Taming The Rain

Chapter 6

Kararating lang namin sa mala-mansyong bahay nina Bessy. Hindi na bago sakin ang bahay nila dahil minsan na akong naka punta rito nung high school days namin. Dito kami gumagawa ng mga projects at nagpa-practice ng mga role plays.

Kumapit ako ng mahigpit sa braso ni Billie ng magkasabay kaming pumasok nina Matt Dude at Pastor Vlad. Dumistansya din ako ng bahagya dahil naiilang ako. Nahihiya pa kasi talaga ako. Mygash! Kelan ba ko makakamove-on sa pagkapahiya na nangyari sa kin!?

Pilit kong inakay si Billie para mauna kami sa paglalakad. Pero ang babaeng ito ayaw makipag-cooperate.

"Kuya Matthew! "

Mygash tinawag pa niya talaga! Lord oh! Si Billie!

"Yes Bills?" sabi ni Matthew kay Billie with a matching smile pa. Binigyan niya din ako nang sulyap bago tumingin ulit kay Billie.

"Oy Kuya, iba ang ngiti mo Kay Esther ah."

"Bessy ano ba, kainis ka!" nakakahiyang sabi ko kay Billie.

Tinawanan niya lang ako kaya wala na kong nagawa kundi hilain with force ang babae papasok. Nag-eenjoy na naman siyang asarin ako.

I thought she would stop annoying me but there she goes again! Palibhasa kasi itong si Billie hindi nagkaka-crush kasi si Lord lang daw ang crush niya.

Pero sa tingin ko naman pareho lang kami. Ewan ko ba kung anong trip nitong babaeng ito.

Well, mahilig din kasing magmatchmake ang babaeng to. Nafe-feel niya daw kasi. I've seen it before at may pair talaga siyang napaglapit! Na meet ko nga yung magnobyong nimatchmake niya.

Pero baka hindi naman ganun yun diba? Hindi naman siguro nafe-feel ni Bessy na may something samin ng cousin niya no? Teasing is different from being matched with someone, so I guess I'm safe.

Anyways, di tayo magfo-focus diyan. What's bothering me now is my mom. Kinakabahan ako sa maaring mangyari sa pag-uusap namin mamaya. Itatakwil na ba niya ko bilang anak? Pero di naman siguro hahayaan ni Lord yon diba? Surely hindi Ko-kontakin ni Mama si Tita just because itatakwil niya ko diba? But if itatakwil ako ni mama, then I guess I should stick to the fact that God allows things for a reason. Pero, pero kailangan ba talagang itakwil ako ni mama? Di ba pwedeng pakinggan niya naman ang side-

"Bessy, are you ok? " Billie says, interrupting my thoughts.

I looked at her who's chewing her food. Then I turned to look at other people with us.

Ah, I forgot. Nasa hapag kainan pala kami.

Overthinking can really make you forget where you are huh.

"Ah, yeah. I'm fine! Ang sarap talaga ng luto mo Tita. Di nagbabago. " sabi ko with a smile to sound convincing.

Lahat ba naman sila nakatingin sakin! Of course I had to assure them I'm fine.

Tita Linda who looked worried at first now looked relieved hearing me say that. "Thank you, iha. Kain ka pa."

"Mm."

Pinokos ko nalang ang sarili ko sa pagkain after that. Masarap naman talaga ang mga pagkaing handa ni Tita with the help of their cook. Nag-overthink lang talaga ako sa maaring mangyari mamaya.

"Bessy, God is in control. I know you're worried about what will happen later. Let's pray before you talk to your Mom, okay?" Billie whispered in my ear.

Mind reader ba to? God, is this how you communicate with me? You speak through people? Well, if it is your way then I'm not afraid anymore.

"Thank you Bessy."