Δύο Πρόσωπα

Η ΠΡΟΤΑΣΗ

Ο Προύσαλης μπήκε στο σπίτι του, μετά τα μεσάνυχτα. Περπατούσε στις μύτες των ποδιών του, κάνοντας ησυχία και άφησε το καπέλο του στην καρέκλα. <<Τι έγινε;>> άκουσε τη φωνή της κυρά-Δέσπως και αναπήδησε. <<ΑΜΑΝ ΡΕ ΜΑΝΑ, ΑΜΑΝ! Σαν το φάντασμα, μες το σκοτάδι. Δεν κοιμάσαι;>>, <<Μπορώ να κλείσω μάτι με αυτά που γίνονται; Τι είπε ο Δούκας; Τον βρήκατε;>>. Ο Βασίλης έκατσε δίπλα της. <<Όσο προχωράει αυτή η ιστορία, τόσο πιο περίεργη γίνεται. Μάνα, δεν πιστεύω πως το έκανε ο Δούκας αλλά κάποιος θέλει να τον ενοχοποιήσει>>, <<Γιατί;>>, <<Γιατί... Τις είχε κι αυτός τις φωτογραφίες. Του τις έστειλαν και του ίδιου>>. Η γυναίκα έφερε το χέρι μπροστά στο στόμα της. <<Τι λες;>>, <<Τι λέω ρε μάνα, αυτό που έγινε λέω. Το μεσημέρι παρέλαβε η Αγορίτσα τις φωτογραφίες και τις άφησε στο γραφείο του. Εκείνος ισχυρίζεται πως τις είδε το βράδυ, πριν κοιμηθεί>>, <<Και χτες που ήταν όλη μέρα;>>, <<Λέει πάνω στην τρέλα του που έμαθε για τα χαϊρια της Μυρσίνης, πήρε την κούρσα κι ανέβηκε στη Φαλλάνη. Σε κείνο το χαμόσπιτο του μπαρμπά-Σέργιου που παίζανε μικρά>>, <<Τα πράγματα περιπλέκονται πολύ Βασίλη. Δεν είναι τόσο απλό. Εκτός και αν ο Δούκας το έκανε επίτηδες για να σε μπερδέψει...>>. Ο Προύσαλης ξεκούμπωσε το σακάκι του. <<Άφησα τον Άγγελο μαζί του και πήγα στο αρχοντικό να ανακρίνω την Αγορίτσα. Αλήθεια έλεγε. Άφησε τις φωτογραφίες στο γραφείο του. Αυτός πέρασε το μεσημέρι να πει δυο κουβέντες με τη Μυρσίνη κι έφυγε για τα χωράφια. Γύρισε, έκατσαν κατευθείαν στο τραπέζι κι έπειτα ανέβηκε πάνω. Δεν είχε χρόνο να βγάλει αντίγραφα. Τώρα να ανέβηκε και να μην τον είδε η Αγορίτσα; Και πρόλαβε να οργανώσει τέτοια δολοφονία;>>. Η Δέσπω έμεινε αμίλητη και περιεργάστηκε το πλεκτό που κρατούσε στα χέρια της. <<Μάνα... Είναι κι ο Νέστορας...>> ψέλλισε ο διοικητής. <<Τι εννοείς;>>, <<Στην κατάθεση που έδωσα εγώ στη Λάρισα, του έδωσα άλλοθι. Είπα ακριβώς ποιοι ήμασταν στο καφενείο εκείνο το βράδυ, στο γλέντι για την αποφυλάκιση της Ελένης>>, <<Και; Ο Νέστορας δεν ήταν;>>, <<Ήταν... Ναι φυσικά, ήταν, όμως... Είναι κι εκείνη η ομάδα που ήταν μπλεγμένος και κυνηγούσαν τους προδότες. Τι να κάνω μάνα; Αν ο Νέστορας...>>, <<Ο ΝΕΣΤΟΡΑΣ δεν θα έριχνε ποτέ την ευθύνη για μία δολοφονία σε έναν αθώο, ΑΚΟΜΑ κι αν ήταν ο Δούκας. Αποκλείεται ο ταξίαρχος να σκαρφιζοταν όλο αυτό το κόλπο με τις φωτογραφίες!>> διαφώνησε η Δέσπω. <<Ποιος τότε ρε μάνα; Να είχε κι άλλους εχθρούς που θα ήθελα να τον ξεκάνουν και βρήκαν τώρα αφορμή; Κάποιος παλιός λογαριασμός που δεν γνωρίζουμε;>>, <<Εμένα το ένστικτο που, δεν με γελά, και μου λέει πως ο φόνος του Κυπραίου συνδέεται με το χωριό. Δεν ξέρω πως, αλλά συνδέεται>>.