και οι δύο και ο Λάμπρος κούνησε νευρικά το πόδι του. <<Περιμένω να μάθω τι θες να πούμε που αφορά και την Ελένη>>, <<Έρχονται οι γονείς μου>> τους δήλωσε και έμειναν να την κοιτούν σοκαρισμένοι. <<Τι πράγμα; Γιατί;>>. Η γυναίκα του έριξε μια παγωμένη ματιά. <<Γιατί τους έλειψα Λάμπρο και γιατί τόσο καιρό έχουν καταλάβει πως κάτι δεν πάει καλά. Πήρα ένα τηλεγράφημα κι έρχονται αύριο>> ανακοίνωσε και ο δάσκαλος κούνησε το κεφάλι θετικά. <<Μάλιστα. Εντάξει. Θα τους εξηγήσω εγώ, μη σε απασχολεί>> απάντησε ψυχρά. Εκείνη γέλασε ειρωνικά. <<Λες να ερχόμουν ως εδώ, για να σου πω ότι πρέπει να αναλάβεις τις ευθύνες σου; Και τι θα τους πεις ακριβώς; Είμαστε σε διάσταση, η γυναίκα μου μένει με τον πατέρα μου κι εγώ με την ερωμένη μου; Θα το πάρουν πολύ ψύχραιμα λογικά>>. Ο δάσκαλος ξεφύσηξε νευρικά. <<Και τι ακριβώς θες να κάνω Θεοδοσία;>>. Η κοπέλα ανακάθισε και σταύρωσε τα χέρια της. <<Θέλω να γυρίσεις στο σπίτι και να τους πούμε πως είμαστε μαζί και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Θα δουν ότι όλα είναι καλά και σε 3-4 ημέρες το πολύ, θα γυρίσουν στη Δράμα. Ο πατέρας μου, δεν πρόκειται να αφήσει το χωριό για περισσότερο>> του ζήτησε. <<Θα αστειεύσαι προσφανώς. Μου ζητάς να τους πούμε ψέματα;>>, <<Ναι. Αυτό σου ζητάω. Αν το κάνεις, τη μέρα πριν φύγουν, θα πάμε στο δικηγόρο να υπογράψω το διαζύγιο>>. Ο Λάμπρος, κοίταξε την Ελένη με περιέργεια. <<Γιατί να το κάνεις αυτό; Τι λόγος υπάρχει;>>, <<Πως δεν θέλω να γυρίσω στο χωριό μου Λάμπρο, στη μάνα μου! Εδώ εργάζομαι, έχω μια ζωή, προσπαθώ να ξανασταθώ στα πόδια μου. Αν η μάνα μου, μάθει τι έχει συμβεί, δεν πρόκειται να φύγει αν δεν τα ξαναβρούμε, μα ακόμα κι αν φύγει, θα με πάρει μαζί της κι εγώ στη Δράμα δεν ξαναγυρίζω!>> του δήλωσε με σιγουριά κι εκείνος χαμήλωσε το βλέμμα δειλά. Ο άντρας ξεροκατάπιε το σάλιο του. <<Μου ζητάς να τους κοροϊδέψω>>, <<Και; Εδώ κορόιδεψες εμένα, οι γονείς μου σε πείραξαν; Με έφερες νύφη στο χωριό σου, να ζήσουμε σαν ερωτευμένοι άνθρωποι και με απατούσες με τη πρωην σου...>>, <<ΘΕΟΔΟΣΙΑ!>>. Η Ελένη κοκκίνισε και προσπάθησε να αποφύγει το βλέμμα της, που την κοιτούσε με μίσος. Η Θεοδοσία σηκώθηκε από τη θέση της. <<Άκου Λάμπρο, σου δίνω ΜΙΑ ευκαιρία να με ξεφορτωθείς! Ή την αρπάζεις, παίρνεις τη βαλίτσα σου, γυρνάς στο σπίτι και ξεχνάς την αγαπητικιά σου για 3-4 ημέρες ή μείνε εδώ και δεν θα δεις διαζύγιο ως τα βαθιά γεράματα>>, <<Ωραία Θεοδοσία, πες πως έρχομαι. Γιατί να σε εμπιστευτώ;>>. Η κοπέλα αναστέναξε θυμωμένα. <<Θα πάμε στο δικηγόρο μία μέρα πριν φύγουν. Αν δεν το κάνω, πες τους τα πάντα και κατέστρεψε και εμένα και εσένα μαζί. Δεν έχω λόγο να πω ψέματα. Να τους διώξω θέλω κι εγώ>> ξεκαθάρισε, πηγαίνοντας προς τη πόρτα. <<Θα σε περιμένω. Δεν είσαι τόσο ανόητος για να μη δεχτείς>> του είπε και έφυγε από το σπίτι.