Finding Us

{2}-Μία Συζήτηση

«Ξύπνα! Σε μιάμιση ώρα πρέπει να έχουμε κατέβει στην παραλία»ακούγεται η φωνή της Αλεξίας πάνω από το κεφάλι μου και ανοίγω κουρασμένη τα μάτια μου.

Ούτε να κοιμηθούμε 9 ώρες δεν μπορούμε δηλαδή.

«Πω πω, εντάξει σηκωνομαι»της λέω ενώ χασμουριέμαι και τεντωνομαι.
«Τα αγόρια;»την ρωτάω στην συνέχεια καθώς ανοίγω την βαλίτσα για να βγάλω το συνολακι που θα φορέσω.

«Έχουν φύγει εδώ και καμιά ώρα για να βοηθήσουν στο στήσιμο»μου απαντά και γνέφω.

«Αν βρω χρόνο σήμερα θέλω να μιλήσω με τον Φίλιππο. Σίγουρα δεν έχει γίνει κάτι ρε συ;»την ρωτάω ενώ βγάζω τις πιτζάμες μου και εκείνη βάφεται.

«Τι να σου πω; Από πάντα ήταν περίεργος, κλειστός σε ότι αφορούσε τα προσωπικά του. Άμα καταφέρεις να του πάρεις λέξη θα είναι θαύμα.» μου λέει αφήνοντας ένα γελάκι στο τέλος. Ανασηκώνω τους ώμους μου καθώς φοράω την μαύρη φούστα και το κόκκινο τοπάκι. Λύνω τα μαλλιά μου από την πρόχειρη κοτσίδα που τα είχα πιάσει πριν πέσω για ύπνο και τα χτενιζω καλά.

«Μπορεί να έγινε τίποτα...με καμία κοπέλα και να τον έχει πάρει από κάτω»της λέω απλοϊκά όμως βαθιά μέσα μου ενοχλούμαι λίγο για το αν είναι όντως αυτό.

Καμία φορά λέω μακάρι να μην ήμασταν φίλοι από μικρά παιδιά. Ίσως τότε θα μπορούσε να γίνει κάτι μεταξύ μας.

Ο Φίλιππος είναι πολύ συναισθηματικός και ευαίσθητος όσο και αν δεν φαίνεται. Γράφει υπέροχα τραγούδια στο πιάνο.

«Όλα άρχισαν πολύ ξαφνικά. Πάνω κάτω την περίοδο που άρχισες να βγαίνεις με τον Θάνο και ανεβαζατε στόρυ. Σε εσένα μπορεί να ανοιχτεί αν το πας πολύ διακριτικά. Σου έχει αδυναμία»αναφωνεί βάζοντας με σε σκέψεις γενικά για την τωρινή του συμπεριφορά και παίρνω μια βαθιά ανάσα.

«Θα προσπαθήσω να μάθω»μουρμουρίζω.

[...]

«Καλώς τα νιάνιαρα που είπαν να το ρίξουν απέξω σήμερα»μας λεει με ένα πλατύ κοροϊδευτικό χαμόγελο ο Κωστής ενώ έρχεται προς το μέρος μας.

«Σου φαινόμαστε για νιάνιαρα Κωστάκη;»τον ρωτάει ειρωνικά η Αλεξία και εκείνος σκαλώνει καθώς την παρατηρεί από πάνω μέχρι κάτω.

Βγάζω το κινητό μου και του πληκτρολογώ ένα γρήγορο μήνυμα.

Πηγαινε την κάπου ήσυχα να μιλήσετε βρε ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΟΚΈΦΑΛΕ.