«Πήρε η μάνα μου τηλέφωνο σήμερα»ακούω τον Φίλιππο να λέει από την κουζίνα ενώ εγώ αλλάζω κανάλια στην τηλεόραση μέχρι να βρω αυτό που θέλω.
«Αα! Τι είπε; Είναι καλά;»τον ρωτάω και μόλις βρίσκω την ταινία που ήξερα ότι θα έχει σήμερα, αφήνω το τηλεκοντρόλ στην άκρη.
«Όλα μια χαρά, ησυχία στην Νάξο. Μου είπαν πως συζήτησαν με τον πατέρα σου το ενδεχόμενο τα Χριστούγεννα να τα περνούσαμε όλοι μαζί στην Αθήνα»μου λέει ενω αφήνει στο τραπεζάκι του σαλονιού τα πιάτα με τα τορτελίνια και το τυρί. Κάθεται δίπλα μου στο παχύ χαλί.
«Ωω, αυτό είναι τέλεια ιδέα. Μακάρι να μπορέσουν οι δικοί σου να έρθουν για να είμαστε όλοι μαζί»τουεω χαρούμενη μα εκείνος όσο και να προσπαθεί να χαμογελάσει φαίνεται πως δεν το κάνει επειδή το θέλει.
Κάτι τον απασχολεί.
«Ει, τι έγινε;»τον ρωτάω ακουμπώντας συμπονετικά το μπράτσο του.
«Τίποτα, τίποτα όλα καλά. Απλά ξέρεις...αγχώνομαι για τα μαθήματα αυτού του εξαμήνου επειδή καθορίζουν τι αν θα πάρω το πτυχίο το καλοκαίρι ή σε έναν χρόνο»απαντά με δυσκολία ενώ παίζει αδιάφορα με το πιρούνι στα μακαρόνια.
«Αω, Φίλιππε είμαι σίγουρος ότι θα τα πας τέλεια. Αφού είσαι σπασικλάκι»του λέω πειράζοντας τον για να ελαφρύνω το κλίμα και εκείνος χασκογελάει.
«Λες ε;»αναφωνεί κοιτάζοντας με, με ένα λοξό χαμόγελο και τον φιλάω πεταχτά.
«Λέω, λέω, γιαυτό μην ανησυχείς. Όλα θα πάνε καλά. Αντε, μαμ τώρα»λέω δείχνοντας του το φαΐ στο τέλος και εκείνος τοποθετεί το χέρι του στο μπούτι μου, χαιδευοντας το.
[...]
«Άσε μου το χέρι τώρα.»λεω κοφτά στον Γιάννη ο οποίος με κοιτάει χαλαρός αλλά εγώ έχω αρχίσει να αγχώνομαι.
«Ήρεμα κοπελιά. Δεν θα σε φάω...ας με παρουσίασε έτσι ο γκόμενος σου»αναφωνεί με ένα αμυδρό χαμόγελο όσο προσπαθώ να ξεφύγω από το κράτημα του.
«Να αφήσεις εμένα και τον Φίλιππο ήσυχους!»φωνάζω τραβώντας μακριά το χέρι και κάνω ένα βήμα πίσω.
«Μην είσαι και τόσο κολλημένη πάνω του Σοφία...γιατί κάποια στιγμή θα φύγει και θα είσαι μόνη σου.»μου λέει σοβαρός, κοιτώντας με στα μάτια.
Τι εννοεί;
«Ο Φίλιππος θα μείνει εδώ, μαζί μου. Σταμάτα να προσπαθείς να με κάνεις να νιώσω άσχημα!»μουρμουριζω και εκείνος κουνάει αρνητικά το κεφάλι του.
«Την αλήθεια σου λέω. Το ότι δεν σου έχει μιλήσει το αγόρι σου δεν σημαίνει πως δεν ισχύουν όσα λέω»
Μπαίνω σε σκέψεις για το τι μπορεί να μου κρύβει ο Φίλιππος. Αλλά, ποιος είναι ο Γιάννης για να πιστέψω τα όσα λέει;
«Σταμάτα να ασχολείσαι μαζί μας.»ειναι το μόνο που ξεστομίζω πριν φύγω και τον σπρώξω με τον ώμο μου.
«Ρώτα τον! Ρώτα τον και δες ότι δεν σου λέω ψέματα!»τον ακούω να φωνάζει από μακριά αλλά δεν γυρίζω το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω.
Με γρήγορο βήμα απομακρύνομαι αρκετά από κοντά του και κάθομαι σε ένα παγκάκι.
Μου κρύβει κάτι ο Φίλιππος; Αποκλείεται.
Εμείς τα λέμε όλα μεταξύ μας, όχι μόνο τώρα που τα φτιάξαμε αλλά και από μικρά.
Πάντα τα λέγαμε όλα.
Ίσως γιαυτό είναι περίεργος και κάπως χαμένος αυτές. Κάτι έχει γίνει και μου το κρύβει.
«Ει, γιατί κάθεσαι μόνη σου μωρό μου;»ακούγεται η φωνή του αλλά εγώ έχω μείνει να κοιτάω το κενό. «Σοφάκι θες να μου μιλήσεις;»με σκουντάει ελαφρώς με αποτέλεσμα να 'ξυπνήσω' και γυρίζω να τον κοιτάξω.
«Συγγνώμη αφαιρέθηκα. Τι έλεγες;»τον ρωτάω αλλά εκείνος με κοίτα προβληματισμένος.
«Σε απασχολεί κάτι;»χαμογελάει γλυκά.
«Φίλιππε, θα φύγεις;»
«Εε; Τι...τι λες; Πως...σου ήρθε αυτό;»
«Μη με αφήσεις μόνη μου, σε παρακαλώ. Μη φύγεις»του λέω κοιτάζοντας τα ανήσυχα του μάτια και εκείνος με τραβάει στην αγκαλιά του. Με σφίγγει, φιλώντας τα μαλλιά μου και χαϊδεύει την πλάτη μου.
Μπορώ να ακούσω τους γρήγορους χτύπους της καρδιάς του.
«Μη λες μαλακίες Σοφάκι. Δεν θα σε αφήσω ποτέ. Μαζί θα είμαστε»μουρμουρίζει. «Γιατί τα σκέφτεσαι αυτά όμως; Έγινε κάτι; Μήπως είσαι αδιάθετη και σε έχουν πιάσει τα συναισθηματικά σου;»με βομβαρδίζει με ερωτήσεις αλλά γνέφω αρνητικά.
«Ο Γιάννης μου είπε πως θα φύγεις. Και δεν εννοούσε ότι θα με παρατήσεις. Απλώς ότι θα φύγεις και θα με αφήσεις»του λέω χαμηλόφωνα και τότε τα μάτια του πετάχτηκαν έξω, σαν καρτούν και με απομάκρυνε από κοντά του.
«Το μαλακισμένο τι θέλει και ανακατεύεται τώρα;»αναφωνεί νευριασμένος και χαϊδεύω το χέρι του για να ηρεμήσει.
«Είναι όλα καλά Φίλιππε. Απλά αν...αν μου κρύβεις κάτι θα ήθελα να μου πεις»ψιθυρίζω και εκείνος ξεροκαταπίνει.
«Δεν σου κρύβω τίποτα. Όλα καλά. Δεν θα πάω πουθενά, μην ανησυχείς αγάπη μου»
-oliaaaa
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Finding Us
Teen FictionΕκείνο το καλοκαίρι θα άλλαζαν όλα. Εκεινο το καλοκαίρι θα μου μάθαινε πολλά.
